Onze laatste dag hier in Kuala Lumpur die we nog ten volle kunnen benutten omdat ons vliegtuig vannacht om 23.55 vertrekt. Om 20.55 zal onze lift weer voor klaarstaan om ons naar de luchthaven te brengen.

Vanmorgen hebben we al uitgecheckt, onze bagage is opgeslagen. Even een klein tasje apart gehouden om ons vanavond nog op te frissen.

We treffen een taxichauffeur in de lobby en die wil ons vanmorgen naar de Batu caves brengen, 15 km buiten KL. Hij wacht daar op ons en brengt ons dan terug en zet ons af bij de KL toren.
Aardig mannetje van de taxi, hij komt uit China en is wel in voor een praatje. In het Engels natuurlijk, van het Chinees kan ik geen chocolade maken...

De Batu caves is een hindoeïstisch heiligdom. Er is een lange trap van 272 treden naar drie achter elkaar liggende grotten in een berg.
Gelukkig zijn we weer lekker vroeg en brandt de zon nog niet zo op de trap. We zweten al genoeg.
We zien een aantal gezinnen met hele kleine kindjes de trap bedwingen. De baby heeft vegen van geel meel over zijn of haar hoofdje...zal ongetwijfeld van alles betekenen. Met die mensen praten lukt niet, ze spreken geen Engels. We kunnen alleen naar de betekenis gissen. Eenmaal boven wordt de baby op de foto gezet.
Ook op de trappen komen we tientallen aapjes tegen, dat doet het altijd leuk op een foto. Haha ik heb bijna net zoveel foto's van de aapjes genomen als van de hindoe-beelden die we zien. De grotten zijn mooi en hoog, stalagtieten (?, ze hangen in ieder geval), tempeltjes vol met biddende mensen, aapjes die wegrennen met een weggegritst stukje fruit dat eigenlijk een offer was... We horen een man voorgaan in gebed door een microfoon, hihi lijkt wel of hij er een rap van maakt.
De taxichauffeur heeft keurig gewacht, natuurlijk hij heeft z'n centjes nog niet gehad...

Hij dropt ons bij de KL toren. Ligt op een heuvel dus dat scheelt ons weer wat inspanning. De toren is 421 meter hoog, gaaf ze springen ervan af met een parachute. Is precies nu een paar dagen dat dat kan. Leuk gezicht, om de toren ligt een park dus daar kunnen ze landen. Sommige kunnen het zo goed uitkienen dat ze precies op de parkeerplaats naast de toren terechtkomen. We nemen de lift omhoog, uitzicht wederom mooi.We zien veel plekjes vanuit de lucht waar we hebben gelopen.

Na een Subway broodje weer de monorail genomen naar groot winkelcentrum. Nou ja zeg, op de bovenste verdieping is een achtbaan. Roos slaagt voor schoenen en we slijten de laatste uren van de middag op een terras (met vruchtensapje). Live muziek, gezellig! Elvis-liedjes!
De laatste maaltijd hier wordt een Mexicaanse, we zijn eventjes klaar met de Aziatische keuken voorlopig.

Heb weer lekker mijn verhaal kwijt gekend op dit blog. Eenmaal thuis print ik het uit en heb dan meteen een reisverslag.
Doordat we deze stedentrip achter de Sumatra-rondreis hebben geplakt lijkt de vakantie veel langer dan de twee weken. Heel veel indrukken weer opgedaan. De batterij is weer opgeladen.
Thanks voor de reacties, altijd leuk om die hier te lezen.

Geschreven door Brouwertje