Vandaag hebben we een excursie buiten Kyoto gemaakt. Eerst met de metro en daarna met een trein zijn we naar Nara gereisd.
Het weer was prima, heb geen jas aangehad en vest is ook nog uitgeweest.
Vóór Kyoto was Nara voor een periode van 84 jaar (van 710 tot 794) de hoofdstad van Japan. In die tijd is een stevige basis gelegd voor het boeddhisme. Behalve een groot aantal prachtige tempels heeft Nara de bonus van zo'n 1200 sika-herten die er overal rondlopen. Ze worden gezien als goddelijke boodschappers. Er zijn speciale koekjes voor de dieren te koop die je ze kunt voeren maar ze zijn ook erg nieuwsgierig naar wat er nog meer in je tas zit.

Even een overzicht van de tempels die we hebben bezocht:
Eerst doen we de Kofuku-ji tempel aan. Deze tempel uit 710 was een grote familietempel van ooit 150 gebouwen en bestaat nu alleen nog maar uit een handvol gebouwen en 2 pagodes, eentje van 5 en eentje van 3 verdiepingen.
De Toda-ji tempel even verderop bevat het grootste houten gebouw ter wereld. Nou kennen we dit soort uitdrukkingen wel maar het gebouw is inderdaad enorm groot. De tempel is gebouwd om de goden gunstig te stemmen omdat er van 735-737 een pokkenepidemie heerste.
De grote bronzen Boeddha (ook al de grootste in Japan) is 16 meter hoog. Zijn houding met handpalm vooruit en gestrekte vingers staat voor: vrees niet. Op het terrein van deze tempel zijn tuinmannen en vrouwen met uiterste precisie het gazon aan het verzorgen.
Tegen de helling van de Wakakusaberg ligt de Nigatsudo hall, de zoveelste tempel/shrine die we zien maar iedere keer weer zien we weer mooie dingen die je aanspreken. Bij deze zijn de trappen met de monumenten en het uitzicht mooi.
Door een stukje bos, met hertjes, lopen we richting de Kasuga Taisha shrine. Deze is vooral bekend door de enkele duizenden bronzen en stenen lantaarns. De stenen lantaarns op weg naar de tempel zijn vaak bedekt met mos, mooie plaatjes! En helemaal leuk als er dan net nog een hertje naast staat, ik blijf foto's maken hier. Bij de tempel zelf valt vooral de kleur op, oranje boven met ook hier veel lantaarns.

We stappen weer op de trein terug naar Kyoto en maken nog één stop bij de laatste tempel van vandaag, Fushimi-inari Taisha.
Inari is de goddelijke beschermer van de oogst, met name van rijst. Diverse dieren vervullen een rol als goddelijke boodschapper en Inari maakt gebruik van vossen. De oppervos houdt de sleutel van de rijstschuur in zijn bek.
Een goede opbrengst (de oogst van rijst) staat weer garant voor maatschappelijk succes. Veel bedrijven hebben hun dank betuigt door een tori (oranje/rode poort) te schenken. Deze tori's staan achter elkaar opgesteld de heuvel op als een galerij, en onderdoor lopen wil iedereen maar alleen aan het begin is het erg druk. Geen idee hoeveel het er zijn, duizenden?

Weer terug op het station voor het laatste stukje naar Kyoto is het druk. Heel veel schoolkinderen, netjes in uniformen.
We spreken weer af om met de 5 vrouwen te gaan eten. In een klein zijstraatje tegenover het hotel vinden we iets wat geschikt lijkt.
Het eten was prima, bestellen ging wat moeizaam want buiten de Engelse kaart spreken ze geen Engels verder. We zaten weer gezellig en wat er telkens op tafel kwam was een verrassing.
Morgen gaan we weer verder op reis, via metro, trein, metro, trein, kabelbaan en bus hopen we onze shubuko (een logeeradres in een tempelcomplex) te bereiken.

Geschreven door Brouwertje