Eindelijk zitten we dan op de playa met een cerveza. De ochtend begon slecht met het nieuws over die Russische poetlul, maar het zonnetje schijnt hier nog. Er is wel wat wind waardoor zwemmen niet erg aantrekkelijk is maar het is hier een stuk beter dan in Nederland.
We hebben eerst wat inkopen gedaan voor vanavond en daarna zijn we op zoek gegaan naar het strand. Voor ons huis loopt een rivier, tenmiste dat hoort hij te doen maar niet vandaag want hij staat bijna helemaal droog. Alleen aan de zijkant is een gootje waar wat water door stroomt. Wij dachten dat we zo wel bij het strand zouden komen. Dat viel tegen.
Er was dan wel maar een heel klein beetje water maar daar waar het uit de goot liep en het beton een beetje nat was was het ook gelijk spekglad en moesten we ons met kleine stapjes voortbewegen om niet uit te glijden. Toen we dicht bij zee kwamen was de doorgang geblokkeerd door hekwerk en water en moesten we een uitweg zoeken. Die waren ook allemaal geblokkeerd met hekwerk zodat we weer een stuk terug moesten voor we er weer uit konden.
Onze rivier bleek ook uit te komen in een havengebied bij een grote weg zodat we eerst nog een eind door de stad moesten lopen voor we bij het strand kwamen. Het eerste gedeelte van het strand was afgesloten omdat dat werd opgehoogd en er reden grote zandauto's en buldozers. Daarna werd het beter.
We hebben een heel eind langs het strand gelopen en er wat gedronken en gegeten. We hadden een bord met gamba's die hoewel vrij klein voor gambas best lekker waren maar natuurlijk al wel bekend en een plank met pulpo alla galega. Dit was erg lekker. Plakjes gegrilde octopus op plakjes aardappelen.
We kwamen ook nog langs een grote en een wat kleinere schoorsteen, de overblijfselen van lood smeltovens die hier vroeger waren.
Vlak bij het vliegveld eindigde het strand. er loopt hier een rivier met een hele brede monding die voor een groot deel verzand is. Hier is het Praja Natural Desemboci del Guadalhorce. Hier zijn we doorheen gewandeld en hebben we naar bijzondere eenden en een witte reiger zitten kijken. Er waren blauwbek eenden, waarvan we de officiële naam nog niet hebben kunnen achterhalen en breedbek eenden die officieel slobeenden schijnen te heten. Toen was het wel weer genoeg geweest. De zon was verdwenen en de wind werd steeds harder. We zijn naar een bushalte gelopen en zijn met de bus weer terug naar Malaga gereden. Het regende al een beetje toen we weer thuis waren en ik was heel erg blij dat er koud bier in de koeldkast lag.

Geschreven door Annekeenhans.op.reis