En dan kan je langer uitslapen en dan loop je toch om 8 uur al buiten ;-)
Goed geslapen met als achtergrondmuziek telkens de bel van de tempel waar we naast slapen.

Op de plattegrond en in de boekjes hebben we gelezen over een plein aan de andere kant van de stad, we kunnen een straat uitlopen en dan zijn we er. Een lange bochtige straat waarin we waarnemen hoe Bhaktapur ontwaakt. Geweldig vind ik zoiets!
Van de plaatsen die we op deze reis hebben bezichtigd is dit wel de meest authentieke.
Handelaar/winkelier is hier vast het meest voorkomende beroep.

De slager zit op straat in kleermakerzit op een kleedje een kop van een geit (?) uit te benen. Enkele zwerfhonden liggen ernaast.
We ontbijten weer met muesli en yoghurt en banaan. Veilig in een guesthouse....de kleine kraampjes hier overal op straat ontwijken we maar ( hoewel het wel heerlijk ruikt wat ze allemaal staan klaar te maken).
We zien heel veel schoolkinderen netjes gekleed inclusief stropdas op weg naar school. De tempeltjes zijn echt niet te tellen hier.
Het plein is ouder als het Durbar plein hier in het centrum. Al dat prachtige houtsnijwerk, ook hier ontwaren we wat erotische plaatjes.

Weer terug in de buurt van ons hotel drinken we beide een chocolademelk. Uitzicht kan niet beter, we zitten in een tempel op het dak.
Roos koopt nog een boeddhabeeldje en dan is het tijd om met de bus en bagage richting Kathmandu te gaan.

Met een half uur zijn we bij Pashupatinath. Op deze plaats zijn heel veel gahst, crematieplekken, bij de rivier Bagmati. Ik ken het van India maar voor Roos is dit nieuw. Poeh, indrukwekkende plek.
Twee lichamen branden er al een tijd en daar herken je geen mens meer in maar even later komt een 'nieuwe' dode waar we het hele ritueel voorafgaand aan de verbranding kunnen zien.
Het is een man en hij wordt eerst ontkleed en gewassen met rivierwater. Dit gebeurt alleen door mannen. Daarna wordt het lichaam in doeken gewikkeld. Inmiddels is de hele familie erbij. De oudste zoon (is die er niet dan een naast familielid) steekt het vuur aan. Allerlei rituelen volgen, ook de weken na de crematie nog. Zoals bijvoorbeeld 13 dagen geen zout eten. Voor de daadwerkelijke verbranding lopen we verder, toch allemaal wel heel privé om dit te zien als toerist.
Rond de crematieplaatsen zitten her en der sadu's ( bedelmonniken) sommige beschilderd en met ruige haarbossen. Voor een foto vragen ze geld.

Later checken we weer in bij hetzelfde hotel als de eerste dagen. Een kamer aan de achterkant dus we gaan vannacht vast de verkeersgeluiden missen. Meteen gaan we samen weer op pad. Lekker lunchen en een park bekeken en nog wat souvenirs gekocht.
Net was het hier spitsuur in de stad, gekkenhuis!
Nu zijn we klaar voor een gezamenlijk diner, we zijn benieuwd.

Geschreven door Brouwertje