Vandaag verplaatsen we ons naar een ander hotel: Hotel Escuela Santa Brígida (https://www.hotelescuelasantabrigida.com/en/ ) in het oostelijk gelegen plaatsje Santa Brígida (https://www.grancanaria.com/turismo/nl/routes/centrale-route/santa-brigida/ ). Het hotel is een soort van mengeling tussen een koloniaal hotel (aan de buitenkant) en een voormalig kuuroord (aan de binnenkant), en het heeft ook een wat merkwaardige “Fawlty Towers”-achtige uitstraling. Maar ik vind het er wel prettig. Het personeel is vriendelijk, de kamers hebben een rustieke sfeer (helaas zonder koffie-apparaat en koelkastje), de palmentuin is mooi en aangenaam, het balkon riant, en het is er rustig. Heel rustig. Tot dag drie, wanneer blijkt dat op onze verdieping zich ook enkele vergaderruimtes bevinden. De koffie is extreem smerig. Het eten in het restaurant is helaas bijzonder matig, smaakloos en zonder fantasie bereid. Wel erg goedkoop, dat dan weer wel. Gelukkig zijn er zat restaurants in de buurt.

Ik lees “Achteraf heb ik er spijt van dat ik goed kan schieten” (https://www.boomgeschiedenis.nl/product/100-7369_Achteraf-heb-ik-er-spijt-van-dat-ik-goed-kan-schieten ), het Indië-dagboek van Theo van Roij. Theo was net als mijn vader dienstplichtig militair in Indonesië, van 1948-1950. Hij zat in hetzelfde regiment (en bataljon: RI 5-11) als mijn vader, gelegerd in het midden van Sumatra, en vertrok op dezelfde boot heen, en dezelfde boot terug als mijn vader. Theo was soldaat, en mijn vader chauffeur van een van de dokters daar. Grote kans dat ze elkaar eens zijn tegengekomen, maar wat het vooral interessant maakt is dat Theo’s dagboek tot in detail beschrijft hoe het leven daar was, vanuit de beleving van een soldaat. Voor mijn vader zal het een soortgelijke ervaring zijn geweest, en daarmee heb ik ineens een veel beter beeld van hoe het voor mijn vader moet zijn geweest. Hij wilde er na terugkomst ook niet over praten, en door het lezen van Theo’s dagboek begrijp ik nu ook veel beter waarom. Wel heeft mijn vader een vrij uitgebreid fotoalbum samengesteld, en daar beleef ik momenteel ook veel plezier aan.

Ook leuk om te zien: een video van het vertrek van RI 5-11 vanuit de opleidingskazerne met “De Volendam” naar Indonesië: https://www.youtube.com/watch?v=3-lFDqzDpm4 .

Geschreven door Nico-plat