Na een supersnelle vliegreis van 1 uur en 48 minuten zijn we al op de plekken bestemming: Napels. Normaal doet het vliegtuig er 2 uur en 20 minuten over maar we hebben een harde rugwind. Toch wel heel prettig om zo snel op je vakantieplek te zijn. Maar je stelt je natuurlijk ook in op een vliegreis van vele uren als je verder gaat. Op de luchthaven van Napels ontmoeten we meteen onze gids Henriette, ze komt direct vlot over dus prima. Buiten is het verzamelpunt en met de hele groep van 30 personen lopen we naar onze bus. De buschauffeur heet Giofanny (spreek uit als Janny). Van Henriette horen we dat er twee personen op het laatste moment hebben geannuleerd, ze waren nota bene al op Schiphol maar daar is de vrouw van het echtpaar gevallen en heeft haar arm gebroken, hoe sneu!

Het is ongeveer drie kwartier rijden naar ons hotel. Ik heb het eerste hotel opgezocht op het internet en op een gegeven moment zie ik het hotel langs de snelweg liggen. We rijden echter door....er waren meerdere hotels met die naam hoor ik zeggen...na een goede 10 minuten keert de chauffeur en weer rijden we dat hotel voorbij....Poging drie wordt het ook niet en tenslotte belt de chauffeur met het hotel waarna zij een auto sturen om ons te begeleiden. Henriette is bekend met het hotel maar het is not done om je als reisleiding te bemoeien met de chauffeur dus laat ze het maar even zo gaan.
Hotel, eenmaal bereikt toch degene die ik al een uur eerder zag, ziet er prima uit. Fijne ruime kamer ook. Locatie is alleen heel slecht, we hebben uitzicht op de verhoogde snelweg en praktisch voor de deur staan de 'dames van plezier' te wachten op klandizie. Wat staan die daar nou langs de kant van de weg....? O dat zijn hoeren... Maar goed, we slapen en eten hier alleen en komen niet om de directe buurt te verkennen.
Voor het diner hebben we nog een borrel (vruchtensapje) en een praatje van Henriette.
Het diner bestaat uit een paar gangen, vooral de eerste gang PASTA kan ons bekoren. De kippenpoot met koude wortels is minder, dat aanpassen aan toeristen hoeft echt niet van ons.We zitten gezellig, nog weinig namen meegekregen van medereizigers maar dat komt nog wel. De aan onze tafel gestelde vraag of we het gesprek van onze minister president Mark Rutte in zomergasten nog hebben gezien zondagavond is zeker van het niveau van een medereiziger....ons antwoord: nee hoor, we hebben André van Duin gezien in Heel Holland Bakt...haha één andere reisgenote kwam ervoor uit dat ze het ook had gezien. Het diner duurde wel tot 21.30 uur! Daarna vlot gaan slapen want het was een lange dag.

De bedden liggen prima, en het ontbijtbuffet is voor ieder wat wils.
Om 8 uur vertrekken we met onze bus richting Sorrento. Het laatste stuk prachtig langs de kust.
Leonie dacht vrij van werk te zijn, is de eerste fotostop bij het stadje Meta 😀(de bazin van Leonie heet ook Meta). Kort hierop bereiken we Sorrento. Deze kustplaats ligt heel mooi, de zee heeft door de wind aardige schuimkoppen. We hebben vier uur de tijd om Sorrento zelf te verkennen. Vele smalle straatjes met souvenirswinkeltjes en het bijna pittoreske haventje met gekleurde bootjes. Op een toplocatie drinken we een collaatje, dit is vakantie! Sorrento is ook de stad van de Limoncello, alle gele artikelen gebaseerd op dit drankje zien er erg leuk uit en het ruikt vaak citroentjesfris.
We hebben een plattegrondje van een toeristentreintje wat er ook rond rijdt maar dat heb je eigenlijk niet nodig, het is kleiner dan ik me had voorgesteld. Op een van de vele terrasjes lunchen we, halve pizza en Caesar salade. Net voor we weer op onze bus stappen nemen we onze eerste gelati (o zoveel heerlijke smaken maakt het moeilijk kiezen).

Dan op weg terug en naar Napels. We pikken een gids op, Mariet. Zij woont in Italië en is gecertificeerd om te gidsen. Henriette mag ons in de bus van alles vertellen maar niet in een stad, dit is zo ingesteld om de eigen inwoners van Italië meer kans te geven in de toerismebranche.
Napels is een grote chaotisch stad. Met een oortjes-systeem (Mariet praat in een microfoontje en wij horen dat via een kastje wat we bij ons dragen met daaraan en oortje) maken we een wandeling door de stad. Napels barst van de oude piazza, grote poorten die uitkomen op de straat met daarachter soort binnenplaats met prachtige oude paleizen/huizen. Veel zijn nog in bezit van de oorspronkelijke families en ze hebben geen geld voor onderhoud.
Mariet praat heel veel, ook erg hard, het schettert in mijn oor...wel leuke informatie en ze weet veel dus het is oké. In de oude stad zijn een paar straatjes die helemaal zijn ingericht met kerststallen. En de kerststallen hier zijn niet alleen de stal met Maria en Jozef en het kindeke, de dieren en de wijzen en de herders. Maar iedereen kan daarbij, kom erbij, kom erbij!! Vooral alle beroepen, en dan liefst nog met bewegend beeldjes. Ziet er niet uit als zo'n Dickens dorp die we vaak in NL zien maar een groot (net zo chaotisch als Napels) poppenhuis. Heel apart, grappig, om te zien.
We zijn gewaarschuwd om goed op onze spullen te letten maar onveilig voelt deze stad zeker niet (of we hebben geluk gehad).
We bekijken ook nog een bijzonder mooie kerk van de jezuïeten, wat een pracht, heel veel ingelegd marmer.
Onder Napels ligt trouwens onder de grond nog een stad, je kan rondleidingen krijgen. Ik zie foto's die wel wat weg hebben van de ondergrondse stad die ik in Turkije bezocht. We hebben echter geen tijd om alles te zien. Eerlijk gezegd is een paar uur hier ook wel voldoende.
Om 18.30 uur stappen we in onze nieuwe bus, de vorige had iets te weinig power vond de chauffeur, op weg naar ons hotel. O jee dit gaat wel even duren, file in Napels. Dan maar luisteren naar de cd's van Henriette van Italiaanse oude zangers en Italiaanse filmmuziek.
Het was een mooie eerste dag in Italië.

Geschreven door Brouwertje