En weer reizen we verder, we zijn iets meer dan 12 uur in het Blanda Hotel geweest.
Het is bewolkt maar na een klein half uur komt de zon erbij. Op een moment horen we een belletje in de auto en verschijnt er in het dashboard een bericht dat het buiten 4 graden is... Het wordt zelfs nog 3 graden maar daarna wint de zon kracht en kruipt de buitentemperatuur weer naar een graad of 11-12. Er staat vandaag geen wind dus we ervaren het niet als koud.

We hadden geen ontbijt inbegrepen in ons hotel dus we kopen belegde broodjes bij de benzinepomp en die eten we na een tijdje op gezeten aan de waterkant van Hrútafjörður in het gehucht Borðeyri.
We komen tot de ontdekking dat de weg die we wilden nemen een gravelweg is en ook de weg aan de bovenkant van onze volgende bestemming het schiereiland Snæfellsnes is gravel. Om dat voor zo'n lange tijd te rijden is niet fijn dus we gooien onze resterende reisplannen totaal om.
Het programma van zondag doen we dan nu omdat we nu toch doorrijden richting Borgarnes via ringweg 1.

De Hraunfossar aan de Hvítá (Witte rivier) is een heel bijzondere reeks van watervallen. Het is een zogeheten lavawaterval. Over een afstand van meer dan 900 meter stromen vele waterstroompjes vanuit het lava van het lavaveld Hallmundarhraun in de rivier.
Dit is een heel bijzonder gezicht, je denkt echt: waar komt dit water vandaan?
Het lavaveld ontstond door een uitbarsting van een vulkaan die nu onder de Langjökull gletsjer ligt. Omdat dit lava poreus en waterdoorlaatbaar is, en op een harde en waterdichte ondergrond ligt, stroomt smeltwater en regenwater tussen het lava en de harde ondergrond naar beneden totdat het bij de Hvítá als het ware uit de muur komt.

We hebben een top 5 van favoriete watervallen gemaakt maar die verandert nog dagelijks. Deze is zó bijzonder, heb nog nooit zoiets gezien.

Iets verderop is de Barnafoss. Daar perst de Hvítá zich door een nauwe kloof. De naam van de waterval, kinderwaterval, is van een legende afkomstig. In vroegere tijden was er ter plaatse van deze waterval een natuurlijke brug (overkapping over het water van steen) die door de mensen uit de omgeving werd gebruikt als ze ter kerke gingen. Er zouden twee kinderen van deze brug afgevallen en verdronken zijn, waarop de moeder hem zou hebben vernietigd. Hoop dat deze legende niet op waarheid berust.

We rijden weer terug naar Borgarnes waar we voor de lunch een lekker IJslands groentesoepje met lamsvlees scoren. Stoppen tussendoor nog even bij wat IJslandse paarden.
We komen nu op Snæfellsnes, het schiereiland waar we de komende twee nachten slapen.
Snæfellsnes wordt ook wel IJsland in het klein genoemd.
Een bergketen loopt over de gehele lengte, en het hoogste punt daarvan is de 1446 meter hoge Snæfellsjökull. Dit is de gelijknamige vulkaan waar ook een gletsjer (jökull) op ligt. De vulkaan kan op heldere dagen vanuit Reykjavík gezien worden, dat ongeveer op 120 kilometer ligt.

We bekijken de Gerðuberg, middenin het land weer ineens een lange rij basalt kolommen.
We zetten de auto even langs de kant op een geïmproviseerd parkeerplaatsje langs een gravelweg.
Hier gebeurt ons vervolgens toch weer iets heel aparts. Het zal de titel van dit verslag verklaren. De simpele schaaptoeristen en het krijswijf (lijkt wel een Suske en Wiske titel).
We lopen met z'n twee vanaf de auto naar de basalt kolommen, ongeveer 100 meter.
Vóór ons lopen net 6 andere mensen en we gaan niet achter hen aan maar lopen een 30 meter verder. Ineens zien we een grote groep schapen aankomen, een aantal lopen op de gravelweg, andere komen onze richting uit over het terrein.
We horen iemand/een vrouw krijsen... ik hoor geen woorden maar eigenlijk alleen maar klinkers....ooooo...eeeee....aaaaa...
Ik zie 250 meter verder een vrouw staan die zwaait met een stok met een vlaggetje.
De schapen stoppen, houden in, lopen door, stoppen weer...
Weer het gekrijs van die vrouw...
Ik zeg: heeft zij het tegen ons of zijn het schapencommando's...
Leonie zegt nog: het is IJslands, kijk de schapen luisteren wel...
Weer gekrijs...we blijven staan en maken foto's van de schapen. Weer gekrijs en zwaaien met de vlag. Loodst zei de schapen binnen met die vlag en haar stemgeluid? Je zou er bang van worden en op de loop gaan.
Ineens hoort Leonie: go to you car....
Had ze het dus wel tegen ons! Wat een idioot wijf, er liepen ook nog andere mensen die de schapen loodsten maar die zeiden niets. Vond ook echt niet dat wij in de weg stonden maar daar dacht het krijswijf toch anders over.
Enfin ik heb weer iets te vertellen hier en Leonie bedacht de pakkende titel vandaag.

Ons verblijf staat in Grundarfjörður, een complete woning 😁 lekker de ruimte. Vanavond hebben we een pastaatje gemaakt en daarnet buiten gestaan om het noorderlicht te zoeken. We zagen wel iets in de lucht..door je camera duidelijker. Het is wel iets bewolkt...straks nog maar eens kijken. Ons geboekte hotel voor de laatste nacht hebben we geannuleerd, kon nog kostenloos en we hebben een ander geboekt op een gunstigere plek.

Morgen blijven we hier op het schiereiland om dat te bekijken.

Geschreven door Brouwertje