Ik heb erg lekker geslapen in mijn grote hotelkamer. We zitten op een prettige plek in de stad waar het niet erg druk is voor de deur.
We zijn de dag begonnen met een citytour in onze bus.
Johnny doet zoals gewoonlijk lekker mee en geeft ook veel dingen aan. Top chauffeur!
Denk je dat dé muur van Europa al is gevallen in 1989 in Berlijn dan heb ik nieuws voor je: hij staat er dus gewoon nog, hier in Belfast....Bizar.
Een hoge muur met prikkeldraad aan de top, sluizen waar je door moet om aan de andere kant te geraken met poorten die dicht kunnen....De muur is dus open en je kan naar de andere kant maar feit is dat hij nog steeds dicht kan, en dat gebeurt ook als er dreiging is...
De muren beplakt of beschilderd. Een groot verschil met de uitingen op de katholiek kant t.o.v. de protestantse.
Aan de katholieke veel verwijzingen naar andere, ook politieke, conflicten in de wereld. Aan de protestantse kant een lange muur met vooral veel 'eigen' teksten van mensen die hier voorbij komen en met een viltstift even laten weten hoe ze erover denken.

De typische bouw in Belfast van de arbeidershuisjes van rode baksteen, armoedige buurten waar wij doorrijden aan protestantse kant en in ons duidelijke katholieke busje tijdens dagen dat er herdenkingen zijn beter niet gezien kunnen worden....Plekken op hoeken van straten en op zijkanten van huizen waar doden worden herdacht die zijn gevallen door de geloofsovertuigingen...Zowel aan katholieke als protestantse kant zien we dat...

Voor het grote stadhuis staan verschillende kraampjes ( de Hollandse stroopwafelkraam ontbreekt ook niet).
We krijgen een rondleiding, sluiten aan bij een grote groep, door City Hall. Er is pas een nieuwe burgemeester geïnstalleerd, ze zitten hier altijd voor de periode van een jaar. Ben je net goed ingewerkt moet je alweer opstappen.

Tegen het middaguur rijden we naar het havengebied waar we in de voormalige tekenkamer waar de Titanic is ontworpen, en nu een hotel is gevestigd met de toepasselijke naam Titanic hotel, kunnen lunchen. Jeroen laat ons er vrij in waar we wat willen eten maar meteen hebben Ursula, Marielle, Ron en ik zin om dat hier te doen. Door de lichtval door de grote ramen in het dak was deze plek natuurlijk uitermate geschikt om te tekenen en dankzij enkele oude foto's uit het begin van de vorige eeuw krijgen wij een goed beeld hoe het er hier aan toe ging. Door het raam kijken we uit op het grote Titanic museum, het hoekige gebouw stelt vier boegen voor, de hoogte is ook echt de hoogte van de boeg van de Titanic. Bij het afrekenen raken we nog in gesprek met de serveerster over de verdeeltheid van wijken in de stad door geloof, ze zegt dat dit voor jongeren niet meer geldt maar voor de oudere generaties zeker nog wel.

Om 14 uur hebben we met de groep afgesproken en gaan we het grote museum bekijken. Heel erg mooi opgezet allemaal, sfeerbeelden van hoe de stad Belfast eruitzag ten tijde van de bouw van de Titanic vanaf 1909. We zien de scheepswerf in een soort van Efteling attractie, hoe werkten de klinknagelaanbrengers...
De tewaterlating op 31 mei 1911 was een hele gebeurtenis waarbij vele genodigden aanwezig waren. Buiten het museum is de plek waar het schip lag getekend op de grond en krijg je een nog duidelijker beeld van de grootte van het schip.
Daarna heeft het 10 maanden tijd gekost om alles in te richten binnenin de Titanic. We zien hoe de hutten er uit de verschillende klassen uitzagen.
Het schip was in de markt gezet als onzinkbaar, geen moment dat dit opkwam bij de mensen. Derde klas tickets voor de oversteek van Belfast naar New York kwamen op zo'n $ 800. Dit is dan omgerekend naar de geldwaarde van vandaag. Een eerste klas ticket zou dan op $ 2800 uitkomen.
Veel straatarme Ieren hadden ook een enkele reis, op zoek naar een nieuwe wereld en toekomst. Meer dan 1300 mensen hadden de reis geboekt en er was 900 man/vrouw personeel aan boord.
Op 14 april 1912 botste de Titanic op een ijsberg en zonk. Er hebben 705 mensen (en twee honden) de ramp overleefd.

De White Star Line heeft nu nog één bestaand schip en dat is de SS Nomadic. We nemen daar ook nog een kijkje en Ursula speelt nog even het filmmoment uit de Titanic.

Johnny zet ons af in de stad om nog wat meer cultuur te snuiven. Met z'n 4 dwalen we langs het monument voor Albert, de oudste herberg, hele smalle steegjes met pubs en gaan op zoek naar souvenirs.

De rode hand van Ulster is nog wel even leuk om te vermelden. De mythe is als volgt. Er waren twee stamhoofden die aanspraak maakten op de troon van Ulster (de provincie). Omdat ze er niet over uitkwamen wie het meest geschikt was voor het leiderschap, besloten ze een bootrace te houden en degene die het eerst de kust aan zou raken, werd koning. Een van de twee zag dat hij ging verliezen, maar hij wilde zo graag het koningschap dat hij zijn zwaard pakte, zijn hand afsneed en naar de kust toegooide....tja, gewonnen!

Een eetplek voor 's avonds is nog best moeilijk want overal is het vol.
Richting het hotel gelopen komen we langs een eettent wat ons wel wat lijkt.
Aha, Shepherd's Pie kan ik afvinken. Heerlijk gegeten en was weer erg gezellig.

Geschreven door Brouwertje