Alwéér vroeg uit bed om nogmaals de zonsopkomst te zien over de Himalaya. Gisteravond hadden we al het idee dat we op een mooie plek zaten, omdat we in het donker aankwamen konden we vanmorgen pas van het uitzicht genieten.
We stonden niet alleen op het dak van ons hotel maar met een groep Japanners. Wat maken die mensen een herrie zeg. En gewoon voor je neus gaan staan als je een foto wilt maken, apart volk.
De eerste zonnestralen op de besneeuwde bergtoppen zijn weer door velen vastgelegd.

Terwijl een groot deel van onze groep zich opmaakt om te gaan wandelen ontbijten wij rustig en zitten daarna heerlijk een tijd in de zon te lezen op ons balkon.
We hebben gisteren besloten niet te gaan lopen. Ik voel me weer goed maar de wandeling zou veelal een dalend pad zijn en dat leek ons niet zo fijn. Ook is mijn blaar van de vorige wandeling net geheeld...voorzie dan weer een nieuwe en daar heb ik geen zin in. Zo vervelend dat ik daar vaak last van heb. We moeten nog een paar dagen hier en dat liever zonder zere voeten.

Met onze bus met de bagage en nog drie medereizigers rijden we de heuvel af en wachten ongeveer op 2/3 tot de wandelaars zich bij ons voegen. Dan is het nog maar een korte rit naar Bhaktapur.

Bhaktapur is een hele mooi stad. Op veel plekken waan je je in de middeleeuwen. De straatjes zijn nog steeds geplaveid zoals vroeger. Hier zijn veel pleinen met paleizen, tempels en woningen met prachtig houtsnijwerk.
We trekken na inchecken in ons zeer centraal gelegen hotel ( grote mooie kamer) meteen ons eigen plan.
Op een dakterras van een restaurant lunchen we met wraps voor we de stad gaan verkennen.

We blijven foto's nemen hier. De pottenbakkerswijk is ook leuk om even door te lopen. Als het wat frisser wordt hebben we zin in wat warms, ik neem thee en Roos een hot lemon/honey. Dat bleek een soort warme grog, ga je wel zuur van kijken.

Nu liggen we op bed en we gaan zo ergens eten. Het is weer fris op de kamer ( 16 gr ) overdag heerlijk in je shirt en korte broek maar als de zon eenmaal weg is koelt het supersnel af. Ook hier gelukkig warme dekens. Ik lig dit verhaaltje te schrijven ( koude vingers) en Roos ligt tot haar neus onder haar deken.

Geschreven door Brouwertje