Op de eerste dag dat we hier zijn is het duizend jaar oude Hanoi bewolkt, maar het is droog en de temperatuur is aangenaam, zo'n 23 graden. Slapen is ook goed gegaan; dankzij de melatonine vermoed ik. Ik heb mezelf wel uit bed moeten slepen om zo rond 9 uur wat te gaan ontbijten maar dat lukte. Daarna tot een uur of 11 doorgeslapen. Fysiek voel ik me goed. Nadat we allebei ready-to-go zijn beginnen we aan onze eerste stadswandeling. Het gevoel daarbij is toch wel: wat heerlijk om hier te zijn, de atmosfeer te voelen, de geuren (van eten, niet de uitlasgassen van de duizenden scootertjes) te ruiken, en de dynamiek van deze stad te ervaren. Ons doel op deze ochtend is het "Vietnam National Fine Arts Museum" (https://vnfam.vn/en/ ) en dat is beter verwacht. De hedendaagse kunst is weinig interessant maar de oudere (vooral) objecten zijn erg mooi. Aanrader als je hier bent.

Overigens is Hanoi nou niet echt een mooie stad in mijn beleving. Natuurlijk zijn er de betere buurten, en de koloniale gebouwen zijn wel mooi, maar de rest van de architectuur is vrij anoniem. Hoogbouw vind je hier ook nauwelijks: wat dat betreft heeft Hanoi niet de pretenties van een stad als Bangkok, bijvoorbeeld. En het is er druk, heel erg druk. Als je het aantal scootertjes op staat ziet dan weet je dat de fossiele industrie nog niet aan haar einde is. We begeven ons, zoals al aangegeven in de vorige post, vlekkeloos door al het verkeer heen, maar ik denk dat het op den duur wat vermoeiend zal worden. Maar voor nu is het OK.

Tijdens al onze wandelingen stoppen we regelmatig onderweg om wat te eten. En dat is hier zoals verwacht fantastisch, en ook (het zal niemand verbazen) ontzettend goedkoop. Als je van Aziatisch eten houdt dan zal Vietnam je niet teleurstellen. Wat opvalt is dat je vrijwel overal wordt gevraagd na het afrekenen om een enquête in te vullen: was de service goed, was het eten goed, etc. Beetje over komen waaien uit het westen, vermoed ik, waar je dit gelukkig niet in restaurants vindt maar wel zo'n beetje bij elke aankoop die je doet, elk hotel dat je hebt bezocht, en elke klantenservice waarmee je contact hebt gehad. Ik doe er allang niet meer aan mee, het is een beetje te veel geworden allemaal. Wat ook opvalt in tegenstelling tot Bangkok bijvoorbeeld is dat je in restaurants en cafés nergens televisies aantreft met sportwedstrijden om de bezoekers te vermaken. Ook dat is een verademing.

Terug in het hotel neem ik een traditionele Vietnamese massage. Geen idee wat precies het verschil is met de bekende Thaise massage. Misschien dat er meer de nadruk wordt gelegd op de drukpunten in je lichaam, want de massage is een klein beetje pijnlijk op sommige momenten. Maar ik ben er wel heel blij mee.

In de loop van de tweede dag klaart de lucht op en breekt de zon door. De temperatuur is nog steeds erg aangenaam: niet te warm, niet te koud. Wederom een flinke stadswandeling, dat is eigenlijk altijd de beste manier om een stad te verkennen.

Eerst bezoeken we de "Temple of Literature" (https://vinpearl.com/en/temple-of-literature-hanoi-offering-a-deep-look-into-vietnams-history ), een uitgebreid complex en prettig om een uurtje in door te brengen. Niet al te spectaculair, verder.

Vervolgens brengen we een bezoek aan de Hỏa Lò gevangenis (https://hoalo.vn/ ), in het westen beter bekend onder de naam "Hanoi Hilton". Gebouwd door de Fransen aan het einde van de 19e eeuw, en in eerste instantie gebruikt om Vietnamese communisten in vast te zetten, en later in de jaren '60 Amerikaanse krijgsgevangen tijdens de Vietnamoorlog. Hoewel duidelijk wordt dat een verblijf daar geen pretje was doet het bezoek me verder vrij weinig. Het geeft wel een goed inzicht in de geschiedenis van Vietnam in die periode. Voor wat meer info zie https://go2vietnam.nl/blog/de-hoa-lo-gevangenis-in-hanoi.

Het personeel in ons hotel is er sterk in om vragen te beantwoorden voordat ze zijn gesteld. Natuurlijk willen alle toeristen wel min of meer hetzelfde, maar toch. Het aanbod voor een lokale SIM-kaart, en het transport van het vliegveld naar het hotel, kwam voordat we hier zelf over hadden nagedacht. De jongen die er is om de deur van het hotel te openen en vervolgens vriendelijk naar ons te lachen doet dat bij wijze van spreken al voordat we de hoek van het hotel zijn om komen zetten. En vanochtend tijdens het ontbijt kwam een van de dames naar ons toe om te vragen wat onze volgende stop zou zijn, en toen we die vraag hadden beantwoord hadden (Sapa) kwam ze gelijk met allerlei opties voor het vervoer er naartoe, en dat ze dat wel voor ons zouden regelen, inclusief drop-off bij het volgende hotel. En waar we dan na Sapa naar toe gingen: "Ninh Binh? Oh… dan kunt u beter eerst weer een nacht hier verblijven, want dat is wel erg lang met de shuttlebus…". Nou dat laatste doen we dus niet, want het hotel in Ninh Binh is allang geregeld, maar het geeft toch een gevoel van "ontzorgd" worden wat ik in ieder geval op dit moment als heel prettig ervaar. Natuurlijk ontvangen ze overal commissie voor, en dat gun ik ze van harte want de vriendelijkheid waarmee alles gebeurt is gewoon erg fijn.

Ook op onze laatste dag hier maken we weer een uitgebreide wandeling, deze keer vanuit het hotel rondom het stadsmeer "Bay Mau" (https://vinpearl.com/vi/dao-quanh-ho-bay-mau-ha-noi-la-phoi-xanh-giua-long-thu-do # ). Inmiddels schijnt de zon volop maar is het niet te warm, gewoon ontzettend aangenaam, bij het meer is het rustig, kortom het is gewoon ontzettend relaxed allemaal. Op de terugweg lunchen we, en brengen we een kort bezoek aan de mall "Trang Tien Plaza" (https://www.trangtienplaza.net/ ). Zo luxueus dat er bijna geen bezoekers zijn.

Na terugkomst in het hotel laat ik mijn baard en hoofd scheren bij een barbier nabij het hotel. Heerlijk. We zijn klaar voor vertrek naar Sapa morgen.

Geschreven door Nico-plat