Wat een fijn verblijf hebben we gehad op finca hotel la Tata in Quindío.
Vanochtend vroeg, omdat we weer een lange reisdag voor de boeg hebben, nog met Marleen ‘stilletjes’ in de tuin gewandeld.
Agouti’s weer gespot, zijn schuwe dieren en zodra ze jou spotten nemen ze de kuierlatten maar we hebben er een aantal goed gezien. Marleen was iets eerder in de tuin en een agouti benaderde haar tot een paar meter tot ie ineens zijn neusje in de lucht stak en toch dacht: dit is niet veilig ik moet wegwezen.
Ik heb van enkele bloeiende planten foto’s gemaakt, sommige lijken wel nep. Neem nou die eerste met die mintgroene sliert bloemen vanaf een pergola....

Om 8 uur vertrekken we met de bus. Marleen had een aantal sokken gewassen maar die waren niet droog geworden. Als je ze nat meeneemt gaan ze er niet beter op ruiken dus nu had ze haar was aan het bagagerek boven haar hoofd gehangen.

Chris bereidt ons al voor op eens lange reisdag. Het is met het verkeer en opstoppingen vanwege werkzaamheden ook absoluut niet te zeggen hoe lang je over een bepaalde afstand doet. Een dikke chapeau voor onze chauffeur Oscar die keurig rijdt en de wegen zijn hier niet allemaal even best en prettig om te rijden. In de bergen heb je in de haarspeldbochten met een bus toch altijd veel ruimte nodig maar alles gaat goed.
Tijdens de quizzz een paar dagen terug zat ik even achter de chauffeur maar dat vond ik absoluut niet fijn. Ik kijk over zijn schouder mee en zie teveel leeuwen en beren met name bij inhaalacties.
Vandaag is er geen quizzz gespeeld. Chris gaf nog wel een voorzetje maar behalve 1 reisgenoot reageerde er niemand en het doordrukken ondanks weinig animo is niet zijn stijl. Ik heb veel kunnen lezen, bijna mijn eerste boek van de vakantie uit.
Kijken naar het leven van alledag buiten in dorpjes en huizen langs de weg blijft ook altijd leuk.

De lunch is door oponthoud aan de late kant maar toch rijden we om 18 uur Medellín binnen.ik had het veel later gedacht dus dat viel mee.Chris heeft in de bus wel meteen de optionele excursies en het programma van morgen doorgenomen. Op een enkeling na doet iedereen overal aan mee. We kunnen kiezen voor de optionele excursie naar Tyrona National park of naar hét carnaval in een stadje daar in de buurt. Schijnt het mooiste carnaval van Colombia te zijn en de tijd dat we hier zijn is precies het juiste moment. Carnaval of nationaal park....de keuze is niet moeilijk....het carnaval zal het zonder deze vier pretletters moeten doen.

Ons hotel in Medellín ligt in een heel veilige wijk, op een heuvel. We spreken drie kwartier later af om de heuvel af te lopen voor nog een lichte maaltijd. Greta en Joke gaan aan een borrel, blije koppies op de foto. We evalueren de eerste week nog even. Wat is het een totaal andere bestemming dan Oman/Dubai, valt niet te vergelijken maar de weegschaal slaat voor Colombia heel positief door. Maar zonder Oman/Dubai hadden we hier niet zo gezeten dus die reis blijft speciaal voor ons.
Als we net hebben besteld komen drie andere reisgenoten langslopen, ze schuiven gezellig aan.
Bij Starbucks nemen we nog een bak thee/koffie als toetje.

Heel benieuwd weer naar morgen!


PS behalve in Armenia zijn we ook nog in Montenegro geweest, en eerder zijn we Barcelona langsgereden. Ja Henk wij komen nog eens ergens zonder dat het thuisfront dat weet. Hele originele namen hebben die Colombiaanse steden.

Geschreven door Brouwertje