Vandaag ging onze vlucht naar het laatste eiland van ons Azorenbezoek om 17.05 uur.
Terceira is onze laatste bestemming.

Om 12 uur moesten we pas van onze kamer dus vanmorgen hebben we eerst nog een toertje langs wat uitkijkpunten gemaakt met de auto.
Het zwarte lavazand strand en het mooie strandje met blauw/groen water bij Porto Pim.

Na te hebben uitgecheckt van de kamer hebben we de laatste uren bij het zwembad doorgebracht.
Spotten we er toch ineens een walvis.... een mijnheer met hele dikke buik werd ingesmeerd met zonnebrandcrème door zijn vrouw en hij ging daar helemaal klaar voor liggen op een muurtje.
Vlug, zei Leonie, pak je camera een walvis op 1 uur....😂😂

Afscheid van Faial, ons lekkere balkon en de uitzichten op Pico. We gaan Terceira ontdekken. De luchthaven is piepklein, bij het inchecken en afgeven van koffers zijn we de enigen. Bij de gates, zijn er 4, wachten we op ons vliegtuig.
Ook een kleintje, ik tel de mensen die uitstappen. Zijn er 36.
We mogen zelf weten waar we gaan zitten in het vliegtuig, rij 9 is bijna achteraan.
En de laatste rij heeft 5 stoelen, lachen dit, het is net een bus. We vertrekken een kwartier eerder, iedereen is er en we zijn klaar dus gaan met die banaan.
Het is 25 minuten vliegen.

De koffers komen snel van de lopende band en bij de autoverhuur gaat het dit keer ook vlot maar...
Op het parkeerterrein van de huurauto blijkt dat ze die nu even niet kunnen ophalen voor ons want de weg is afgezet voor een prosessie.
En ja hoor daar wandelen enkele orkesten voorbij, treurmuziek..., en groepjes mensen die lopen de slepen met plateaus met daarop bloemen en beelden...
Enfin, uiteindelijk zitten we in onze grijze Renault Clio😃 lekker vertrouwd.
Over de snelweg zijn we in 20 minuten in Angra de Heroismo. Ons hotel ligt middenin het centrum waar parkeren wel een probleem is. In de buurt is alles betaald parkeren maar bij de haven is het gratis dus daar zetten wij mooi de auto neer en we lopen dan wel een stukje met de koffers.

Het is nog moeizaam om een restaurant te vinden voor ons avondeten omdat hier veel op zondag gesloten is. Na even zoeken komen we wel op een leuke locatie uit met uitzicht op de haven.
Als dessert nemen we de Dona Amelia, plaatselijke delicatesse dus een must-do op ons lijstje. Smaak was een beetje speculaas achtige stevige cake...
Op de kamer maken we plannen voor morgen, we hebben een Frans balkon en de balkondeur kan lekker open. We kijken uit op een mooie stadstuin.

Geschreven door Brouwertje