Vandaag zijn we naar Gozo gereisd. Het eiland is 67km2 en is 14 bij 7 km groot. Het eiland is rustiger en groener dan Malta.
De Gozitanen verbouwen er veel voedsel voor het hoofdeiland Malta. Ik vraag me trouwens vandaag ineens af: hoe heten de mensen in Sliema....misschien wel Slemielen 😂😂
Met de veerboot is het 25 minuten varen, net zo’n vaartochtje als van Den Helder naar Texel, of van Italië naar Sicilië...we zien het eiland al liggen.

Ik had echt zin om vandaag wat landschap te zien na veel bebouwing en water. En het is gelukt.
De plaatsjes op Gozo liggen niet zo aan elkaar geregen als in de streek waar we op Malta zijn geweest.
Landerijen, heuvels en ook wat tafelbergen (waarop vaak bebouwing met een goed overzicht op de streek).
De grondlaag op Gozo is anders dan die van Malta vandaag dat de grond veel vruchtbaarder is. De kust bestaat grotendeels uit kalksteenrotsformaties.
Een bekend exportprodukt is de Malta aardappel die dus niet van Malta zelf maar van Gozo komt. 90% van de aardappelexport gaat naar Nederland, de rest naar Denemarken en Duitsland. Het Malta pootaardappeltje komt ook uit Nederland, is dus eigenlijk een Nederlands produkt dat alleen in het buitenland groeit.
Het grootste exportprodukt van Malta is microchips en een goede tweede playmobil.

Eerst nemen we weer een kijkje bij een oud tempelcomplex, Ggantija dateert van 3600 tot 3000 voor Christus. Ook deze nog vóór de uitvinding van het wiel en hier liggen bolvormige stenen die als rollers werden gebruikt om grote stenen te verplaatsen. De tempels werden gebruikt voor de verering van de vruchtbaarheidsgod, er zijn veel grote en kleine beelden gevonden van een dikke vrouw, de dikke-dame-beeldjes. Deze staan voor overvloed en vruchtbaarheid.

In Dwerja, op de uiterste westpunt van Gozo, maken we weer een kort boottochtje met zwemvesten... De natuurlijke brug (een brug van steen en daardoor een raam op het water) is vorig jaar ingestort dus die attractie is er niet meer maar
het water heeft er nog een mooie kleur en enkele grotten (waarvan een smalle waardoor je naar de zee vaart vanaf een binnenmeertje) zijn nog wel de moeite van een boottochtje waard.
In Xlendi lunchen we, wat een prachtige plek! Een baai met kristalhelder water, enkele bootjes en een rijtje restaurants waar het helemaal niet druk is. Met Conny loop ik nog naar het eind/begin van de baai en we zitten op een bankje nog even van het geweldige uitzicht te genieten. Op de punt van het land staat een verdedigings/uitkijk toren die zie je precies nog op de foto.

Tot in de 17e eeuw was iedere Gozitaan wettelijk verplicht om de nacht door te brengen in de citadel van Victoria. Gozo had tot in de 18e eeuw te lijden onder piratenaanvallen. Door versterkingen aangelegd door de Johanieterridders kwam daar een eind aan.
Victoria is de hoofdstad van Gozo en daar wandelen we met de groep door wat kleine straatjes om vervolgens naar de ommuurde citadel te klimmen. Citadelle betekent ommuurde stad.
Het uitzicht is fenomenaal, eindelijk goed het landschap in beeld!

We nemen de veerboot weer terug en zijn op een knappe tijd aan het einde van de middag weer in ons hotel.
Het avondeten/buffet is weer prima en na nog een drankje buiten op het terras met Marieke, Sasha en Conny ga ik om 21.30 aardig gaar al door alle zon en buitenlucht naar mijn kamer.
Nog even mijn verhaal kwijt hier en dan nog even lekker languit lezen.

Het is echt een hele mooie reisbestemming Dick, zeker gezien je interesse in de geschiedenis. Ook ik wist niet veel van die kleine land maar ben aangenaam verrast door alles.
Het was gezellig gisteravond op de kamer (enorm balkon) van Angele.

Geschreven door Brouwertje