Het was tijd voor een uitje, weg van huis , liefst een paar dagen.
Even wat anders, natuurlijk terrasjes pakken (omdat het weer mag) en iets bekijken en herinneringen maken in een andere omgeving.
Leonie was nog nooit op een waddeneiland geweest en ik heb een keer een bedrijfsuitje naar Texel gehad maar nooit er overnacht. Via het VVV kwamen we uit bij een b&b in De Koog.

Gisteren kwamen we aan. Leonie was met de dauw op haar ogen uit Brabant vertrokken en parkeerde haar auto in Heemskerk waarna we met mijn bolide verder reden naar Den Helder.
Alsof het zo moest zijn haalden we precies de boot van 10.30 uur zonder ons te haasten. Er was plek zat op de boot.
Gelukkig was de storm van de avond ervoor gaan liggen. Na iets meer dan 20 minuten bereikten we Texel.

De Koog ligt halverwege het eiland, de eigenares van de b&b stond ons al op te wachten. Leonie had haar al een seintje gegeven op de boot.
Wat een fijn ruim appartement hebben we, locatie ook echt ideaal.
Spullen neergezet en meteen op pad.

Omdat het weer wat wisselvallig was besloten we een wandeling door één van de twee bossen van Texel, het Dennenbos.
We verlaten al snel het verharde pad omdat we tussen de bomen veel paarse bloemen zien. Boshyacinten in grote getale. Het is een olifantenpad waar we over wandelen. Niet bestaand maar wel al veel gebruikt door wandelaars en mountainbikers, hier en daar wat blubber. Fijn die waterdichte schoenen toch!
Vlakbij de auto is een terras, een heerlijke muntthee en een Texelse hoornderring met amandelspijs.

We willen nog de Fonteinsnol (niet fontein-snol maar fonteins-nol) op maar we worden omgeleid en zijn er al voorbij. Een nol is een ander woord voor duin. Er komt nog wel een andere nol waar we op kunnen.
Het plaatsje Den Burg is druk en doet ook gezellig aan.

Bij Den Hoorn rijden we nog naar de zee. We worden gezandstraald en waar is het strand??? Jeetje wat een schuim ligt er ook, dat waait ons bijna om de oren. Echt zo apart.
Ik lees later dat het afgestorven algen zijn die door de golfslag worden opgeklopt als de melkschuimlaag van je cappuccino.

Het avondeten kan tot 20.00 uur op een terras worden genuttigd. Het is druk in De Koog maar we vinden toch vlot nog plek.
's Avonds kijken we gezellig met kaarsjes aan en lekkere hapjes naar het Songfestival. NL heeft zich erg goed gepresenteerd aan alle andere deelnemers, al deed onze inzending niet mee in de puntentelling.

Vanmorgen zagen we zowaar de zon toen we wakker werden. Meegenomen ontbijtje (het is dan wel een b&b naar zonder breakfast) opgegeten en om 8.50 uur op pad.
In folders wat wandelingen uitgezocht. De eerste, in de buurt van De Koog, was een aanfluiting.
We liepen 3/4 over een camping...nog wel een konijn gezien en koekoek gehoord, dat dan weer wel...

De tweede wandeling is wel raak, in natuurreservaat de Muy lopen we een flink stuk. Nog een omweg en dezelfde weg terug vanwege afsluiting door broedseizoen maar wat een prachtig gebied. Veel water en veel dieren: vogels, schapen en onze favoriet de galloway.
De galloway is een hoornloos donker rund afkomstig uit Schotland. Een soort hooglander maar dan een ander kleurtje en geen hoorns. En er zijn heeeel veel kleintjes, schattig!
Maar ook wel oppassen want meestal zijn ze erg beschermend naar hun kleintjes.
En dan loop ik ook nog in een rode jas...aiaiai...
In een groepje schapen begint er eentje te blaten, al snel volgt de rest...Wat blijkt, de boer komt eraan in z'n auto met voer. De eerste blater waarschuwde gewoon de rest.
En ja hoor, we hebben een nol beklommen, de Bertusnol. Één van de hoogste nols van Texel.

Vanaf de Muy rijden we naar de Slufter. Ook daar een stuk gewandeld. De Slufter is een strandvlakte die op één stuk na is omsloten door duinen. Door die open verbinding met de Noordzee is er een kwelderlandschap ontstaan.

Vervolgens naar het uiterste noorden van Texel. Bij het dorpje De Cocksdorp staat de vuurtoren, gebouwd in 1864. Leuk om er over het strand heen te wandelen en goed voor wat fotogenieke plaatjes.
In De Cocksdorp eten we een oertexels pannenkoek, met lamsham en schapenkaas. Ze waren niet zuinig met het beleggen, we hebben vanavond aan een salade voldoende.

Vanaf topje Texel rijden we naar beneden, nu langs de Waddenzee. Het is vloed dus het ziet er nu als een gewone zee uit.
Wat een schattig centrum heeft het dorpje Oosterend. Na Oudesluis met z'n vissersbootjes in de haven rijden we terug naar onze b&b.
Het was een heerlijke dag, we hebben heel veel gewandeld en daar was het heel goed weer voor (misschien tikken we wel de 20 km aan).

We hebben weer mooie herinneringen gemaakt!

Geschreven door Brouwertje