Om dezelfde reden als dat we gisteren Dénia bezochten vertrekken we vandaag richting Torrevieja, een kustplaats 41 kilometer ten zuiden van Alicante. De gemeente is 71 km² groot, bezit ongeveer 20 kilometer kust en telt 84.213 inwoners. Het toerisme is de voornaamste bron van inkomsten, want in de zomer kan de totale bevolking oplopen tot 200.000 mensen (
https://nl.wikipedia.org/wiki/Torrevieja ). We hebben ons laten vertellen dat “Alicante Zuid” toch weer anders is dan “Alicante Noord”, dus om die reden is het wel een kandidaat voor langer verblijf, ook omdat het een zogenaamd “microklimaat” heeft (
https://nl.wikipedia.org/wiki/Microklimaat ).
In een uurtje rijden we erheen maar de eerste indruk is helaas niet zo goed: volle wegen buiten en direct in de stad, de drukke smalle straten in het centrum, ook alweer vol met verkeer, bevallen ons niet en eigenlijk zonder uit de auto gestapt te zijn vertrekken we alweer. Hebben we Torrevieja voldoende kans gegeven? Nee, natuurlijk niet, maar het voelde gewoon niet goed dus hebben we ons instinct gevolgd.
In plaats van terug te rijden naar El Campello besluiten we om, nu we toch in de buurt zijn, door te rijden naar Murcia (
https://nl.wikipedia.org/wiki/Murcia_ (stad)), waar ik ook graag een keer heen wilde. Murcia telt 441.003 inwoners (peildatum 1 januari 2016), daarmee is het de zevende stad van Spanje. “In de buurt” is natuurlijk relatief want toch weer een uur in de auto. Maar de tocht erheen is bijzonder mooi. Voor het eerst rijden we echt in het binnenland van Spanje: ruig, droog, woestijnachtig, bergachtig, leeg. Kortom: prachtig.
De stad zelf is ook erg mooi (alle foto's zijn ook van Murcia, overigens). Ruim van opzet, prachtige binnenstad, relaxed. We lopen er wat rond, gebruiken de lunch, en rijden op het gemak aan het einde van de middag weer naar El Campello. ’s Avonds weer lekker eten in ons inmiddels favoriete restaurant “La Linde” (zonder website, goed en toch niet duur). Dag geslaagd.
PS de auto lekt nog steeds zonder gêne vrolijk door, niet altijd maar op onverklaarbare momenten wel. Ik maak me nog steeds nergens druk om. Hij rijdt gewoon.
Geschreven door Nico-plat