Een latertje is het geworden vanavond. Onze eerste avond in Belfast in het Verenigd Koninkrijk. Het was ook erg gezellig met een groep van 10 gaan eten bij een Italiaan en nog een drankje toe in een trendy bar. Spot Ron er ineens een man verkleed als vrouw, zou het echt? Ik loop er even langs en ja hoor een hele zware stem...ach je moest erbij zijn maar het was heel komisch dat iedereen steelse blikken werpt.

Vanmorgen zijn we vertrokken uit Stranorlar en eerst bracht Johnny ons naar Grianan of Aileach, een heuvelfort waarvandaan een mooi uitzicht over de streek. Dit is nog county Donegal.

Daarna steken we de grens over met Noord-Ierland en rijden Derry binnen.
Hier heeft Jeroen een rondleiding geregeld met een man die ons van alles vertelt over de geschiedenis van deze stad. Een hele heftige geschiedenis wat van alles heeft te maken met geloof.
De Britse regering wilde zo graag dit stukje land houden dat ze hier veel protestantse mensen heen haalden die dan in deze streek de meerderheid vormen en plaatsnamen in gemeenteraad en dergelijke. De katholieken die hier oorspronkelijk zaten werden gedwongen te wonen in het stadsdeel Bogside. De leefomstandigheden waren daar dramatisch, hoge werkloosheid en 1 kiesstem per woning waar doordat er geen nieuwe huizen werden gebouwd soms een hele familie van grootouders, kinderen en kleinkinderen in een klein huis woonden. Het was gelijk een getto, poorten werden altijd afgesloten van de ommuurde binnenstad en de situatie was onder controle en uitzichtloos voor de mensen in Bogside. Heel logisch dat er opstanden, demonstraties en rellen uitbroken. Eerst met kleine groepen maar zodra er beelden van neergeslagen demonstraties landelijk werden uitgezonden sloten meer en meer mensen zich aan bij de beweging.

Wat natuurlijk heel bekend is is de Bloody Sunday (bloederige zondag). Op 30 januari 1972 werden er 14 ongewapende jongens en mannen doodgeschoten door Britse soldaten tijdens een demonstratie.
Onze begeleider Neil, was een jongen van een jaar of 12 in die tijd, hij weet er veel over te vertellen. Met muurschilderingen in de wijk Bogside wordt het verhaal verteld. De vrouw in de rode trui met megafoon is de Noord-Ierse burgerrechtenactiviste Bernadette Devlin, zij wilde een rechtvaardig, verenigd en verbroederd Ierland. Ze kreeg een burgeroorlog die dertig jaar zou aanhouden.

We zien vanaf de stadsmuur nu nog een duidelijk Britse (protestantse ) wijk met blauw, rood en witte trottoirbanden. Een muur geeft de grens aan met de katholieke wijk. De rillingen lopen over je rug bij de verhalen over de marsen en demonstraties en het ingrijpen van het leger. In 2010 heeft de Britse premier excuses aangeboden voor de dood van de 14 man.

In het dorpje Bushmills lunchen we en daarna is het op naar een prachtig natuurfenomeen, de Giant Causeway.
We zitten aan de kust en kunnen een mooie wandeling maken, eerst bovenlangs op een klif heen en terug onderlangs.
Het is zo ontzettend bijzonder hoe de basaltzuilen zo zijn ontstaan in de natuur.
Ik heb m'n ogen uitgekeken.

Jeroen heeft nog een verhaal over een Ierse reus die en pad wilde aanleggen naar Schotland om met de Schotse reus te vechten. Een voetpad is een Causeway. Ik hou wel van dit soort verhalen.

Nog twee korte stops bij een mooi strandje (heel on Iers) en een uitkijkpunt op enkele eilanden waaronder Mull of Kintyre. Natuurlijk naar de muziek geluisterd. Op de foto wijst het derde streepje op de wijzer ernaar. Paul McCartney had er zijn boerderij.

Morgen gaan we verder Belfast verkennen.

Geschreven door Brouwertje