En weer was het vroeg dag vandaag. Om 6 uur aan het ontbijt en tegen 7 uur vertrek.
Zonder bagage want we mogen hier nog een nacht verblijven.
Dankzij de airco ook goed geslapen, verstand op nul voor de aanwezige motten op de kamer.
De deur naar de (deels buiten) wc en douche heel snel open en dicht om niet nog meer ongewenste dieren in je kamer te krijgen.
De spin (van gisteren) heb ik weer gespot, hij of zij heeft haar domicilie blijkbaar in mijn badkamer. Voel me gewoon bekeken als ik op het toilet zit.

Vandaag bezoeken we de prachtige Okavango Delta vanaf de grond en het water. Het is een enorme delta van zo’n 15.000 km², met een enorm netwerk van eilandjes, kanalen, lagunes en moeras.
We moeten er eerst weer twee uur voor rijden, in twee 4x4 waarin we met z'n allen passen. Het eerste uur over asfalt, met enkele potholes die ze ontwijken door een paadje naast het wegdek te maken.
Reparatie van de wegen is waarschijnlijk totaal geen prioriteit. De uitwijkpaadjes zien eruit alsof ze al jaren in gebruik zijn. We zien dichtbij wat huizen ineens ook een grote groep bavianen in de berm.
Het tweede uur is echt off-road. Een zogeheten Afrikaanse-massage-weg.
We rijden nu de grote delta in.

Een groepje mensen staat ons al op te wachten bij de mokoro's. Ze stellen zich allemaal voor en gaan ons begeleiden.
Een mokoro is een type kano dat veel wordt gebruikt in de Okavangodelta en op de Chobe-rivier in Botswana . Het wordt voortgestuwd door de ondiepe wateren van de delta of de rivier door op het achterschip te staan en met een paal te duwen, op dezelfde manier als punteren.
Van oorsprong was de mokoro gemaakt uit een boomstam maar hier is ook doorgedrongen dat ze die grote bomen daar niet meer voor moeten kappen. Ze zijn nu van polyester.
Per tweetal kunnen we in een mokoro plaatsnemen en de stuurman/vrouw (bij ons Edward) staat achterop met zijn duwpaal.
Je zit op je platte gat op een stoeltje zonder poten. Wel een rugleuning dus, wel zo prettig.

Eerst door een gebied met veel riet en eilandjes daarna kom je bij wat openere en diepere stukken. We blijven aan de kant, de mokoro is echt voor ondiep water.
Edward meldt op twee uur nijlpaarden...
En ja, een paar koppen boven het water. Je hoort ze proestend boven water komen. Gaaf! Een mannetje en twee vrouwtjes zegt Edward, knap dat hij het van deze afstand kan zien. De mannetjes hebben grotere koppen.
We blijven op veilige afstand. De meeste ongelukken gebeuren met nijlpaarden. Onderschatte dieren, ze kunnen ruim 40 km per uur rennen. Het zijn dan wel vegetariërs maar één zwaai met zijn kop en je bent nergens.
Met de zoom op mijn fototoestel maak ik enkele mooie foto's. Kan die alleen nu niet op Pindat plaatsen. Hierbij een foto van een reisgenoot.
Na zo'n 40 minuten varen leggen we op een eiland aan. Na wat uitleg gaan we daar een wandeling maken.

Er worden drie groepen gevormd. Voor een korte wandeling, een middellange wandeling en een lange wandeling.
Met deze temperaturen (ging naar 39 graden hoor ik later) en amper wind schatten Joke en ik wel in dat de korte wandeling wel prima is.
Het is nu ook niet zo dat we veel missen want de dieren houden zich ook rustig nu.
Nog drie andere reisgenoten sluiten zich aan bij ons. Gids Justice begeleidt ons.
Na een paar honderd meter en soms stilstaan voor een praatje beginnen onze eigen temperaturen al flink te stijgen.
Justice loopt met een bochtje terug richting het beginpunt. Een schaduwplek bij groepje bomen.
Behalve termieten heuvels (zijn heel grote bouwwerken soms) en een pad waar duidelijk sporen zijn van een nijlpaard en de sporen in het zand van zebra's en een giraffe was deze bushwandeling weinig interessant maar vooral heet.
Te heet blijkt later. Wij koelen rustig af met koud water en pakken rust in de schaduw.

Van de andere groepen zijn er veel tot en over het gaatje gegaan en zij komen oververhit terug. Meerdere zijn onderweg al niet goed geworden maar moesten toch nog terug. Met veel koud water, natte doeken, polsen en voeten koelen komen ze weer bij.
Achteraf gezien onverantwoord. De lange wandeling hadden ze niet moeten doen, het gebied had ook bijna geen schaduwplekken.
Niet iedereen is even wijs of wil zich niet laten kennen en gaat door of loopt mee zonder goed na te denken.

Na de lunch, alles werd meegenomen in de mokoro's, willen we weer terug varen.
Dan blijkt onze mokoro lek. Met het in het water trekken is hij over een stronk getrokken en is er een scheur ontstaan.
Onze boot wordt geruild met een boot waarin de bagage (het eten, stoeltjes om op de zitten, water containers) zat. De vrouw die de mokoro bestuurde moest in de lekke boot met de overgezette bagage terug, om de paar honderd meter was ze water aan het hozen.

De rit terug duurt lang, we zijn gaar. Zelfs in de open 4x4 is het heet. Nog even een stop bij de supermarkt voor water en andere dranken. Het eerste vakantie-ijsje smaakt lekker.
De lauwe douche later was heerlijk!

Geschreven door Brouwertje