Het regende toen ik vanochtend de fietsen op de auto ging zetten. In Rain regende het nog steeds een beetje en het leek ons ook niet erg de moeite waard, dus we zijn maar meteen binnendoor naar Augsburg gereden. We waren zo vroeg dat we nog niet in de kamer konden, maar onze auto kon in de garage en op de fiets zijn we de stad in gegaan. Het was nog wel bewolkt maar droog en de eerste stukjes blauw werden al zichtbaar.
We hebben onze fietsen naast het Rathaus geparkeerd en zijn toen naar de Fuggerei gelopen. Dat was vroeger een wijk voor arme mensen en nu een museum waarin ook nog arme mensen wonen. De stichter van deze liefdadigheidsinstelling was Jacob Fugger, in de 15de eeuw een rijke burger en filantroop. Het was bestemd voor arme burgers, maar ze moesten wel katholiek en van onbesproken gedrag zijn, en elke dag 3 keer bidden voor het zielenheil van hun weldoener. De jaarlijkse huur bedraagt nu nog maar 0,88 euro. De stichting wordt nog steeds bestuurd door afstammelingen van de Fuggers. Er was ook nog een bunker uit de WO II, want toen is Augsburg ook helemaal platgegooid. Wel jammer dat ze de Messerschmit fabriek net naast Augsburg gemist hebben.
We hebben er ook nog lekker gegeten.
Daarna moesten we nog opschieten om op tijd bij de toeristen info te zijn. Dat is maar net gelukt. Die stomme app van mij stuurde ons namelijk eerst naar een verkeerde plek.
Toen we naar de Gouden Zaal in het Rathaus gingen moesten we eerst een kaartje kopen en toen een hoge trap op. Hoek om en nog een hoge trap. Dat ging al slechter. Toen we boven de hoek om gingen moesten we nog een trap op en ik had mijn laatste adem al opgebruikt. Gelukkig was er wel een kaartje voor geval van brand. Daarop zag ik dat er een smal halletje naast de trap moest zijn met een lift, dus die hebben we maar verder genomen. Bij het verlaten van de Gouden Zaal stond er wel een bordje naar de lift. Die hadden ze beter beneden kunnen zetten.
Het was ondertussen al best weer warm geworden en ons energie niveau stond alweer op opladen. Dus op naar het hotel, daar moesten we onze koffer en andere spullen nog naar de kamer brengen en dat ging nog net.
We hadden niet veel zin meer meer om 's avonds weer de stad in te gaan dus hebben we vlak bij het hotel een beierische fleischpflanzerl gegeten. Dat bleek dus gewoon een gehaktbal te zijn. Morgen gaan we eerst weer met de fiets een paar waterwerken bezoeken. Die zijn al van de eind negentiende eeuw en staan op de wereld erfgoed lijst.

Geschreven door Annekeenhans.op.reis