Vandaag was het met recht een speciale dag. Prachtige dingen gezien en met onze chauffeur weer zoveel meegemaakt, bijna met geen pen te beschrijven.

We hebben geslapen in de stad Agrigento vlakbij de Vallei van de tempels. Gids Vitorio staat ons al op te wachten als we aankomen. De lucht is strakblauw, zonnebril en petje op, water mee...klaar voor de wandeling met de gids.
De tempels stammen uit ca. 450 v. Chr. Van enkele is niet veel meer over dan een paar pilaren maar bijvoorbeeld de Concordia tempel staat bijna nog helemaal overeind. Wel enorm bijzonder dat huizen na praktisch 200 jaar hier op instorten staan en deze tempel al bijna 2,5 eeuw aanwezig is.
Er is ook een stadsmuur van 13 km lang en die is van ook al zo oud. In de dikke muur zijn gaten gemaakt want die werden na enkele jaren gebruikt als begraafplek.
Vitorio spraak Engels met Italiaans accent en probeert er ook Nederlandse woorden doorheen te gooien, de manier waarop hij Zeus uitspreekt is wel lachwekkend.
Bij het restaurantje voor koffie na afloop is het bij de toiletten zo ontzettend druk dat er besloten wordt weg te gaan en later te stoppen.

Echter die stop kwam nooit....Leonie stond op knappen en zeuren wil je dan ook niet. Tien minuten voor aankomst bij de villa (na dik twee uur rijden)wordt er dan eindelijk bij een benzinepomp gestopt. File bij de toiletten, iedereen gaat. Bij Villa Romana del Casale gaan we eerst lunchen voordat we die villa bekijken.
Wat we daarna zien is zo ontzettend mooi. De villa heeft de best bewaarde en grootste collectie Romeinse mozaïeken ter wereld. Waarom heb ik hier nog nooit van gehoord?? Of iets van gezien??
Iets mooiers kan er op dit gebied niet zijn!
De bikini-meisjes....de enorme gang met jachttaferelen...in de slaapkamer van de heer des huizes en pikante voorstelling van een echtpaar waarbij je van de vrouw haar ronde blote billen ziet...
De bouw heeft 50 jaar geduurd, vanaf eind 3e eeuw tot begin 4e eeuw. Het huis is in de 12 eeuw bedolven onder een modderlawine en daardoor perfect bewaard gebleven. Iedereen heeft er z'n ogen uit gekeken.

En daarna zouden we rechtstreeks naar ons overnachtingshotel gaan. Onze chauffeur vol goed moed en voornemens ging compleet de mist in. Hij was totaal de weg kwijt. Enkele reisgenoten met een gps schoten te hulp maar die hulp werd niet aanvaard. Een Italiaanse macho neemt toch geen hulp aan van een hollander. We moeten er maar hard op lachen maar eigenlijk is het triest.
We hebben door onze chauffeur denk ik wel 25% extra gezien van Sicilië, ongewild maar alleen doordat hij steeds verkeerd rijdt. En hij heeft een TomTom..... Uiteindelijk heeft Henriette met de Gps op de mobiel van Rob geholpen met de weg wijzen. We hebben denk ik weer een uur langer erover gereden maar uiteindelijk ons doel bereikt. We kregen wel excuses van Janny.
Dat wordt nog wat op de laatste dag...en morgen hebben we ook nog. Alle dagen is hij wel fout gereden tot nu toe. Maar of hij er zich akelig bij voelt? Denk niet dat het hem zoveel doet. Een carriereswitch is misschien tot wel een ideetje.
Het avondeten is weer vanhetzelfde...vooraf pasta, dan kippenpoot met aardappels en groenten (nu spinazie), toe fruit. Wat dat betreft kijken we wel uit naar onze verlenging (we blijven nog drie dagen na de rondreis) want dan kunnen we fijn zelf bepalen waar en wanneer en wat we eten.

Morgen hopen op een heldere dag want dan gaan we de Etna op!

Geschreven door Brouwertje