En probeer de titel van dit dagverslag maar eens drie keer snel achter elkaar uit te spreken.
Wij zijn er geweest maar moeten het ook nog van een papiertje aflezen want het onthouden is te moeilijk.

Aangezien we twee nachten in Vik blijven slapen konden de koffers gewoon vanmorgen op de kamer blijven. Bij het ontbijt was het druk, gisteravond zagen we nog twee bussen met toeristen aankomen, allemaal Fransen volgens mij. En blijkbaar blijven die groepen maar 1 nacht hier want ze waren al vroeg aan het ontbijt.

Na vertrek gaan we eerst tanken in Vik (ons hotel ligt er een stuk buiten). De lucht is blauw met enkele wolken.
We vervolgen ringweg 1 weer. Morgen gaan we dus hetzelfde stuk nogmaals maar dan verder. Wat een fenomenale uitzichten heb je hier toch.

Eldhraun is het grootste lavaveld ter wereld, bedekt met mos. Dit lavaveld is onstaan na een uitbarsting van vulkaan Katla in 1783. Deze vulkaan ligt onder Mýrdalsjökull gletsjer. Katla is één van de grootste en actiefste vulkanen hier. De Katla ontleent zijn naam aan een heks die, volgens de legende, een broek bezat die haar eindeloos kon laten rennen. Als een schaap nog in de bergen was, vroegen de dorpsbewoners of Katla hem kon halen. Ze trok de broek aan en rende dagen achtereen om het schaap te vinden. Op een dag trok dorpsbewoner Bardi de broek aan en rende de bergen in op zoek naar een schaap. Katla werd hierop zo boos dat zij Bardi verdronk in een ton met water. Toen het einde van de winter naderde hoorde Kalta een stem dat de geest van Bardi weldra zou verschijnen. Toen de geest ook daadwerkelijk verscheen, trok zij de broek aan en rende de vulkaan op. Zij stortte zich in een kloof en bracht de vulkaan tot uitbarsting. De uitbarsting veroorzaakte een grote vloedgolf waarbij verschillende dorpen op IJsland verloren gingen.

De Eyjafjallajökull vulkaan die in 2010 uitbarste, waardoor dagenlang het vliegverkeer werd stilgelegd in Europa door de aswolk, is echt maar het kleinere broertje van de Katla. Gisteren reden we langs de gelijknamige gletsjer (met daaronder de vulkaan).

Verder over vandaag nu. Doel van de autorit was dus Fjaðrárgljúfur. De Fjaðrárgljúfur is een kloof waardoor Fjaðrá rivier stroomt die even verderop uitmondt in de rivier Skaftá. De Fjaðrárgljúfur is een groene kloof. Hij is ongeveer 100 meter hoog en 2 km lang. Via een hellend pad wandel je aan de bovenkant van de kloof naar een punt waarop je de Mögáfoss kunt zien.
Hier is wel een stevig (!!) uitkijkpunt. Hihi, OMG geen nietjes of plakband, Dick!

Weer terug richting Vik is het wederom genieten van de uitzichten.
Vik heeft een zwart strand, Reynisfjara Black beach.
Op een strand is een hele mooie basaltformatie. Basalt is gestolten lava dat door de krimp die optreedt bij de stolling leidt tot typische zeshoekige structuren. Ik vind het een geweldig iets, heb het in Ierland ook gezien.
Voor de kust in zee ligt Reynisdrangar, dit zijn zwarte basaltzuilen van zo’n 66 meter hoog. In de volksmond "de trollen".
Het weer slaat ineens om, veel wind en miezerige regen.
We gaan lekker terug naar ons hotel en chillen daar de rest van de middag.

Voor het avondeten hebben we een restaurant in Vik uitgezocht, Halldorskaffi. We hebben een paar keer zelf eten gemaakt dus nu tracteren we onszelf.
IJslandse lamsfilet, aardappelgratin, kleine champignon flan en groenten. Was heel erg lekker. En een verrukkelijk toetje, een warme appel kakki met caramelsaus
(kakki is cake 😉).

Geschreven door Brouwertje