Hawaii, een eilandengroep in de grote oceaan en sinds 1959 één van de staten van de Verenigde Staten.
En het is een flinke zit om er te komen...eerst een vliegreis naar San Francisco van 11 uur. Daar de douane doorlopen, neem vooral de tijd, en dan nog een vliegreis van 5 uur naar Honolulu.
Doordat ze hier 12 uur achterlopen op de Nederlandse tijd kom ik toch nog op maandagavond aan. Terwijl in Nederland waar de nieuwe werkdag op dinsdag allang alweer is begonnen kruip ik tegelijkertijd op maandagavond om 23 uur in bed en probeer ondanks jetlag nog enigszins een normale nacht te slapen.
Dat valt gelukkig niet tegen, even wakker gelegen rond 2 uur en om 5.15 uur fris en fruitig opgestaan.

Bij de incheck gisteren op Schiphol ontmoette ik al Gitte, een Belgische.
In het vliegtuig blijkt de Djosergroep in elkaars buurt te zitten. En heel prettig, het vliegtuig is niet vol dus tussen mij (gangpad) en reisgenoot Alex (raam) is een vrije stoel. Trouwens Alex komt ook uit Heemskerk, hoe groot is die kans..
Onze gids Michaela wacht ons op op de luchthaven van Honolulu. Een jonge vrouw die al lekker vlot onze kamer sleutels (kaartjes) heeft zodat we bijna direct bij aankomst in het hotel door kunnen naar onze kamers.

Een ontbijtje heb ik gekocht in een supermarkt. Om 8.30 uur is iedereen in de lobby klaar voor vertrek. De tour over Oahu, het eiland, staat op het programma.
Chauffeur Alex vertelt ook nog dus is lekker bezig vandaag. Naarmate de dag vorderde werd zijn stem wel wat zachter dus achterin het busje was het oren spitsen.
De dag begon trouwens met miezerige regen en dat bleef ook nogal aanhouden.
Michaela zei blij te zijn, er werd op regen gewacht, het is veel te droog...Hallo of beter nog aloha laat het nog maar even droog zijn zolang wij hier zijn!

De eerste stop is bij de Dole ananas plantage. Een commerciële stop, alles in de shop is ananas, lijkt op een ananas of smaakt als een ananas.
In de plantage rijdt een treintje als ware het de Efteling. Ik heb er een stukje gewandeld.
Een ananas groeit van aanplanten tot een gewenste grootte in 18 maanden tijd, een langzame groeier dus.
O super leuk in de gele ananas planten spot ik gekko's. Het is de goudstofdaggekko zie ik later op het internet.
Het is gestopt met miezer, nu regent het...
Maar een regenjas zit wel te warm, dan maar nat worden en weer opdrogen.
Een volgende stop is bij een strand waar de groene zeeschildpadden soms aan land komen. Honu is de hawaīiaanse naam voor schildpad. Ze verkiezen er vandaag voor te dobberen in de branding, soms zien we een vin en dan weer een kop boven het water uitsteken.
Aan de overkant van de straat is de macadamia noten en koffie shop. We kunnen er alles proeven en ze doen goede zaken. En kijk, het is droog geworden!

Hierna is het lunchtijd. Bij een eettentje langs de weg worden garnalen verkocht, en voor het anti-garnalen-mens is er kip. Lopende band werk en chauffeur Alex krijgt ook hier provisie. Door de giga-rij bij de toiletten rijdt Alex ons even verder naar een andere parkeerplaats met die faciliteiten. De Nu‘uanu Pali Lookout is een hele mooie, in de verte de stad Kaneohe en een prachtig uitzicht. De eerste groepsfoto is een feit.

Tot slot nog twee fraaie stops langs de kust. Uitzicht op de oceaan, prachtig blauw/groen water en in het zonlicht ziet alles er paradijselijk uit.
Michaela neemt in sneltreinvaart nog de verdere reis met ons door, nog vragen? Eh...dit gaat wat snel, hooguit een dag of twee vooruit kijken maar.

We spreken met een groepje van 6 personen af om 18 uur om dan naar het Waikiki strand te lopen, naar de zonsondergang te kijken en daar in de buurt wat te eten.
We verzeilen in een Italiaans restaurant. Hoewel mijn spaghetti prima was gaat er verder heel veel mis. Snel vergeten deze tent, hier zijn we duidelijk niet welkom.
Om 20.30 uur zijn we terug bij het hotel. Even rustig mijn verhaal doen in het blog, douchen en dan slapen.

Geschreven door Brouwertje