O wat een nacht! Wakker worden met het idee dat je al uren hebt geslapen en het blijken er slechts twee te zijn....Ach ja, het is een meervoud van één uur maar het gevoel bedriegt dus.
Ik ben maar rustig blijven liggen, in de hoop dat ik weet snel in slaap viel. Maar dat was niet het geval. Later hoor ik van medereizigers dat die hetzelfde mee maken.

We hebben een dag zonder programma dus we mogen zelf bepalen wat we gaan doen.
Gisteren heb ik op het internet een tour geboekt naar Pearl Harbor. Reisgenoot Milou ook, we zijn er gezamenlijk op uit getrokken.
Op een afgesproken punt worden we opgehaald. De buschauffeur is hyper-verbaal. Jeemig, hij lijkt wel geen adem te halen, zoveel als die man praat, aan één stuk door en dan nog chauffeuren tegelijkertijd. Het vertelt ook nog eens leuke interessante dingen. Humu is een topper!

De aanval op Pearl Harbor was een verrassingsaanval door de Japanse Keizerlijke Marine op de Amerikaanse marinebasis Pearl Harbor op zondag 7 december 1941. De aanval was bedoeld om het grootste deel van de vloot van de Verenigde Staten te vernietigen, zodat Japan vrij spel zou hebben in de stille Oceaan.
Van Amerikaanse afweer was vrijwel geen sprake. Van de 96 schepen in de haven waren er achttien niet meer bruikbaar: gezonken of zwaar beschadigd. Van de bijna 400 vliegtuigen werden er 188 vernietigd en 159 beschadigd. Het aantal slachtoffers was enorm: 2403 doden, 1178 gewonden. Bijna 1200 van de doden waren opvarenden van het slagschip USS Arizona dat de Japanners tot zinken brachten.
Drie oorlogsschepen liggen nog op de bodem van de lagune-haven.
De USS Arizona, de USS Oklahoma en de USS Utah. Door het kapseizen van de laatste twee zijn zaten de opvarenden van deze schepen als ratten in de val.
Alle schepen en onderzeeërs die zijn vergaan in de oorlogen hebben aparte gedenkstenen. De tekst "on eternal patrol" met daaronder de namen van de doden bezorgd mij kippenvel.
De USS Arizona is rechtop gezonken en ligt net onder het wateroppervlak. Met een boot kan je naar een panton wat boven het schip is gemaakt.
De film van ongeveer 25 minuten geeft kort het hoe en waarom van de aanval weer (filmbeelden van nu bijna 81 jaar oud blijft toch bijzonder dat die er zoveel zijn).
Het is een zeer indrukwekkende plek en nu ook nog steeds een marinebasis. Toerisme is ook niet de voornaamste bron van inkomsten op Hawaii dat zijn de legerbasissen die verspreid over de eilanden liggen.

Praatgrage Humu wacht ons op om 12.30 uur met zijn bus. Heeft hij op de terugweg nog wel wat te vertellen? Maar natuurlijk, wat dacht je dan! Je zou zoiets thuis op je bank hebben zitten, of misschien leeft hij zich helemaal uit in zijn job!
We lopen weer even terug naar ons hotel voor een korte wissel. We mochten geen tassen mee naar Pearl Harbor dus had volle jaszakken. Jas was ook niet nodig maar we moesten wat en dit was toch wel vindingrijk (alternatief was alles in de hand houden). Na 10 minuten zijn we weer op pad. Lunch bij IHOP....wah de keuze is er reuze...een sandwich? Maar die pannenkoekjes zien er ook zeer smakelijk uit...weer je wat, die doen we on the side. Twee Minion kinderpannekoekjes met blauwe en gele spikkels met een klodder bananenpudding...het kind komt boven in ons haha.

We vogelen even uit hoe we met het openbaar vervoer richting downtown Honolulu kunnen geraken. Oei, in de bus moet je gepast betalen, dan eerst maar wisselen in de ABC shop (mini supermarktje annex souvenirsshop). De vrouw achter de kassa raadt ons een Holocard aan, voor $3,-- twee dagen onbeperkt reizen. We hebben maar één dag nodig maar het is goedkoper dan losse ritjes dus thanks voor de tip.

We willen graag naar het iolani paleis. Het enige koninklijke paleis op USA grondgebied. Hier hebben de laatste koningen van Hawaii gewoont. Er zij geen kaartjes meer beschikbaar... waarschijnlijk ook niet als we er twee uur eerder waren geweest...alleen kunnen we nog de kelder bekijken. Eerst nog een korte film... Met oude foto's, ik houd ervan.
Van 1795 tot 1893 was Hawaï een koninkrijk.
Kamehameha I werd in 1795 de eerste koning van Hawaï. Met Britse steun slaagde hij erin om Russische pogingen om op Hawaï een basis te stichten te dwarsbomen. Dankzij de Britse steun kreeg Hawaï een relatief stabiele monarchie
Maar door een handelsverdrag in 1842 met de USA kreeg dit land gaandeweg veel meer invloed. Het verdient zeker niet de schoonheidsprijs maar in 1893 werd de koning afgezet door plaatselijke zakenlieden en politici. Wat rest is een mooi paleis dat tot op heden nog wordt gerestaureerd van binnen. De kelder heeft nog een expositie en is de moeite van een bezoekje zeker waard. Er is nog één nazaat van de koninklijke familie vandaag de dag in leven, zij is dik in de 90 en heeft verder geen familie. Bill Clinton heeft in zijn tijd excuses gemaakt voor de gang van zaken rond de monarchie van Hawaii.

Tot slot lopen we naar de Aloha Toren.
De toren ligt aan Pier 9 in Honolulu. Op 11 september 1926 werd het gebouw officieel geopend. Net zoals het Vrijheidsbeeld elk jaar immigranten begroet in New York, begroet de Aloha Tower de honderdduizenden immigranten die aankomen in Honolulu. Met 56 meter hoogte en een vlaggenmast van nog eens 12 meter was het gebouw gedurende 40 jaar het hoogste gebouw van de staat. Tijdens de aanval op Pearl Harbor werd een groep soldaten speciaal aangesteld om de toren te beschermen. Gedurende de rest van de Tweede Wereldoorlog werd het gebouw gecamoufleerd, waardoor het 's nachts leek te verdwijnen, om te voorkomen dat het vernietigd zou worden.

Michaela vertelde ons gisteren dat er op sommige plaatsen de regel nu is dat er niet hoger gebouwd mag worden dan een kokosnotenpalmboom. Hier in Honolulu reiken de wolkenkrabbers tot de hemel, het is echt een grote Amerikaanse stad.
Morgen gaan we naar een ander eiland, naar Maui.

Geschreven door Brouwertje