Vandaag zijn we een volle dag op pad geweest. We vertrokken om 8 uur en kwamen om 18.15 uur hier weer binnen stappen.
Qua weer hebben we (bijna) alles gehad, zon/bewolkt/regen/hagel/ mist/onweer...alleen de sneeuw bleef ons bespaart. Maar toch waren de weergoden met ons vandaag want we hebben alleen vanmiddag in de mist gelopen op het, naar het schijnt want wij zagen niets, prachtige uitkijkpunt op Mount Bental op de Golan hoogvlakte waar vandaan je Libanon en Syrië kan zien. Verder dan 15 meter zagen niets, alleen prikkeldraad. Bij de regen, hagel en onweer zaten we in de bus.

De ochtend begint in ieder geval met prima weer en snel bereiken we met de bus het meer van Tiberias (ook wel meer van Galilea genaamd). In deze omgeving is Jezus opgegroeid, en er zijn een aantal heilige plaatsen.
Het meer ligt er prachtig rustig bij maar het is bekend dat het hier ook behoorlijk kan spoken. Het is het diepst gelegen zoetwatermeer ter wereld: 220 meter onder de Middelllands zee spiegel, 21 km lang, maximaal 14 km breed en zo'n 48 meter diep. Het meer wordt omringd door heuvels/bergen. Één daarvan is de Berg van de Zaligsprekingen, de plek waar Jezus zijn bergrede zou hebben uitgesproken. De kerk van de zaligsprekingen is gebouwd op de heuvel, is 8-hoekig en dat staat natuurlijk symbool voor de 8 zaligsprekingen. Op de muren staan citaten uit de bergrede, uit de ramen heb je een mooi uitzicht. De omliggende tuin is ook een wandelingetje waard en er staan stenen met daarop de 8 zaligsprekingen. De eerste is voor mij de bekendste: zalig zijn de armen van geest want hunner is het Koningkrijk der hemelen. Hier en daar staan er groepjes mensen liederen te zingen en er worden gewoon in de openlucht op plekken waar bankjes zijn diensten gehouden. Dit is echt een plek voor pelgrims. Ik ben toerist maar ook welkom.

Even verderop is de Kerk van St.Petrus. De grote kale rots bij het altaar in het kerkje zou als tafel hebben gediend bij een maaltijd van Jezus en zijn leerlingen. Hier zou Jezus ook Petrus hebben aangesteld als zijn opvolger, als hoofd van de kerk, de eerste paus... (Weid mijn lammeren en hoed mijn schapen).

Onze boot ligt al klaar en op ons te wachten voor een boottocht over het meer. We hebben een privéboot voor onze groep. Holland? vraagt de kapitein en hijst de Nederlandse vlag vergezeld van ons volkslied (pap had vast gehuild nu..).
Het was inmiddels wat bewolkt maar bij een temperatuur van 23 graden nog steeds erg lekker en aan het eind van de één uur durende rondvaart breekt de zon ook weer door.
We kunnen plassen en wat drinken en souvenirs kopen bij de aanlegplaats voor de boot en dan rijden we weer verder naar de volgende plaats.

Dat is Capernaüm, niet meer dan enkele ruïnes maar er is ook een heilige plaats. Dat is het oude woonhuis van Petrus. Met 99,9% kan je wel zeggen dat deze muurtjes echt tot het oude huis (één kamerwoning) van Petrus hebben behoord. Eroverheen is een spuuglelijke kerk gebouwd, het lijkt werkelijk nergens op als je het voor het eerst ziet. Met verbazing sta ik te kijken naar dit bouwwerk, het lijkt wel een UFO, eenmaal in de kerk zie je er ook wel weer wat moois in. Er is een glazen vloer in de midden waardoor je in het eronder gelegen huisje kan kijken.

Tijd voor de lunch, we zitten bij een meer dusss de plaatselijke specialiteit is vis. De St.Petrusvis...
Ik laat hem aan mij voorbijgaan en kies voor siss kebab (gekruid runder/lamsgehakt met pittabroodje met humus. Ben ik even blij, de vis blijkt een ware gratenkoning te zijn. Piet en Paul hebben moeite met het uitpluizen waar de graten precies zitten. De schooiende katten zijn blij met de restjes. Hanneke is het aantal katten nog even gaan tellen wat om onze tafels liep, het waren er 12 (ps we zaten buiten).

Als we de bus weer ingaan begint het te regenen, hagelen en zodra we de hoogte voor de Golan vlakte ingaan wordt het mistig. Jammer maar daar doe je niets aan.
De chauffeur moet wel heel hard lachen als Inez hem vraagt op de terugweg van de vlakte een andere route te nemen. Jullie zien niets door de mist, waarom dan een andere route.
Het antwoord van Inez: mijn gasten zijn het waard om ook de andere kant van de mist te zien...
We treffen het met deze gids, ze vertelt heel erg veel, kan ook lekker lachen en Hanneke weet niet hoe snel ze naast haar moet gaan lopen. Die neemt haar taak als personal assistent erg serieus.

De laatste stop is bij een kibboets. Ze hebben een bedrijf in olijfolie. We zien eerst een film en daarna een winkel met demonstratie. Van het restafval na persing van de olijven maken zij hand en gezicht crèmes e.d. We mogen het uitproberen en hebben nu allemaal zijdezachte handjes. Ook verschillende olijfolies mogen we proeven met kleine stukjes brood. Voor zij die zo goed het woord Capernaüm uitspreekt heb ik een klein flesje olijfolie gekocht...

De zon schijnt weer en we kunnen nog net een foto van het meer maken voordat de avond valt.
Het avondeten is weer in buffetvorm. Ik raak met Tessa ingesprek over wie is ze mol? Vanmorgen vroeg, ik was om 5.30 al klaarwakker, heb ik de aflevering teruggekeken via uitzending gemist op mijn tablet. Na het eten douchen, verhaaltje schrijven en nog even lekker lezen. Morgen vertrekken we vroeg richting Jeruzalem.

Geschreven door Brouwertje