Bij het toevoegen van de foto's voordat ik aan dit verslag begin zie ik ineens dat we wel heel erg met dodenherdenking bezig zijn geweest vandaag. We zijn dan ook in de hoofdstad dus daar zijn de monumenten voor gevallenen meestal te vinden.
We zijn met de Old Trolley bus hop-on Hop-of van start gegaan.

Eerste stop waar we 'of hoppen' is bij The Warf. Zanger Marvin Gaye is in dit gebied opgegroeid maar van de destijds armoedige wijk is niets meer te zien. Nu een jachthaven aan de Potomac rivier met veel eettenten en winkels. Gordon Ramsay heeft er een fish & chips shop (helaas nog wat te vroeg op de dag daarvoor) en ook een Hell's kitchen restaurant is er.
Het 'on hoppen' op de Old Trolley bus gaat niet zoals we willen, de bus is vol....wachten op een volgende...daar gaat ons schema...maar o ja vakantie dus relax...

De Korea Oorlog is een tussen 1950 en 1953 uitgevochten oorlog tussen Noord-Korea en Zuid-Korea. Noord-Korea (communistisch) werd militair ondersteund door de Volksrepubliek China en de Sovjet-Unie. Zuid-Korea (prowesters) werd gesteund door de Verenigde Naties en ontving militaire bijstand van diverse VN-landen, onder leiding van de Verenigde Staten. De oorlog eindigde met een wapenstilstand maar vrede kwam er nooit tussen de beide Korea's. Het monument ziet er realistisch uit, een groep op patrouille. Moet er 's avonds zelfs wat spooky uitzien. Er is een wand met geëtste foto's van zo'n 2400 militairen en een vijver met een granieten muur met daarop de namen van de slachtoffers van de VN-troepen.

Vlakbij is het Vietnam Veterans Memorial. Een 75 meter lange muur met 58000 namen van militairen die tussen 1957 en 1975 hun leven gaven of zijn vermist. Er liggen boeken bij waarin je namen kan opzoeken in alfabetische volgorde om te weten op welke plaats wie staat.

Voordat we nog Lincoln's Memorial bekijken nemen we de speciale trolley bus naar de Arlington begraafplaats. De militaire begraafplaats ligt in de staat Virginia aan de oever van de Potomac rivier met uitzicht op Washington DC. Het is niet de laatste rustplaats van alleen maar militairen, ook enkele bekende Amerikanen als presidenten, astronauten, politici en verdienstelijke burgers, waaronder 367 ontvangers van de Medal of Honor, zijn hier te vinden.
En het gaat daar ook altijd door, op de dag dat wij er zijn worden er 27 teraardebestellingen gedaan. Af en toe horen we kanonskogels die worden afgeschoten.
Het is ietwat onduidelijk waar we op het busje moeten stappen om de tour over de begraafplaats te doen. Doordat onze rugzakken worden gecheckt en andere uit de Old trolley bus hop-on zo door lopen missen we de opstap. Wat bestaat een dag toch veel uit wachten... is het misschien de bedoeling dat we gaan wandelen over het terrein? Nee, we kunnen na een tijdje toch plaatsnemen in een toeristentreintje...
In een toeristentreintje over een begraafplaats...

De bekendste graven zijn die van de Kennedy's. Ik vraag nog even na of John, de zoon van John F. en Jacky die in 1999 is verongelukt bij een vliegcrash, hier ook ligt maar dat blijkt niet zo te zijn.

Weer terug in Washington DC bezoeken we dan eindelijk de prominente tempel van Abraham Lincoln. Hij was maar 4 jaar president maar wordt als de grootste van de Amerikaanse presidenten beschouwd (hij schafte de slavernij af). Hij was de 16e president en de eerste die tijdens zijn ambtsperiode werd vermoord.

Nu we er toch zijn wandelen we ook nog langs het Tweede Wereldoorlog monument.

Met de metro zijn we weer redelijk snel bij ons hotel waar we lekker bij de buren hebben gegeten. 's Avonds de koffers ingepakt, we vliegen op de 21ste in de avond terug naar Nederland, met het tijdsverschil zijn we dan donderdag weer thuis.

Deze lange stedentrip langs vier prachtige steden was een succes. Allevier verschillend, alle vier enorm de moeite waard. Het reizen tussendoor per Amtrek trein is heel makkelijk en prettig en in de steden wil je niet met een auto rijden en de parkeerplaats-zoekenproblematiek.
Het uitzoeken van welke metro, welke bus, hoe kom ik daar? is een sport op zich en maakt het nog wat avontuurlijk.
Blijkbaar zien we er ook uit alsof we er verstand van hebben want we zijn meerdere keren aangesproken om de weg/richting te vragen.

Geschreven door Brouwertje