Vandaag kunnen we een hele dag in Sevilla door doorbrengen. Het zelfgemaakte programma is eenvoudig. Het Alcazar en de kathedraal en verder wat er op ons pad komt.

Omdat er altijd grote drukte is bij de entree van het Alcazar gaan we daar als eerste heen. We onbijten in de stad en sluiten aan in de rij. Het Alcazar is het koninklijke paleis van Sevilla. Een groot complex met hele grote tuin en helemaal ommuurd. We hebben gisteren regelmatig die muur gezien maar dachten aan een deel van een stadsmuur en realiseerden ons niet dat achter de muur het Alcazar lag. De rij valt nog mee en eenmaal binnen gaat iedereen toch wel een andere kant uit.

We vergelijken het al snel met het Alhambra. Rijk gedecoreerde muren, tegelmozaieken, bogen bij deuren, kunstige houten plafonds.
Hele drukke tegelpatronen hier, als tegelzetter moest je hier flink bij de les blijven. Haha, we vinden ook een muurtje met alle tegels door elkaar heen. De restjes...brilletje niet op...
Later in de tuin zien we dat meer, apart toch wel.
Heel veel groepen toeristen (in de wc: we hebben nog 10 minuten dan verzamelen) veel Fransen, Duitsers en Nederlanders. Lekker toch dat wij de tijd aan onszelf hebben.
Na ongeveer 1,5 uur hebben we zo'n beetje alles bekeken.

Na een glas versgeperste zumo de naranja (sinaasappelsap) en een stukje van een stadswandeling lopen we richting kathedraal. Aiaiai, een mega rij voor de ticketsverkoop. Dat doen we anders...
Bij een andere kerk kan je een combiticket kopen hebben we gelezen dus op naar die kerk. Klein kwartier lopen verderop.
Daar was geen rij, rondje in die kerk gelopen (heel protserig al dat goud) en weer terug naar kathedraal.

Eerst aan de inwendige mens gedacht, lunch met lekkere tapas hapjes, en gesponsord door broer om in zijn woorden te spreken tapas in Sevilla zijn de ware ziel van Spanje 😃

Olé Olé Olé Olé, en geen rij bij de kathedraal met het combiticket.
De kathedraal van Sevilla komt qua grootte na de St.Pieter en de St.Paul. Een flinke kerk dus. In de kerk het praalgraf van Columbus, die hier zijn laatste rustplaats kreeg. Er is nog aardig gezeuld met die man voor hij hier lag. Ook onduidelijk of het nu de resten van zijn zoon of broer of Chris zelf zijn. Leonie las gisteren ergens dat er nog maar 150 gram over is.... maarrrrr het praalgraf mag er zijn, gedragen door vier figuren.

De klokkentoren (giralda) van 104 meter hebben we natuurlijk ook beklommen. Het zijn 17 verdiepingen en 34 hellingen die je opklimt. Gelukkig geen klokkenspel terwijl wij boven waren want dan ben je doof. Wel een fraai uitzicht.

Ons dakterrasje van ons hotel lonkt, wat dorstlessers ingeslagen en heerlijk zitten lezen, af en toe een windje, graadje of 32.

Aan het begin van de avond de wijk ingewandeld voor ons avondeten. Uiteindelijk twee terasjes verder belandt dan gisteren. De lijsten met tapas hapjes hebben we nog lang niet allemaal uitgeprobeerd. Dit keer ook weer wat verrassende, oa een blokje kip/ham met walnoten en mosterdmayo-sausje.
Hoop dat we bij ons laatste hotel aan de kust aan de Costa de la Luz in de buurt ook nog tapas tentjes treffen.

Geschreven door Brouwertje