Wat een fijne dag weer vandaag. Gisteren pas aangekomen maar het is al net weer of we er langer zijn.
Vanaf het hotel in Glendalough beginnen we vandaag met een wandeling.
Over de route van 8 km (die 10 blijkt te zijn) doen we ook langer dan Jeroen had gedacht van tevoren. We lopen ook een heel groot stuk bergop dus is ook wel weer logisch, en dan sta je ook nog eens stil om wat foto's te maken en het uitzicht te bewonderen. Het is de hele dag droog geweest met een bewolkte lucht en prima wandelweer.
We zien ons hotel liggen van bovenaf en het upper Lake, ontstaan door een gletsjer. Je ziet nog precies aan de grote keien en het steengruis waar de gletsjertong liep.

Onderaan de voet van de heuvels waar het meer begint zien we schapen op graslanden met veel gele brem.
Naast ons hotel ligt de ruïne van het klooster van St. Kevin.
St.Kevin was een Ierse heilige die de eerste Christelijke abdij hier heeft gesticht in de 6e eeuw. Verder is er niet veel bekend over deze Kevin, behalve dat het een kluizenaar was.
De ronde toren is het oudste op deze site.
De begraafplaats bij de ruïne wordt nog steeds gebruikt. Oude grafstenen staan soms schots en scheef. Ik zie heel veel oude van jonge mensen, gezondheidszorg mankeerde wel wat aan destijds.

Johnny wacht ons op bij het hotel, koffers zaten al in de bus, en we rijden naar Kilkenny. Die plaatsnaam klinkt niet heel vriendelijk, Kilkenny - dood Kenny....
Kenny komt van St.Kenneth die een klooster hier heeft gesticht. Kil betekent kerk...dus eigenlijk staat er dus de kerk van Kenneth. Gelukkig maar voor alle Kenny's hier in de regio. Onderweg erheen vermaakt Jeroen ons met wat muziek: Whisky in the jar van The Dubliners en Thin Lizzy en muziek van Enya. Zij woont trouwens ook in Dalkey waar we gisteren waren.
Na de lunch krijgen we een rondleiding door het Kilkenny Castle.

Dit kasteel bestaat al meer dan 8 eeuwen en door de eeuwen heen zijn er veel toevoegingen en wijzigingen aangebracht. In sommige ruimtes staat gidsen die er wat over vertellen. Hun Ierse accenten blijf ik grappig vinden om te horen. Hij zegt 40 (forty) maar ik versta toch echt farty (winderigheid) 😂
Voor meer dan 600 jaar heeft de Butler familie hier gewoond. Paul vroeg zich af of de baby op een schilderij het syndroom van Down had...het kind staat echt afgrijselijk vereeuwigd.
Klapstuk is de grote zaal in een vleugel waar de schilderij galerij was. Het plafond is geweldig mooi en in tegenstelling tot de rest van het kasteel behouden gebleven en restauratie was hier amper nodig.

Na ingecheckt te zijn in het hotel wandelen we met Jeroen nog door het stadje. Erg leuk hoor al die pubs en winkels in vaak kleurige panden. Hartstikke leuk om 's avonds in zo'n pub te eten net live muziek. Op de vraag van Jeroen eerder wie wilde eten in het hotel gingen toch wel heel veel vingers omhoog... Nee, de onze niet en ook niet die van Marielle en Ron. We besluiten met z'n 4 in een pub te gaan eten.

Op 15 meter van het hotel vinden we er al eentje waar juist twee mannen zich opmaken om te gaan zingen. Ze begeleiden zichzelf op gitaar en banjo.
We bestellen de Ierse gerechten: irish stew en Shepherd pie. De muziek is leuk en aanstekelijk en de zangers klinken echt goed. De ene man praat met iedereen die aanwezig is of binnenkomt.
Hij roept wel 4x door de bar: de man met drie vrouwen en wijst dan naar Ron. Komt vast door je overhemd 😂
Het eten is lekker en we zitten gezellig, dit gaan we meer doen, hoort echt bij Ierland.
Als het optreden klaar is krijgen we allemaal nog een hand en vriendelijk woord. Ron is Charlie met z'n angels 😁
In het hotel waar we naar toe lopen zitten ook twee heren te spelen. Dat klinkt lang zo leuk niet als degene die wij hoorden en zagen.
Het was een lange maar erg leuke dag!

Geschreven door Brouwertje