In love...Signalement: bruine ogen, intelligente oogopslag, mooie bek met tanden, roestkleurig haar (over heel het lichaam), lange armen en lekker gespierd....
Vandaag ben ik gevallen voor de bosmens van Sumatra. Mens is orang en bos is oetan, de orang oetan heeft mijn hart gestolen.

De trekking die we in de jungle van Sumatra hebben gedaan duurde vandaag 8 uur. We konden kiezen voor een kortere versie van 3 uur maar de kans op het zien van orang oetans is dan vooral in deze tijd (broedseizoen) heel erg klein. Dus als je dan hier bent doe je het goed en ga je voor de dagtrekking.
Gisteravond maakten we al kennis met onze ranger, Dedy. En het bleek een vriendelijk hulpvaardig persoon.

Om 8 uur vertrokken we. Direct lopend vanaf ons hotelcomplex. Doel het zien van de wilde orang oetan. Maar geen garantie want het is de natuur en geen zoo. Na krap een kwartier horen en zien we de eerste aap. Het is de thomas leaf monkey, dit aapje eet bladeren van de thomas leaf boom vandaar zijn naam. Ze noemen ze ook wel punkie monkey, vanwege zijn hippe rechtopstaande kapsel.
Deze vriendelijke aap lust graag een banaantje en na even wachten (enkele andere wandelaars lopen al door) komen ze op het fruit af. Dedy moedigt ons aan een stukje banaan in onze handpalm te leggen en onze vingers daarover te sluiten. Het aapje opent dan eerst je vingers om het stukje fruit te kunnen pakken. Wat leuk dit!

We lopen verder door een kleine privé rubberplantage. Dedy vertelt ons hoe het werkt, interessant. Ook zien we wat cacaobomen.
Bij de ingang van het nationale park krijgen we nog wat weetjes te horen. Gelukkig is het nu een Unesco werelderfgoed. Het leefgebied van de orang oetan is zo gekrompen in de loop der jaren vooral door de aanleg van geld opbrengende palmolieplantages.
Er leven 350 soorten vogels hier en 129 soorten zoogdieren.
Het meest aansprekende dier is de orang oetan. Alleen hier en in Borneo komen ze nog in het wild voor.

Al snel is het klimmen en dalen. poeh pittig hoor. Fijn al die bomen hier (natuurlijk haha) daar kan je je goed aan vastklampen. Ook de lianen en luchtwortels zijn hier uitermate geschikt voor. Dedy toont zich zeer behulpzaam.
Af en toe is het ook glibberig door regen. Dan glijd je weg en brengt een boom die je tegenkomt uitkomst. Mijn wandelschoenen tonen zich een goede aankoop. Ik glijd ook wel weg maar het is te doen. Roos haar gympen zijn minder ideaal. De wijze waarop ze een paar keer een boomstammetje omhelst werkt op de lachspieren, haha net een paaldansact. Enkele malen zit je ineens op haar gat. Wel ideaal hoor dat we een privegids hebben, lopen we lekker ons eigen tempo.

Na 4 uur lopen, en een paar korte pauzes waarin Dedy ons fruit voert ( passievrucht, lichees, banaan, manderijn) heeft Dedy contact met een andere gids. YES, orang oetans zijn gespot.
Het pad erheen is eigenlijk geen pad, we dalen dwars door de jungle een heuvel af.
Daar zijn ze, het zijn er drie. Dit is zo gaaf! Jeetje, word gewoon weer ontroert nu ik het schrijf.
Dedy daalt nog verder de heuvel af ,tot 2x aantoe, met onze fototoestellen, om nog dichterbij foto's te nemen voor ons.
Inmiddels heeft zich een aardige groep mensen verzamelt daar.
De vakantie is pas twee dagen oud en nu al geslaagd.

Na dit bijzondere moment wordt het tijd voor de lunch. Dedy heeft alles voor elkaar. Nasi met omelet, kroepoek, komkommer, tomaatjes en ipv een bord een bananenblad. We lepelen het heerlijk op, lekker hoor koude nasi. Toe een verse ananas.

Na het spotten van een Makaak en een zwarte gibbon klauteren en glijden we terug via een pad. Dedy weet exact hoeveel klimmetjes en afdalingen er nog komen. En hij blijft maar lachen maar zal toch ook wel eens denken dat dit stel niet echt snel is. Maar liever voorzichtig dan de rest van de vakantie met een gekneusde voet of zo. Nog eenmaal stort Roos ter aarde, blij dat ze achteraan loopt zo kan eerst ik en Dedy haar vastgrijpen voordat ze wel heel snel de afdaling neemt.

De laatste bananen zijn voor de thomas leaf apen.
Wat een fantastische dag dit!

Helaas geen mobiele foto's van de orang oetans, die houden jullie van ons tegoed.

We maken deze reis door Sumatra op basis van halfpension, ontbijt en lunch. Omdat we de eerste dag zelf die 'dure' lunch van euro 3,15 zelf hebben betaald krijgen we daarvoor in de plaats vanavond ons avondeten. Er wordt ons een rijsttafel geserveerd, erg lekker. Prima hotel dit. Een klein dingetje: een groep Chinezen vermaakt zich met karaoke....de tranen in ons ogen...

Een nieuwe dag en vroeg uit de veren. Om 7 uur rijden we weg. Een lange reisdag maar genoeg te zien en veel kleine stops. We lopen eerst over een kleine markt. Marado koopt duku voor ons, een vruchtje lijkt wat op een lichee. Lokale vrouwen doen ook hier in de rivier de was.

Na de lunch (visje uit Batomeer en kipkluifje met rijst) rijden we langs een Batak dorp. De Bataks zijn een stam (1 vd 300 hier in Indonesië).
Hun houten huizen met riet en houten puntdak herbergen 8 gezinnen, geen familie van elkaar. De huizen zijn niet echt comfortabel en de jonge Indonesiërs willen er niet meer in wonen. Langzaam verdwijnen ze uit het dorpsbeeld. Dat is toch jammer.

De Sipisopiso waterval en het uitzicht over het Batomeer zijn fraai. Beetje heiig dus erg ver kunnen we nog niet kijken.

Tijd voor een plaspauze. Langs de weg is daar de natuurlijke badkamer. Bij een waterstraal van een rotswand staat van plastic een soort van bouwvakkerstent en viola daar kunnen we even snel uit de broek.

De boot voor de overtocht naar Samosir (eiland en verblijfplaats voor aankomende twee dagen en drie nachten) missen we net.
Op het volgende bootje wachten we op vertrek waar drie kleine jongens ons vermaken met een paar lokale liedjes.
Tegen 18 uur vertrekken we. Onderweg wordt het donker, na een half uur varen zijn we er.
Wow, ziet er prachtig uit, benieuwd hoe het er bij daglicht uitziet.
Morgen staat er een boottochtje op het programma.

Geschreven door Brouwertje