We vertrekken hier weer en rijden naar Reykjavik.
Eerst nog even een stop bij een lavaveld met mos, we pakken een stukje hobbeldebobbel weg en staan middenin het veld. Mooi, bijna mysterieus, gezicht.
Het valt mij op dat je helemaal geen dieren ziet, geen spinnetje, geen kevertje, geen mieren...

Na een korte pauze in Borgarnes komen we aan het eind van de ochtend in Reykjavik aan.
Het is op zondag gratis parkeren en een plekje wordt vlot gevonden.
Eerst maar richting de Hallgrímskirkja, die kan je niet missen, steekt overal bovenuit.
De kerk is bijna 75 meter hoog en de basalt kolommen hier in IJsland waren een inspiratiebron voor het uiterlijk. Met een lift kun je omhoog.
De zondagsdienst is net klaar dus we mogen erin.
Gaaf uitzicht hoor bovenop. Geluk ook dat het zo helder is, we kunnen ver kijken. De vele gekleurde daken, vanaf boven zie je meer een grote plaats toch dan een hoofdstad. Reykjavik heeft bijna 123.000 inwoners, ter vergelijking Haarlem bijna 2x zoveel.

Reykjavik heeft ook veel street art. Altijd leuk deze tekeningen op de gebouwen.
In dé winkelstraat zijn op zondag vooral de souvenirwinkel en restaurants open.
Als we lunchen zie ik ineens de twee Nederlanders (de mannen uit de buurt van Vianen die zo snel gingen, deden het rondje in 10 dagen) lopen waar we zo'n 10 dagen terug mee hebben zitten praten. Ze kijken niet onze kant op anders hadden we zeker gezwaaid.

Ik vind het concertgebouw aan de haven genaamd Harpa erg mooi, moderne architectuur. Ook de Sun Voyager, de stalen boot aan de kade, vangt precies nu ook zon. Deze twee, en de kerk, zijn zo kenmerkend voor Reykjavik.
Kriskras door straatjes (4 poezen gezien, terwijl in de weken hiervoor maar 1!) wandelen we via de stadsvijver en het gekke beeld (basaltblok op benen, de onbekende bureaucraat) terug naar de auto.

Voor ons overnachtingsadres Álftanes moeten we op een andere plek inchecken, 8 km verderop. We kunnen naar ons adres en de deur is gewoon los, ook zo kunnen we er weer weggaan.
War een locatie zeg, aan het einde van de weg, pal aan de zee. Ik denk dat het hier nog 'De straat van Denemarken' heet.
De Atlantische oceaan begint iets lager.
Het complex is in vissersthema en heet ook Hild Fishermans village. O lekker, er zijn twee hot tubs, er zijn zelfs badjassen. Na het avondeten plonzen we erin, bij de zonsondergang (achter de wolken).

Ach, voor de elfen is hier een compleet dorp❤

Geschreven door Brouwertje