Eigenlijk zouden we nu op het nieuwjaarsfeestje van onze bewonersvereniging moeten zitten maar ik zit nu op het vliegveld van Dubai. Anneke ligt op de grond en probeert wat te slapen, ik ben over mijn slaap heen. De ellende begon toen we in Delhi moesten overstappen op het vliegtuig naar Amsterdam. De transfer ging al heel langzaam want de security control was wel de slechtste die ik ooit heb mee gemaakt. Maar we maakten ons niet druk want we hadden alle tijd. Ons vliegtuig zou pas om 5 voor drie 's nachts vertrekken en we hadden zelfs nog tijd om iets te drinken. Boarding zou om 2 uur beginnen. Iedereen stond klaar en er was meer dan genoeg personeel maar om kwart voor drie gebeurde er nog steeds niets. Toen veranderde er iets op het bord bij de gate, naast de oorspronkelijke vertrektijd kwam er te staan EDT 5:00 of wel verwachte vertrektijd werd 5:uur. Dat was dus al flink balen. Er waren technische problemen met het vliegtuig, hoorden we.
Om kwart voor 5 werd er nog steeds niet geboard en om 5uur verdween onze hele vlucht van het scherm en kwam er te staan 10:10 Helsinki. Even later werd er om geroepen dat de vlucht naar Toronto met Amsterdam als tussenstop was vervallen. Toen brak de hel los. Ik had wel een beetje medelijden met het aanwezige personeel want ze kregen ineens een woedende menigte voor zich. Het enige wat ze konden zeggen was dat we ons geld volledig zouden terug krijgen, maar dat ze de directeur niet konden bereiken. Niemand wilde zijn geld terug, iedereen wilde naar zijn bestemming. Wij zaten sowieso al in de problemen want wij konden niet eens onze koffers ophalen want we hadden geen visum voor India. We hebben dus maar het noodnummer van Mekong reizen gebeld en iemand daar uit zijn bed gebeld. We werden direct goed geholpen. Kregen het advies niet weg te gaan want Jet Airways was verplicht ons verder te helpen. Mekong reizen heeft ook gelijk Jet Airways gebeld en ons ge-smst dat de luchtvaartmaatschappij verder vervoer zou regelen. Om 6 uur hadden ze de computersystemen zo aangepast dat ze vervangende vluchten konden gaan regelen. Dat duurde per persoon minsten 5 minuten en soms wel 15 minuten. Er waren 4 computers en ongeveer 200 mensen. En het was een Chaos want sommige mensen bleven maar klagen, schelden en om uitleg vragen waardoor het personeel zijn werk niet kon doen. We begrijpen wel dat mensen boos waren, er waren mensen bij met kinderen die dinsdag examen moesten doen, maar zo duurde het nog veel langer. En het is toch wel van de gekke dat een luchtvaartmaatschappij niet op zulke situaties is voorbereid .
Uiteindelijk waren wij om kwart over tien aan de beurt. Ze zoeken dan een omleiding voor je op de computer en jij moet zeggen of je dat accepteert. Er zijn dan nog mensen die niets accepteren en alleen maar om de afgesproken tijd willen aankomen en zo soms wel 30 minuten het systeem bezet houden. Uiteindelijk worden die maar weer onder op de stapel gelegd. Ons eerste aanbod was 3 overstappen en maandag om een uur of 6 in Amsterdam. Dat hebben we niet geaccepteerd want de transfer is een heel gedoe, elke keer door de security en een heel eind lopen met onze rugzakken, dat kunnen wij als oudere jongeren niet meer aan. Toen vond ze er nog een over Dubai met dus maar 1 transfer. Dat hebben we maar geaccepteerd want veel meer zat er toch niet in en van Dubai naar Amsterdam vliegen we nu met onze eigen KLM. Naar Dubai nog wel met Jet Airways. Het houdt wel in dat we ongeveer 8 uur wachttijd hebben op de luchthaven van Dubai. En dat terwijl we al 24 uur op waren. Al met al komt de reis nu zo’n beetje op 48 uur, zonder slaap, bed, douche, schone kleren en tandenborstel. Dat we een beetje stinken is niet zo erg want de mensen in het vliegtuig stinken allemaal, althans, toen we naar Dubai vlogen. In Dubai ontdekten we na net eten een snooze cube. Hier hebben we nog 2 uur kunnen slapen tegen een prijs waarvoor je in ZO Azië 2 dagen in een goed hotel kan zitten.
De rest van de reis is prima verlopen behalve dan dat onze koffers er niet waren toen we op Schiphol aankwamen. Bij de balie voor vermiste bagage zagen we weer de mensen die we in Delhi hadden gezien, die ook over Dubai waren omgeleid en die ook hun bagage of een deel daarvan misten . Het KLM personeel heeft ons prima geholpen en we hebben ondertussen al een sms gehad dat onze bagage morgen wordt afgeleverd. Dat scheelde ons weer een hoop gesjouw. Zo zie je weer dat elk nadeel zijn voordeel heeft. Alleen moest Anneke nu op sandalen met blote voeten en een dun vestje en Hans zonder jas naar huis. Maar je kunt in Schiphol zo op de trein en in Breda zo in de taxi dus we zijn niet veel buiten geweest. We hebben op het station nog wel even tandenborstels gekocht want die zitten natuurlijk nog in de koffer. Na een douche lagen we om 9 uur in bed, 54 uur nadat we in Bangkok waren opgestaan.

Geschreven door Annekeenhans.op.reis