En weer is er een dag voorbij, de vakantie is al op de helft. Het gaat snel maar het is ook net of ik al langer onderweg ben door alle indrukken.
Ik ben al vroeg uit bed en omdat ons programma pas om 11 uur begint heb ik eerst verder Takayama ontdekt. Er is een ochtendmarkt en gisteren was het overal druk vanwege het festival en 's morgens vroeg is het nog lekker rustig, om 7.30 uur loop al buiten.

Eerst even langs de drie-verdiepingen-pagode, oorspronkelijk uit 1615 maar omgewaaid en herbouwd in 1821. Daarna verder over de brug de oude wijk in. Hier staan veel traditionele houten huizen met schuifdeuren, en inderdaad er is nog weinig volk op de been. Één andere fotograaf die mij met mijn camera ziet lopen en mij verder vergezeld door het straatje. Hij wijst mij op dingen die ik kan fotograferen en geeft commentaar...in het Japans...de bol boven de deur bij de sakewinkel ten teken dat de sake klaar is...een boom die tegen de verdrukking ingroeid.... Na het straatje gaat hij naar links en ik naar rechts en zwaait.
In daarvoor gecreëerde nissen staan nu de praalwagens van gisteren. De deuren ervoor worden met enige ceremonie geopend zodat ze vandaag ook nog bekeken kunnen worden.
Na de leuke straatjes loop ik nog over de markt. Sommigen zitten echt met eigen oogst, enkele bossen wortelen en een stapeltje schorseneren, een schaal met groene bladeren (iets tussen sla en spinazie in), specerijen enz. Ze zijn hier ook gek op pekelen, ik proef iets roods en het smaakt naar zoetzure augurk, daarna wat geels en dat smaakt ook zo. Bij een verkoper staat een oorkonde op de toonbank: winnen gold award.....oké even proeven wat hij verkoopt, het heet noix de coco. Ik zeg dat ik er eentje wil proeven, het zijn kleine glazen flesjes met iets geels erin. Warm of koud? Eh doe maar warm... leek wel op custardvla.
Enkele winkeltjes in de marktstraat zijn ook leuk om even in rond te snuffelen. Ik zie er een rek met sokken met aparte tenen, is hier vooral makkelijk omdat vaak teenslippers gedragen worden met sokken. Ik drink nog thee in een leuk tentje waar een plaat wordt gespeeld op een pick-up, goed retro bezig.

Om 11 uur treffen we elkaar weer en lopen naar het station om een bus te pakken naar Shirakawago. Een klein dorpje in de Japanse Alpen met houten boerderijen met dikke rieten daken. De rit erheen duurt een klein uur en speelt zich heel lang af in tunnels, eentje zelfs van 11 km. Shirakawago ligt er mooi bij gezien vanaf een uitkijkpunt waarvoor we eerst de berg op zijn geklommen. Enkele daken zijn pas van nieuw riet voorzien. Dat is een gebeurtenis waar iedereen aan mee helpt, wel zo'n 200 man klaren die klus in 2 dagen.
Enkele huizen zijn open voor een kijkje binnen. Vernuftig dat er bij deze boerderijen geen spijker aan te pas komt, alles zit met touwen en houten pennen aan en in elkaar. Die bouwstijl heet Gassho-zukuri (gebouwd als handen die gevouwen zijn). We bekijken in het plaatselijk museum een film waarin we het dorp zien in alle jaargetijden, ze zitten hier heel lang in de winter/sneeuw...nu ook nog liggen er aardig wat sneeuwresten. Busladingen met toeristen komen aan, het gevoel van de Zaanse Schans komt bovendrijven.

Met z'n drieën besluiten we in ons hotel (weer terug in Takayama) te eten. Ik had een lokale specialiteit, grilled hida miso, lekker gegeten.

Morgen gaan we weer treinreizen, ben wel benieuwd naar de Shinkansen kogeltrein.

Geschreven door Brouwertje