Zoals al geschreven gisteren vroeg naar bed gegaan en, geholpen door de melatonine tot 8 uur ’s ochtends doorgeslapen. De jetlag dromen kwamen en gingen weer. Michel stond om 6 uur al op en is naar de gym gegaan en vervolgens naar de “infinity pool” van het hotel waar hij de zon heeft zien opkomen boven Bangkok. Dat was fantastisch mooi, dat geloof ik wel, maar voor mij was dat nog te vroeg.

Nieuwsgierig geworden door dit artikel van afgelopen augustus in de Volkskrant, bezochten wij in de ochtend het Benjakitty park , ook wel stadsbos genoemd. Heel logisch dat het veel Thai trekt, alhoewel nog lang niet zo veel als het nabijgelegen populaire Lumpini park op deze warme zondag (zo’n 30 graden vandaag). Benjakitty is een heerlijke plek zo midden in deze drukke stad, waar je elk stukje groen wel kunt gebruiken. Een aanrader als je Bangkok bezoekt. We brengen er een flinke tijd door, eindigen bij een gebouw waar een enorme maquette van de stad wordt tentoongesteld. Het geeft een goed gevoel voor hoe groot Bangkok eigenlijk is.

Daarna grotendeels via het Lumpini park naar het hotel teruggelopen. Naast ons hotel bevindt zich het beroemde restaurant The Blue Elephant waar vele groten der aarde aten (George en Barbera Bush blijven bij me hangen maar er waren er veel meer) en wij zelf (minder tot niet bekend gelukkig) ook al eens. En, eeuwen geleden zo lijkt het inmiddels, heb ik er zelfs een korte kookcursus gevolgd; is weinig van blijven hangen helaas. En omdat het er de tijd voor was hebben we er de lunch gebruikt. In één woord: verrukkelijk. Er was niets bij wat niet lekker was.

De rest van de middag heb ik grotendeels doorgebracht in het zwembad. Einde van de middag naar de lounge voor hapjes en drankjes. 's Avonds een hapje gegeten in één van de restaurants van het hotel, en wederom behoorlijk vroeg naar bed.

Geschreven door Nico-plat