Heerlijk om twee nachten op een plek te blijven in Canmore. We houden een 'rustige' dag zonder veel kilometers met de auto.
Ondanks dat we kunnen uitslapen zijn we alweer vroeg bij de pinken. Enigszins onrustig geslapen omdat het hotel aan een treinspoor grenst en de vrachttreinen 's nachts ook rijden. Verder is het een prima hotel maar dat is toch wel een klein minpuntje. Leonie gaat meteen na het opstaan een rondje hardlopen door het stadje.

Later gaan we ontbijten bij Craigs, een aanrader van Annie. Leonie neemt pancakes en ik french toast, smaakt prima, dus thanks voor de tip Annie!
Omdat we niet zoveel in de auto willen zitten vandaag blijven we in de buurt. We rijden eerst naar Lake Minnewanka. Hier is duidelijk op veel toeristen gerekend, wat een ruime voorzieningen hier. We lopen en korte trail langs het meer en daarna nog een stuk langs de Stewart Canyon. We komen enkele mensen tegen met een belletje...dit is om beren te verjagen. Geluid maken.... Moet ik me nu wat kaal voelen? zegt Leonie. Hebben wij ook een belletje nodig... We kennen wel de regel: Brown duck down and Black attack (betekenis bij ontmoeting bruine beer moet je plat op de grond gaan liggen, alsof je al dood bent en bij een ontmoeting met een zwarte beer val je aan, maak je je groot en probeer hem te verjagen). Het zal met een schrikreactie te maken hebben, als je stil
aan komt wandelen en die beer schrikt en ziet je ineens wil hij misschien aanvallen. Als je geluid maakt, hetzij met een belletje of gewoon door geluid te maken/praten horen ze je aankomen. Hoop het niet mee te maken zo'n erge close encounter.
De wandeling is leuk, het weer heerlijk, iets meer bewolking dan gisteren. We zien enkele chipmunks (knabbel en babbel) waarvan er eentje heel lief van een paardenbloempluis zit te eten. Hij of zij poseert keurig voor de foto.
Verder zien we heel veel columbian grondeekhoorns. Ze roepen heel veel naar elkaar, klinkt als hoog gepiep achter elkaar, lijkt wel een vogelgeluid. Ze zitten vaak op hun kont en achterpoten, voorpootjes hoog in de lucht. Ik heb supermooie foto's van ze kunnen maken. Eentje met de iPad, krijgen jullie een beetje een idee.
Na Lake Minnewanka bekijken we nog het kleinere Two Jacks Lake, ook hier een 2-tal rode stoelen geplaatst op een mooi uitkijkpunt. Grappig! Bij het volgende meertje, Johnson Lake zit een groep ganzen. Ook heel veel ganzenpoep, jeetje wat een grote hopen. Je zou toch denken dat watervogels natte flatsen poepen en niet van die drollen....

Dan op naar Banff. Een drukke plaats, heel veel winkeltjes met heel veel souvenirs. Eerst nemen we nog een kijkje bij het oude Fairmont springs hotel, we picknicken er in het bos en bekijken de Bow falls dan de winkelstraat door en ondanks de voorspelling blijft het weer prima. Op een terrasje in de zon drinken we een colaatje.
We slaan bij een supermarkt oa water in en gooien de auto weer vol met benzine. Morgen staat er weer een lange reisdag op het programma.

The next day:
We verlaten Canmore om 6.15 uur. Via Kootenay National Park zakken we af naar de grens met de USA. We hebben gisteren in de supermarkt een paar zoete broodjes gekocht en dat eten we als ontbijt. Het Kootenay park verrast ons.
In 2003 heeft er een hele grote brand gewoed in het park en heel veel hectare bos is in vlammen opgegaan. Nu zie je dat de natuur zich hersteld, de nieuwe bomen tussen de zwartgeblakerde stammen zijn nu alweer zo'n 1,5 - 2 meter hoog. Doordat de begroeiing aardig laag is zien we ook heel veel bloemen.
Eerste stop is bij de Marble Canyon, een smal voetpad met enkele bruggen over een diepe canyon. We vinden het een bijzonder gezicht, al die verbrande bomen met de nieuwe begroeiing.
Daarna stoppen we bij Paint Pots. Dit is een plaats waar een waterbron heel veel ijzer afgeeft en daardoor de aarde okerkleurig kleurt. Het is een grote modderpoel, op sommige plaatsen kan je lopen bij andere zak je een beetje met je schoenen in weg.
De locale bevolking (indianen) gebruikte de gele klei (na een hele procedure van kneden, bakken en tot poeder malen) als pigment voor het kleuren van kleding/gezicht. We zijn nooit eerder op zo'n plek geweest en vinden het heel speciaal. We zien sporen van dieren, kleine hoefadrukken maar ook grote poten. We nemen foto's om later op internet te zoeken van welk dier. Misschien heeft hier wel een beer gewandeld. Maar nee, eenmaal in het hotel zie ik dat een beer vijf tenen heeft en deze afdruk heeft er vier. Was het dan gewoon een hond...waren wel grote afdrukken...een wolf dan (klinkt net even spannender dan een hond haha). Na nog enkele uitkijkpunten en een prachtig stil meertje, Olive Lake zijn we aan het einde van het park bij Radium hot springs. Bij deze waterbronnen zijn zwembaden aangelegd, ziet er anders uit dan gedacht. We zien gewoon een zwembad en geen bron...

Behalve eekhoorns en een paar herten zien we geen ander wild. De tocht verder naar de grens wordt na een tijdje saai. We picknicken in het gehucht Wardner, geen winkel ofzo te bespeuren, geen mens op straat. Uitzicht op de Kootenay rivier is wel mooi. We zijn trouwens weer terug in de provincie British Columbia.
De douanebeambte is chagrijnig. Kan geen glimlach vanaf maar we mogen doorrijden. Geen groente of fruit aan boord? Eh, de halve komkommer melden we maar niet ;-)
Na een korte stop bij een bank om te pinnen in het dorp Eureka rijden we door naar Kalispell. Het hotel ziet er goed uit, we zitten nu op ons soort van balkon op de begane grond bij het zwembad.
Het weer was vandaag prima, het wordt steeds warmer. Leonie leest net op het internet dat het van het weekend een hittegolf gaat worden. Lekker de korte broek aan!

Geschreven door Brouwertje