Vanmorgen hebben we na een busrit van een uur eerst bij een supermarkt zelf onze lunchpakketjes samengesteld.
Kort hierop stappen we over in jeeps die ons naar de Wadi Bani Khalid brengen, een paradijselijke oase met blauwe poelen tussen de rotsen.

Het is een wat toeristisch gebeuren, er is zelf een restaurant en het is lunchtijd dus druk. We kunnen hier zwemmen maar liefst rekening houdend met de lokale bevolking dus gekleed. Je ziet altijd dan toch personen in een bikini (mannen mogen wel alleen een zwembroek) maar enkele reisgenoten die te water zijn gegaan houden zich netjes aan de dresscode. Ik vind het voor een uur teveel gedoe me om te kleden, heb ook geen geschikt iets mee waarmee ik het water in kan. Marleen zegt nog het lijkt wel of ik moet afzwemmen voor mijn A diploma zo met kleren aan.

Greta heeft een stoel gevonden en net buiten het lunchterras gezet, op het terras mag je alleen met een daar bestelde lunch. Ik vraag bij een tafeltje of een lege stoel vrij is en zo zitten we lekker samen in de schaduw. Er eordt niets over gezegd dus prima. Joke en Marleen gingen zwemmen en die heb ik op verzoek op de foto gezet. We kwamen nog Nederlanders tegen die zeiden dat het mooi was om de waterpoelen heen te lopen maar het is het heetst van de dag en weinig schaduwplekken dus ik heb me beperkt tot zitten naast het terras.
Om 14 uur stappen we weer in de jeeps. Joke maakt nog een filmpje, muziek wat harder (lijken altijd wel klaagzangen die Arabische muziek) en wij met de armen wat dansbewegingen makend. De chauffeur vind het leuk en maakt ook een filmpje en weet bijna van geen ophouden.

Na een stop bij een bedoeïenentent waar we Omaanse koffie (niet te doen, heb aan de lucht genoeg) en dadels krijgen komen we bij de Wahibawoestijn. Duinen, heuvels voor zover je kan kijken, verschillende kleuren zand. Af en toe kamelen. We overnachten in een kampement waar we de enige groep zijn.
We slapen wel in stenen huisjes maar heel basic. Er is een toilet en douche met koud water. Het bed is een betonnen bak, met een hard matras. Eh...een gevangenis is luxer maar voor 1 nachtje goed te doen. Verdere entourage is leuk. Gezellige ruimte met banken waar we koffie en thee kunnen drinken en een aparte ruimte voor het restaurant.

Na de koffie/thee gaan we allemaal mee Dune bashing. Crossen met 4-wheel-drive over de heuvels in de woestijn. Erg leuk, al slippend flink schuin gaan, bijna een kermisattractie. Ook hier in de auto een constante jankmuziek. De nummers duren ook heel lang en steeds dezelfde tonen...volgens ons is het de Omaanse versie van 'een potje met vet' (15e couplet). We wachten tot de zon onder is, het waait flink en het overal zit zand. Uitzicht is prachtig maar niet al te scherp door het opwaaiende zand.
Het avondeten is prima verzorgd, rijst met ei en pittig dahlprutje (linzen) kippenpootje en kamelenvlees. Lijkt wat op rundvlees maar dan droger.
Daarna wordt er een kampvuur gemaakt en pakken we kussens en kleden en liggen we om het vuur. De sterrenhemel is minder dan gisteravond bij de schildpad tour maar toch nog heel fraai.

Mijn nachtrust was maar zozo, heb alle uren van de wekker gezien. Ook zo aardedonker dat ik het toilet licht maar aan heb gelaten. Geen hand voor ogen zien vind ik niet prettig.

Geschreven door Brouwertje