Een lange en bijzonder mooie dag was het weer vandaag. Blauwe lucht en de le dag zon, temperatuur gaat richting geven de 25 graden. Zomer in Moskou!

We vertrekken met de bus naar het Rode Plein, en stappen uit bij de Alexander tuinen, gelegen langs de muur van het Kremlin. Daar zijn ook het graf van de onbekende soldaat, de eeuwige vlam en twee soldaten die een uur erewacht doodstil moeten staan.
We betreden nu overdag het Rode Plein. Rood heeft niets met communistisch te maken of de kleur van het fraaie historische museum aan de kop van het plein maar het Russische woord mooi lijkt veel op het woord rood en zo is de naam ontstaan. Oorspronkelijk heette het dus mooi plein (krasnaja plosjtsjad).

Het rode historisch museum steekt mooi af tegen de blauwe lucht vandaag. Eerst lopen we nog even door het grote warenhuis Goem, van oorsprong een overdekte markt maar nu vol met dure winkels. Even wat vrije tijd om over het plein te dwalen. Aan de ene lange kant ligt Goem en aan de overkant het mausoleum van Lenin. Wilde hij dat? Na zijn dood gebalsemd geconserveerd te kijk liggen voor iedereen? Nee! Net zoals uncle Ho in Vietnam heb je gewoon daarover niets meer te vertellen als je eenmaal bent overleden. Vanaf 1924 ligt hij hier al te kijk, met lange wachttijden voor de deur. Maar niet vandaag want hij heeft een rustdag😁

Tegenover het rode historisch museum aan de ene korte kant ligt aan de andere kant de sprookjesachtige Basiliuskathedraal met alle gekleurde helmvormige koepels. We krijgen oortjes in zodat we allemaal Maria kunnen verstaan binnen en ze leidt ons er rond. Heel erg hokkerig van binnen, zijn allemaal kleine kapellen op een kluitje.
De kerk is in opdracht van Ivan de verschrikkelijke gemaakt, hij liet de architect ook de ogen uitsteken zodat hij niet nogmaals (voor iemand anders ) zoiets moois kon scheppen. Verschrikkelijk! St.Basilius is de beschermheilige en Maria heeft het steeds over St. Basil.....waarop ik steeds denk basil is Engels voor basilicum...sint basilicum 😂
In bijna iedere kapel is wel een iconenwand, en een groepje van 6 mannen zingt Kyrie Eleison. Prachtig, kippenvel.

Na de kerk is het tijd voor het Kremlin, eens citadel van de Tsaren, hoofdkwartier van de Sovjet-unie en nu resedentie van de Russische president.
Enkele gebouwen zijn maar open voor bezoek en doe je een paar stappen buiten een gebaand pad dan word je teruggefloten door het fluitje van een agent. Vanuit het enorme tsarenkanon is nooit een kogel gekomen en de grootste klok ter wereld heeft nooit geluid...ach ja.
De kerken zijn prachtig,

O jee ik heb tijd tekort. Eerst dan maar een half verslag online en dan schrijf ik in de trein naar st.petersburg dit verhaal wel af.

Het vervolg vanuit de trein:
Vooral de eerste kerk, de Maria ontslapen kathedraal, is heel indrukwekkend. In deze kerk werden de tsaren gekroond. Er staan geen beelden en er hangen geen schilderijen maar alle muren zijn beschilderd met fresco’s en iconen. Geen stukje muur, overal waar je kijkt, is onbedekt.
Er staan drie tronen, voor de patriarch (hoofd van de kerk), voor de tsarina en de troon voor de tsaar Ivan de verschrikkelijke.
Van buiten zien de de grote klokkentoren kerk en de kathedraal van aartsengel Michael gaan we weer in.
Deze kerk is ook vol beschilderde muren maar ook met veel graven. Onder meer het graf van de 8 jarige Dimitri, de enig capabele zoon en opvolger van Ivan de verschrikkelijke. In razernij vermoorde Ivan zijn zoon en daarna kwam de achterlijke Fjodor op de troon na de dood van zijn vader. Wel weer heel grappig dat er in de loop van de geschiedenis een aantal Dimitri’s zijn opgedoken die beweerden de zoon van Ivan te zijn, de zogeheten valse Dimitri’s.

Bij het kantoor van Poetin is het rustig, er staat maar 1 auto. Een teken dat hij er niet is. Jeroen zegt het hier eigenlijk nooit druk te hebben gezien. Blijkbaar werkt Vladimir meer vanuit zijn buitenhuis.

Na het Kremlin gaat iedereen zijn eigen weg. We lopen met z’n viertjes en gaan meteen op zoek naar een lunchadres. We eindigen in eens Russische tearoom waar je ook wat kan eten.
Vanwege het mooie weer besluiten we naar een park te wandelen. Het Gorkipark schijnt leuk te zijn maar we belanden in het park ernaast, na een lange wandeling. Het park van de gevalllen beelden, een verzamelplaats van beelden uit het Sovjet tijdperk die van hun sokkel zijn getrokken en hier hun laatste rustplaats hebben gevonden. Apart om te zien.
We pakken een metro terug naar het hotel en aangezien ons hotel naast de metro ligt van de cirkellijn stap je dus altijd in een goede metro.
Als je de juiste richting uitgaat zijn het vier haltes, zit je in de andere(verkeerde) richting dan is het een halte of 10 maar je komt toch op de plaats van bestemming.
In een van de metrostations horen we muziek, een jongen zit te spelen op een balalaika (Rusland jawel).

Bij het hotel komen we Arthur nog tegen en hij loopt met ons mee om samen wat te eten. Vier van ons bestellen lasagne maar dat blijkt er niet te zijn, haha was gisteren ook al zo. Dan beef stroganoff met krieltjes, erg lekker.
Overigens geen paprika te bespeuren hier in de stroganoff, toch een ander recept dan.

Om 19.45 uur moeten we klaar staan voor de avond-boottocht. Jeroen brengt ons met z’n 13en erheen. We zitten bovenop het dek, best fris nog dus een kop thee was heel welkom.
We hebben 2,5 uur gevaren, mooi hoor al die lichtjes en we zien inmiddels al heel veel bekende plekjes voor ons.
De terugweg, op eigen gelegenheid, gaat prima. We vinden al goed onze weg in het metronetwerk.
Wel gelachen om Ino die onze uitleg over de cirkellijn maar niet begreep. Hij bleef naar het lijntje met lichtjes in de metro kijken en je zag hem denken ik zie geen cirkel...
Om 0.15 uur stapte ik mijn hotelkamer weer binnen. Een lange maar prachtige dag.

Geschreven door Brouwertje