Gisteravond zijn Natasja en ik aangekomen in Napels na een voorspoedige vlucht van ruim 2 uur. De koffer en rugzak komen heel snel van de lopende band en bij de autoverhuur verloopt ook alles soepel. Wij krijgen een lichtgrijze opel corsa met 2037 km op de teller. Gloednieuw dus, en een automaat.
Natasja neemt achter het stuur plaats, de Italianen rijden mij veel te brutaal dus ik ben bijrijder de aankomende week.
Ons hotelletje in Pompei is snel gevonden en we worden hartelijk welkom geheten in Villa Julia door eigenaar Pasquale. Wel lachen hoor dat hij alleen Italiaans met ons praat...we begrijpen hem in grote lijnen en voor nood is daar Google Translate. Omdat we nog geen avondeten hebben gehad bestelt hij bij een restaurant 2 pizza's voor ons. De echte Italiaanse pizza met lekkere tomatensaus zoals alleen maar hier.
Met nog een ander stel worden we nog meegetroond om het uitzicht bij avond te zien vanaf een balkon in een kamer. Benieuwd hoe dat bij daglicht is. We krijgen ook nog een glaasje limoncello, zelfgemaakt.
We zijn vroeg wakker en schuiven om 8 uur aan voor het ontbijt. Gewoon al lekker dat het voor je klaarstaat. Het hotel heeft een grote tuin, het was vroeger een boerenbedrijf met boomgaard. De citroenbomen staan er nog, eentje boordevol citroenen. De Vesuvius ligt in al zijn pracht op de achtergrond. Wat een mooie plek dit!
Was mijn bezoek aan Pompei tijdens de groepsreis veel en veel te kort 1,5 jaar geleden met Leonie (we zijn iets meer dan 2 uur op het terrein geweest), toen was het meteen al duidelijk dat een volgend bezoek noodzakelijk was om echt een vinkje achter Pompei te kunnen zetten. Natasja ziet Pompei voor de eerste keer. Om 10 uur lopen we binnen, de auto staat geparkeerd bij een camping met toezicht, een Italiaanse mama met schort wijst ons een plek en int het parkeergeld.
Gewapend met plattegrond en gidsje werken we het hele gebied van de oude stad Pompei af. In 72 na Chr. is de Vesuvius uitgebarsten en overstroomde de welvarende stad met een lavastromen.
De lucht is strakblauw en de zon schijnt en met 26 graden en af en toe een windje is het een perfecte dag. Ik denk dat we 90% van alles hebben gezien. Niet alles is toegankelijk voor publiek of op bepaalde tijden. De foto's spreken voor zich.
Tot 17 uur zijn we er gebleven, ik begin last van mijn knie te krijgen door alle ongelijke wegen, hoge stoepen en trappen. Maar super was het zeker!
Geschreven door Brouwertje