Wat een topdag vandaag. Vanaf een nieuwe locatie meld ik dit nog maar weer even.
We zitten nu in Höfn, gelegen op een schiereiland tussen de fjorden richting de oostkust.

We vertrokken uit een wat mistig Vik vanmorgen. Maar het weer liet zich van z'n beste kant zien want tijdens de lange autorit van vandaag (272 km, de langste deze vakantie) hebben we wel wat regen gehad maar er amper in gelopen als we buiten waren.
En buiten waren we ook erg veel, we hadden een druk programma.

Kirkjugólf is op een stuk grasland een basalten "kerk" vloer. Er heeft nooit een kerk gestaan maar het lijkt op de vloer ervan dus. In reviews lezen we, niet bijzonder, we kwamen er toch langs, ik heb geen foto's gemaakt.....
Wij vinden de plek wel interessant.
Op deze plek is nooit een kerk geweest
alleen een toespeling op een kerk. Maar het hele gebied heeft zijn geschiedenis diep geworteld in mystiek; Er wordt gezegd dat Kirkjugólf zo betoverd en heilig was voor de vroege christelijke kolonisten dat heidenen daar geen voet konden zetten.
De legende beweert dat Ierse kluizenaars – de eerste kolonisten in het gebied – degenen waren die deze beschermende spreuk uitspraken. Eén verhaal is bekend dat een jonge heiden niet geloofde dat dergelijke magie mogelijk was en daarom probeerde hij naar Kirkjugólf te verhuizen. Toen hij voet op het land zette, viel hij onmiddellijk dood neer.
Gelukkig is deze betovering voor de niet-gelovigen inmiddels opgeheven.

We rijden een klein stukje door want er stopt net een bus met een groep en die laten we voor gaan. Zien we toch zomaar een schattige waterval! De Stjórnarfoss.
En nog even wat foto's kunnen nemen van wat schapen (bij gebrek aan 'wild' fixeren we ons maar op de dieren die er wel zijn haha). Dan is het tijd voor de "kerk"vloer.
Bijzonder hoe dit hier is gekomen middenin een grasland.

De Foss a Sidu verdient een foto en verderop de cascade in de rivier ook. Beide langs de ringweg 1. Dan Dverghamrar! Ook een voorbeeld van hoe mysterieus en raadselachtig de IJslandse natuur kan zijn. Dit was volgens zeggen ooit het huis van dwergen, elven, verborgen mensen en alle andere bovennatuurlijke wezens.

De Svartifoss waterval vergt een pittige bergop wandeling maar wat is ie geweldig!!! Omgeven door kolommen van zwart basalt vandaar zijn naam, svarti betekent zwart. Het is smeltwater van de Svinafellsjokull gletsjer dat hier naar beneden stort.

Het meest schattige vandaag was wel het kerkje van Hof, de hofskirkja. Om zichzelf en hun vee te beschermen tegen het ruwe klimaat, bouwden de kolonisten schuilplaatsen met behulp van bomen waar een skelet van werd gebouwd, waar vervolgens turf overheen werd gelegd. Dit kerkje werd gebouwd in 1884 en gewijd aan de heilige Clemens.
Was nog even uitkijken op de weg hier met drie schapen die ineens voor onze auto uitdraven. Overal staan bordjes dat je uit moet kijken maar je mag er wel 70 of 90 km per uur...

De gletsjer smelt en daardoor ontstaan de gletsjermeren waar stukken ijs van de gletsjer in drijven. Er zijn twee van die meren die je makkelijk kan zien. Bijna sprookjesachtig, die drijvende ijsklompen en het is er bladstil.
Het tweede meer, het Jokulsárlón gletsjermeer komt uit op zee, de ijsstukken drijven langzaam onder een brug door de zee op.
Er zijn zeehonden aanwezig in het Jokulsárlón gletsjer meer, zo leuk om ze te zien 'spelen'. Op 1 foto staan er zelfs 5.

Als de gletsjer ijsblokken de zee opdrijven worden ze door de golfslag teruggeslagen op het strand en zo ontstaat Diamond Beach. We treffen het met de zon erbij, zijn bijna net diamantjes op het strand. Wat een plek ook weer dit!!

Nog een uur rijden en we bereiken Höfn.
We hebben al een pincode per mail ontvangen om onze kamer in te kunnen komen. Ziet er leuk uit, Höfn is van oorsprong een vissersplaats en heeft slecht 2100 inwoners maar is wel een toeristentrekpleister nu.
We kopen voor morgen wat spulletjes voor een ontbijt in de supermarkt en voor het avondeten scoren we een lekkere elandburger.

Geschreven door Brouwertje