Na ons stevige smakelijke ontbijt om 5.30 bij Denny's kunnen we er weer voor lang tegenaan. We hergroeperen even de koffers en maken een tas met picknickspullen die standaard in de auto kan blijven.
Het heeft geen zin om nog langer in het hotel te blijven. We pakken meteen alles in, checken uit en rijden richting centrum Seattle. Er zijn meer vroege vogels, allemaal mensen die aan het werk gaan natuurlijk, we moeten een stukje langzaam filerijden. En dan over een heuvel zien we ineens de wolkenkrabbers van het centrum en ook Space Needle. De bekende uitkijktoren, op foto's van Seattle zie je altijd staan.
Ik parkeer in een overdekte parkeergarage, te voet gaan we verder.

Eerst wandelen we naar Pike Place Market. Veel kramen moeten nog ingericht worden, we zijn duidelijk te vroeg. Ziet er wel heel leuk uit allemaal, komen we later terug.
Dan richting Space Needle waar we het idee om naar boven te gaan laten varen vanwege de prijs, voor 26 dollar alleen maar omhoog is ons iets te gek. We maken mooie foto's vanaf de grond en het uitzicht vanaf boven bedenken we zelf. In Vancouver is ook een hoge lookout, vriendelijker geprijsd, dus daar gaan we dan liever de lucht in.
Het is prachtig weer, strakblauwe lucht en zo vroeg nog wat fris maar de temperatuur zal oplopen tot een graad of 24.
Door de wijk Belltown (wat oudere huizen) wandelen we terug naar de overdekte markt. Hier is er leven in de brouwerij gekomen, veel mensen (toeristen) en veel kramen. Etenswaren en souvenirs, Leonie gaat op zoek naar het sleepless in Seattle shirt/nachtpon die ze op de luchthaven eerder zag. Hmmmpf, dezelfde prijs, tja ook een toeristenplaats dit, dus niet gekocht.
Seattle is de bakermat van Starbucks, de allereerste koffiezaak was hier op Pike Place Market. We hoeven maar de zoeken naar véél mensen en die staan ook werkelijk in de rij om er naar binnen te gaan. Gesticht in 1971.
Op de markt kopen we een water, twee broodjes en voor 1 dollar kersen en in het heerlijke zonnetje nuttigen we deze lunch.
Seattle is een grote stad maar komt niet druk of chaotisch over, eerder gemoedelijk.

Leonie neemt het stuur over en moet even wennen aan het feit dat ze haar linkerbeen niet moet gebruiken. Je geeft of gas of remt met rechts en hoe hard de auto remt is even een kwestie van aanvoelen. Als we de stad uitrijden is ze er al aan gewend en met het verkeer mee rijden we de stad uit. We hebben ook cruise controle in de auto en dat test Leonie ook meteen uit, is handig hoor als je een tijdje hetzelfde tempo kan rijden, dan heb je helemaal geen voet meer op een pedaal en hoef je alleen te sturen. Na ruim twee uur bereiken we de grens van Amerika en Canada. De Canadese douanebeambte stelt een paar vragen. Hij maakt meteen een opmerking over Nederland. Dat ziet hij wel heel erg snel, Leonie heeft de paspoorten nog in haar hand. We zijn toch niet het enige land met een donkerrood paspoort.

Na een korte benenstrekpauze ga ik weer achter het stuur en na een klein half uur bereiken we Vancouver. Ons hotel ligt op een prima plek, even zoeken naar een parkeerplek maar snel zien we de parkeergarage al en hopla die staat de aankomende dagen daar perfect.
Het hotel Barclay is duidelijk wat ouder maar onze hotelkamer is gerenoveerd. Er staan twee bedden in aparte kamers, in een muur een raam met een ruitenraster maar zonder venster. Ach zegt Leonie die aparte kamers was nu eigenlijk nog niet nodig, we zijn nog niet uitgepraat ;-)
Ik voeg een foto toe, achter dat raam stond het bed waar Leonie sliep.

Door ons megavroege ontbijt en de eenvoudige lunch hebben we toch alweer trek in avondeten. We belanden bij Bellagio, een Italiaans restaurant, waar we smullen van een bordje friet met truffelolie en kaas en oregano en een voortreffelijke lasagne.
Hierna lopen we naar Canada Place, de plek aan de kade waarvandaan cruiseschepen vertrekken. Langs de hele oever met mooi aangelegde walkant lopen we langs jachthavens en aanlegplaatsen van watervliegtuigen. Veel mensen genieten van het zonnetje, hardlopers en wat terrasjes, mooie gezellig plek.
Op het juiste moment slaan we linksaf weer de stad in om ter hoogte van ons hotel uit te komen. Ik had geen kilometer verder kunnen lopen. Al met al niet heel veel gelopen maar de korte nacht breekt op. Eigenlijk moeten we wachten op een 'normale' tijd om te kunnen gaan slapen maar even na 20 uur liggen we gestrekt...

The next day:
We hebben beter geslapen maar wel weer heel vroeg wakker. Leonie is lekker gaan douchen, ik doe het altijd s'avonds, en om 7 uur lopen we alweer buiten. We vinden een fijne plek voor het ontbijt, dat wordt onze vaste stek besluiten we. Morgenochtend weer!
De lucht is nog een beetje met sluierbewolking maar al snel breekt het open. We lopen Robsonstreet (de straat van ons hotel) af, veel winkels maar natuurlijk nog niet open. Leonie spot een Eccostore, daar wil ze later wel even binnenkijken.
Als eerste wandelen we naar Gastown, een van de oudste wijken van Vancouver. Deze wijk is ontstaan naar aanleiding van de opening van een saloon door gassy (=breedsprakig ) Jack Deighton. Leuke, gezellige, wijk om door te lopen. Straatjes met klinkers en veel bloeiende planten in baskets.
Op de hoek van waterstreet staat de eerste stoomklok ter wereld. Ieder kwartier fluit hij, maar net als wij er zijn even niet....wel veel stoom, leuk om te zien!

De volgende wijk is Chinatown, die zijn ook al in alle grote steden wel te vinden. De chinezen hier slapen zeker uit, de winkels gaan pas om 9 uur open. Net na openingstijd lopen we nog even bij een Chinese kruidenwinkel naar binnen, wat een soorten.

De Vancouver Lookout, een hoge flat met panorama-uitzicht is nu zeker de moeite waard met die strakblauwe lucht. Je ticket blijkt de hele dag geldig dus we besluiten meteen om 's avonds tegen zonsondergang terug te komen voor de stad met lichtjes.
Blijft toch altijd leuk om een stad van bovenaf te zien en Vancouver ligt bijzonder mooi aan de straat van Georgia (deelzee van de grote oceaan).
Na een drankje op een terras lopen we via de winkelstraat terug naar ons hotel. Leonie vindt een paar afgeprijsde schoenen in de Eccostore en kan ze niet laten liggen.

Na wisselen van tas voor rugzak en een plas gaan we eerst lunchen. Bij the Dutch (we lezen op de menukaart: what is a bitterballen...? En what are pannenkoeken..?) nemen wij een wrap en een sandwich. We willen fietsen huren om naar Stanleypark te gaan.
Een fietshelm is hier verplicht, wat moet dat moet dus op dat ding en op weg.
We hebben een heerlijke tocht gemaakt, helemaal het Stanleyparkschiereiland rond en nog in het park een rondje rond Beaver Lake gedaan. Dat zag er gewoon sprookjesachtig uit met al zijn waterlelies. Een schitterende plek dat!
We hebben veel korte fotostops gemaakt, fijn dat het fietspad eenrichtingsverkeer was. Op het wandelpad liep ook nog best wel wat volk. Beste tippel nog hoor, wij hebben bijna 15 km gefietst.
O ja, HEEL BELANGRIJK! Check! We hebben onze eerste beer gespot, het was een wasbeer maar toch...Stond ineens op het fietspad, ik reed voorop en dacht nog is dat nu een beeld? Ik heb een foto kunnen maken.
100 meter voor het einde loopt de fietsketting van Leonie eraf. Mazzel dat we er bijna zijn :-)

Het is nu 16.40, even chillen op de hotelkamer voordat we ergens gaan eten. En dan later Vancouver bekijken bij nacht.
Morgen verlaten we de stad.

Liefs en groetjes,
Annemarie en Leonie


Ps wat een fijn nieuws mam dat Lizzy zich niet voor u verstopt. Ben trots op haar :-)

Geschreven door Brouwertje