Onze laatste dag is weer een wandeldag geworden. Prachtig weer en geen laaghangende wolken dus ideaal.
Eerst nog rustig op ons balkonnetje gezeten in de zon tot het te warm werd.

Het is Giorno della liberazione (bevrijdingsdag) in Italië, al gehoord van Vincenco, en we zien het vanaf ons balkon aan de drukte beneden in het dorp. We besluiten de auto te laten staan en naar beneden te lopen. We nemen de 'trap' weer (oei op het eind van de dag weer naar boven wordt nog een dingetje).
Het is inderdaad druk op het dorpsplein, een agent (veldwachter Bromsnor zonder snor) zorgt ervoor dat er geen auto op het plekje voor de motors gaat staan. Hij heeft er vast een dagtaak aan vandaag...
We pakken eerst nog een terrasje en daarna gaan we een wandeling maken.

Eerst de korte en easy wandeling naar de grotten van Santa Barbara. Eh...de grotten lopen we voorbij, zien die pas op de terugweg, en hierna is het pad ook niet echt easy (is gemakkelijk mam😉).
Een afdaling over ongelijke stenen...wat doen we...toch doorgegaan en nieuwsgierig wat om de hoek is. We eindigde boven een wijngaard waar we een tijdje op een muurtje van het uitzicht hebben genoten. Dan terug geklommen en dan ziet Natasja een half vergaan bordje dat de ingang naar de grot aangeeft. Is meer een grotje maar toch leuk.

Weer terug in Bomerano is het lunchtijd. Ben zowat oververhit dus even zitten in de schaduw is wel zo lekker. Broodje en als toetje....don't forget the cannoli...hmmmm niet helemaal een originele maar wel lekker.

Op naar de tweede wandeling van vandaag. Omdat we eergisteren zo met ons hoofd in de wolken liepen wilden we graag het eerste deel van het Pad van de Goden weer lopen als we wel uitzicht hadden. Het was veel drukker op het pad door de feestdag. Hele gezinnen met kleine kinderen, waar begin je aan😐
We lopen door tot een punt waar we eergisteren een korte stop hebben gemaakt om een appel te eten. Toen zagen we 20 meter ver en nu konden we tot Capri kijken. Superrr.
Helemaal tevreden wandelen we terug, komen ook weer een groep geiten tegen.
Tijd voor een terrasje (de laatste deze vakantie) Natasja neemt een verse citroenlimonade, oei oei zuur maar wel een dorstlesser.

Dan de berg en 'trappen' weer op naar onze b&b. Pffff, de eerste maand ga ik geen trappen of berghellingen meer lopen. Vanavond pakken we wel de auto om te gaan eten beneden en morgenochtend vertrekken we rustig naar de luchthaven in Napels.

We hebben een heerlijke week gehad hier in Italië en de Amalfikust is voor mij (en voor veel anderen) het mooiste stuk kust van Europa. Leuk dat jullie weer hebben meegelezen en op afstand ook hebben genoten.
Liefs van Annemarie XXX

Geschreven door Brouwertje