Om 8 uur brengen de jeeps ons door de woestijn naar de bus. Eerste stop is in Sinaw waar het marktdag is.
Geen rondreis zonder markt!!
Geiten en kamelen wisselen van eigenaar. Er is ook een vismarkt, de tonijnen zijn heel groot. Ook liggen er veel haaien, lijken wel van rubber omdat hun huid droog is.
We hebben een uur de tijd er rond te struinen.
Voor het eerst deze reis zien we flink wat vrouwen op straat. Enkele dragen maskers. Sommige zijn vriendelijk, andere keren zich van je af. Even verderop is de ladies market, niet toegankelijk voor de mannelijke toerist. Veel synthetische kleding in bonte kleuren. Binnenshuis zien de dames er dus vrolijk gekleurd uit, buiten dragen de meeste zwarte jurken daaroverheen.
Als ik een foto maak van een groepje geiten dat is ingeladen in de laadbak van een truck hoor ik beeeeh achter me. Een tandeloze Omanie lacht mij toe: How are you?

De Omanie draagt een lange witte jurk met daaronder een doek omgeslagen vanaf de middel over de benen en over zijn bovenlijf draagt hij er een gewoon t-shirt onder. Soms wisselen ze meerdere keren per dag van jurk, hij hoort er smetteloos uit te zien. In kleur is er iets variatie van beige tot zachtgroen.
Aan het boordje van de hals van de jurk hangt een kwastje. Dit dopen ze in een parfum en zo hebben ze altijd een lekker luchtje bij de hand. Kom je in een ruimte waar het stinkt, de vismarkt!!!, dan duw je dit kwastje even onder je neus.
Uit de context krijg je zo wel vreemde uitspraken. Greta: ik stond dichtbij Ghalid en heb zijn kwastje geroken 😂😂

Lunchtijd, voor de somma van 2,5 real (ongeveer 5 euro) eet ik twee kip tikka stokjes, een bordje rijst met groenten met een heerlijke mangoshake.
Bij het hurktoilet gaat het wat mis maar met een 32 graden droogt dat snel 🤔 ik moet meer oefenen...

Bij Bahla ligt het Jabrin castle. Een kasteel uit de 17e eeuw gebouwd in opdracht van de sultan destijds. Het kasteel is een doolhof van kamers. Vanaf het dak is het uitzicht op de vele dadelpalmen de moeite waard.
Oman telt ruim 7 miljoen dadelpalmen, uitsluitend in het westen, kokospalmen groeien in het zuiden. Er zijn wel meer dan 50 soorten dadels.

Lief hoor, van Marleen kregen Greta, Joke en ik een surprise-ei. Marleen is al en paar dagen grieperig en we letten wat extra op haar.

Na een korte fotostop bij het Bahla Fort rijden we verder naar het verlaten dorpje Al Hambra. Tot 1970 was dit dorp nog bewoond en het is op een grote rotsplaat gebouw. Dit zie je nog in de straatjes. Eerst mogen we een kijkje nemen in een oude woning die nu als museum is ingericht. We krijgen natuurlijk thee en koffie met dadels aangeboden. Met Joke dwaal ik door een paar straatjes, veel muren zijn van aangestampte modder, steegjes van lime steen.

Het hotel is niet ver meer, is in Bahla. Mijn kamer is ruim maar van een zeer vreemde indeling. Ik heb een extra driehoekig kamertje waar een vloerkleed ligt en een grote koel-vriescombinatie staat. Doucheruimte is ook een hoek om en heel ruim. We dineren allemaal in het hotel. Hmmmm, ik ontdek er broodpudding. Moest enkele medereisgenoten uitleggen wat dat was.

Na nog een klein ommetje in de zwoele avond met Joke ben ik alweer vroeg op mijn kamer. Prima, ben gaar. Misschien zo nog even netflixen.

Geschreven door Brouwertje