Nee hoor, de titel is niet helemaal correct maar we hebben wel inmiddels vijf beren gezien, joehoe!!!

Eerst het verslag van gisteren:
Het is vroeg dag voor ons vandaag. Omdat we British Columbia verlaten en de provincie Alberta ingaan en we daar een tijdgrens overgaan van 1 uur. Dat betekent voor ons een uur korter, het tijdsverschil met Nederland wordt dan 8 uur vroeger.

Om 7.45 uur hebben we er al heel wat kilometers opzitten en rijden we het parkeerterrein op bij Mount Robson, de hoogste berg (3954 mtr) van de Canadese Rocky Moutains.
Deze imposante berg is heel vaak in wolken gehuld dus we verbazen er ons ook niet over dat het nu het geval is. We nemen een foto en gaan bij de erbij gelegen cafetaria lekker een beker warme chocolademelk drinken. Dit in plaats van ontbijt en het is nog best fris zo vroeg.
Als Leonie terugkomt van het toilet en een blik uit het raam daar werpt blijken de wolken verdwenen!
Van de twee foto's heeft Leonie een collage gemaakt, zie je goed het verschil.

Later die ochtend rijden we Jasper binnen. Bij de informatie halen we een plattegrond van de omgeving en doen we wat boodschapjes voor onze picknick.
We willen graag de route rijden door het nationale park Jasper naar Lake Maligne. Amper 10 minuten in het park, Leonie zit achter het stuur, en daar zien we een tegemoetkomende auto stilstaan. En waarvoor....een zwarte beer wandelt doodleuk de weg over voor de auto langs. Eerst zijn we perplex,
dan euforisch... Een grote adrenalinestoot gaat er door je heen. Snel pakken we de camera's, ik stap uit (veilig achter de deur, beer op ongeveer 20 meter).
De beer kijkt niet op of om naar de twee auto's. En dan komt er nog een bonus achteraan, twee jonkies lopen snel achter mams ook de weg over, alleen maar oog voor moeders. Het valt ons op dat de kleintjes niet beide even groot zijn.
Jippieeeee, wat super dit.
De rest van de tijd zitten we met onze camera's paraat, het kan dus zomaar gebeuren.
We zien nog wel een groep van ongeveer 10 bighorn schapen, vrouwtjes en kleintjes.

Het Lake Maligne ligt er prachtig bij, mooi bijna turkoois water. Hoe hoger je staat hoe meer turkoois het water is. Het Medicinelake kwam nog eerst en daar mocht je niet in varen dus was nog vrediger daar. Bij Lake Maligne picknicken we een lopen we een korte trail langs het water.
Dan terug met de auto, spiedend om ons heen naar dieren...
Bij de Malignecanyon stappen we uit en maken een hele mooie wandeling over vijf bruggen langs de canyon. Spectaculaire beelden hoor dat water tussen die rotsen. Deze wandeling heb ik 17 jaar terug ook gelopen, nu echter 2 keer want we moeten weer terug naar de auto op het parkeerterrein.

We checken in bij ons hotel en wandelen het plaatsje Jasper in voor avondeten.

The next day:
Alweer vroeg dag, begint normaal te worden. Maar ja, het is gewoon tijdswinst als je vroeg vertrekt.
Vandaag gaan we de icefields parkway afrijden van Jasper naar Banff, totaal 230 km.
Onderweg zoveel mooie stops te maken, daar doen we beslist de hele dag over.
Bij een lekkere bakker, o wat moeilijk kiezen als je zoveel lekkers ziet, staan we om 6 uur al op de stoep voor broodjes onderweg.
Amper Jasper achter ons en we zien een groot wapitihert in de berm. Zo gek, we hadden heel veel drukte verwacht op deze route maar we lijken wel de enigen...
Na een paar stops met watervallen, de athabasca en de sunwapta (we zijn er alleen op de wereld) komen we in de buurt van de icefields. Er zijn drie gletchers goed te zien vanaf de weg. Naar de Athabascagletcher kan je toelopen. We parkeren heel netjes op een parkeerterrein, maar hadden veel dichterbij kunnen staan...weer wat loopkilometers bergop bijgeschreven.
We lezen op informatieborden dat de gletcher in 130 jaar tijd met 60% is afgenomen. We zien ook bordjes langs de kant van de weg die aangeven tot waar de gletcher kwam in bepaalde jaren.

Bij een koffiestop (= cola of water) met frambozenscone zitten we weer op een geheel verlaten picknickplaats. We hebben wel heel leuk gezelschap, we zien heel veel grondeekhoorns die heel mooi op hun achterpootjes op de uitkijk zitten. Eentje is er zo brutaal dichterbij te komen, ik voer hem een stukje scone. Mag niet natuurlijk maar ach heeft dat beestje ook een feestje.
Verder nog meer watervallen waarvan we de weeping wall (huilende muur) een grote rotswand met meerder kleine watervallen, de allermooiste vinden.
Een auto stil op de weg en een mevrouw erbuiten met een camera...een groepje witte berggeiten, leuk!
We stoppen bij vrijwel alles wat wordt aangegeven, het uitzicht bij Howse pass is prachtig, het loopje bergaf en later bergop bij de Mistaya canyon en dan is daar het prachtig turkooise Peyto Lake. Lijkt wel een gefotoshopte ansicht van bovenaf, wat mooi!
Ha, weer een paar auto's stil op de weg, daar is wat aan de hand. Twee zwarte beren wandelen er door het struikgewas! Best wel dichtbij waren ze. Joehoe, de teller staat op het prachtige getal van vijf!
We picknicken aan de waterkant bij bow Lake, zien later nog een klein stuk van de Crowfoot gletcher, nog twee meren (Hector en Herbert) en dan is daar het einde van de Icefields Parkway.
Wat een prachtige tocht en wat treffen we het met het weer, vanmorgen 4 graden en vanmiddag 21. Blauwe luchten met enkele wolken, weinig ander verkeer (meer tegemoetkomend, de meeste mensen gaan van Banff naar Jasper).

Omdat de middag nog niet om is bezoeken we ook nog Lake Moraine, weer een plaatje en leuk stuk gelopen langs de waterkant en daarna Lake Louise.
Lake Louise is de bekendste van allemaal maar zit niet in onze top vijf. Veel te veel mensen ook, die verstoren een beetje het plaatje. We hebben nog even zitten wachten op de zon, die even achter een wolk bleef, maar vonden het eigenlijk wel best. We zijn om 5.15 uur opgestaan en het is nu 17.15 uur, het is mooi geweest
Naar Canmore, waar we twee nachten blijven, is het nog 86 kilometer. Gaat vlot, cruise controle aan en alleen maar sturen ;-)
We rijden eerst het plaatsje in voor een dineradres, eindigen bij Boston pizza. Eerst een schaaltje nacho's met guacamole en dan beide een kleine pizza. Bijzonder lekker, je kan zelf uitkiezen wat voor deeg.
Het hotel ziet er netjes uit, we hebben zelfs een aparte kamer met een bankstel.

Geschreven door Brouwertje