Over het begrip “menú del día” is al het nodige geschreven, zie bijvoorbeeld
https://www.spanjevandaag.com/07/02/2022/het-geliefde-menu-van-de-dag-is-een-typisch-spaanse-uitvinding/. Voornaamste kenmerken: het is bedacht door Franco in de jaren’60 om toeristen naar Spanje te lokken (dit is een “hear say” verhaal), het is goedkoop, je gebruikt het als lunch, het bestaat uit (tenminste) drie gangen, en je kunt het (bijna) overal in Spanje krijgen. Vaak inclusief drankjes, in extreme gevallen krijg je er gewoon een fles wijn bij maar ja, dat kun je maar beter niet al te vaak doen.
Hoewel we al vaak in Spanje zijn geweest werden we ons pas echt bewust dat dit bestond toen we vorig jaar in Bilbao waren, zie
https://www.pindat.com/pindata/user/nico-plat/2021-09-14, restaurant “Mao”. Ongelooflijk, wat een kwaliteit voor die prijs! Sindsdien letten we erop en eerlijk is eerlijk: goede en slechte ervaringen. Soms een vettige, smakeloze hap, soms erg goed en stijgt het ver boven het gemiddelde uit. Hoe dan ook: altijd goedkoop, nooit meer dan €15 p.p.
In deze mini-blogreeks zal ik zo nu en dan een menú del día beschrijven, goed of slecht.
Deze keer eten we bij “Sala Thai” (
https://www.salathaidenia.com/ ), waar een menú del día €12,50 kost. Inbegrepen: voorafje, hoofdgerechtje, toetje (postre) of koffie. Drankjes niet. We houden het beschaafd bij een spa rood en een cola zero, waardoor de rekening voor ons tweeën nog geen €30 bedraagt. Vooraf eet ik een Thaise kipsaté (sappig, mals, met een heerlijk precies goed pittige satésmurrie erbij), als hoofdgerecht een kipgerecht met gember en shiitake (heerlijk altijd die gembersmaak!), en als toetje iets waarvan ik de naam niet verstaan heb toen de ober ons uitlegde wat de postres waren die we konden krijgen, maar het was iets met kokosmelk, reepjes mango, en een ongedefinieerde groene drab. Zeker dat laatste klinkt wat onsmakelijk maar het was erg lekker. Eigenlijk was alles erg goed, heerlijk gegeten.
Langzaam waren ze wel, voor deze simpele zaken hebben we bijna twee uur aan tafel gezeten. Onwillekeurig moet ik denken aan de wekelijkse restaurantrecensie van de Hiske Versprille in de Volkskrant die onlangs bij een soortgelijke, maar wel sjiekere ervaring, schreef: “Sterren doven uit, beschavingen gaan ten onder en bij Neder wordt de vijfde gang geserveerd” (
https://www.volkskrant.nl/beter-leven/bij-neder-roepen-sommige-gerechten-beelden-op-van-vieze-sportsokken-en-oude-boterhammen ~bbe90b6a/). Hier ook zo iets, het duurde allemaal wel heel erg lang. Maar wat in het geheugen blijft hangen is de kwaliteit.
Geschreven door Nico-plat