We konden uitslapen vandaag maar dat gaat het bij mij nooit worden. Ondanks dat ik pas om 12 uur in bed stapte was ik om 7 uur alweer klaarwakker. Heb nog maar even lekker liggen lezen.

We verlaten Bethlehem om 9.30 uur en over de grens bij Jeruzalem stapt Patrick weer in. Voordat we richting kust gaan rijdt Michel ons eerst nog door de streng orthodoxe Joden wijk. Hier ga je werkelijk 100 jaar terug in de tijd. Smalle straten waar de bus net door kan. Armoedige winkels en huizen. Op straat allemaal mannen in stijve zwarte jassen, hoge hoeden op, 2 pijpekrullen over hun oren. Sommige met kleine kinderen, ook al in het zwart. Geen vrouw te zien!
Heb mijn ogen uitgekeken, de andere dagen zag je er soms eentje maar hier zie ik ze per dozijn. Ze doen boodschappen? denk ik...of op weg naar hun leerzalen... Het is net apies kijken maar gelukkig storen ze zich niet aan ons.
Hoor vandaag ook van Patrick dat deze Joden zijn vrijgesteld van de dienstplicht. Bij de meeste Israëliërs moeten de jongens als ze 18 zijn drie jaar in dienst en de meisjes twee jaar. We zijn deze jongeren regelmatig tegengekomen, in Yad Vashem liepen hele grote groepen, op excursie zeker.

We verlaten Jeruzalem en gaan op weg naar de kust. Door heuvelachtig en later vlak gebied (de Nederlanden). Een plasstop/koffiestop doen we bij een American diner helemaal ingericht met Elvis spullen. Wat een contrast!

Dan bereiken we Tel Aviv, een moderne stad met opvallend veel fietsers. Er is ook zo'n fietsplan zoals je in andere steden (in Dublin gedaan) wel hebt. Het is ook een jonge stad, van de 20ste eeuw, ontstaan toen het oude Jaffa overbevolkt raakte.
Patrick woont in Tel Aviv en kan ons in de bus op veel dingen wijzen. De eerste stop is bij het gedenkteken van Yitzhak Rabin, de vermoorde premier in 1995. Patrick was toen net in Israël en daar was iedereen compleet in chock vertelt hij.

Dan door naar het aan Tel Aviv gelegen Jaffa (of Yafo of Joppa).
Profeet Jona verliet Jaffa en verdween tijdens een heftige storm op zee in de buik van een walvis.
Jaffa heeft leuke pittoreske straatjes en met een 13 personen lunchen we in een gezellig restaurant op aanraden van Patrick. Met z'n allen om een vierkante tafel, was erg lekker, allemaal kleine gerechtjes.

Dan geraken we met de bus in een file en is het 16.30 als we in Netanja aankomen. In het hotel waar we ook de reis begonnen.
Ben ik echt hier pas zaterdag weggegaan? Lijkt wel twee weken terug zoveel indrukken heb ik opgedaan.
Omdat we om 19.30 gaan eten wandel ik naar een groot winkelcentrum in de buurt. Allemaal moderne winkels en moderne mensen, ook dit is Israël. Een land vol cultuur en oude gebruiken maar ook een modern land.
Morgen om 11.45 worden we naar de luchthaven gebracht voor onze vlucht terug naar Zürich en aansluiten naar Amsterdam.

Onze beeldvorming van dit land wordt sterk bepaald door de krantenkoppen en de beelden op tv. Ik heb me geen moment onveilig gevoeld, vind het een heel mooi land en gun de mensen die hier in de toeristensector werken heel veel werk in de toekomst.

Geschreven door Brouwertje