We waren al vroeg op, het was stralend weer, en om 5 over negen reden we weg bij het hotel. Ik had nog even mijn fietsslot geprobeerd maar dat zat nog steeds zo vast als een huis. Naar de Wartburg was het ongeveer 120 km en ik had gedacht dat we dat wel in twee uur konden doen, maar dat werden er drie, want alleen de laatste 10 km zijn we over de autobahn gegaan, waar we direkt in een file belandden. De rest van de tocht was heel leuk. Door het Duitse binnenland, langs de Wezer en de Werra, door bossen en velden en door mooie dorpjes. In Eisenach stuurde mijn routeplanner ons eerst naar een voetpad naar de Wartburg, dus moesten we weer terug het stadje in maar we vonden gelukkig toch de goede weg. De Wartburg ligt boven op een berg maar je kunt een heel eind met de auto. Onderaan de berg stond wel dat er nog 0 parkeerplaatsen vrij waren, maar daar hebben we ons niet door laten weerhouden. We kwamen ook een paar auto's tegen en er bleek nog een plaatsje vrij te zijn. Het laatste stuk moesten we wel lopen en ik schat dat we zeker honderd treden omhoog moesten. We hebben eerst gelunchd. Ik een lekker bruin broodje met lokale worst en krautsalat. Anneke vlees gestoofd in Schwartzbier met klösse. Dat is hier de regionale specialiteit. Een soort aardappel-griesmeelbal waar ik me niet aan waag.
Het was een mooi slot waarvan de bouw rond het jaar duizend was begonnen en waar Luther ook nog een tijdje heeft gewoond. De rondleiding van een uur door de burcht was wel interessant hoewel ik lang niet alles gehoord heb omdat ik druk bezig was met foto's maken. Gelukkig stond het hele verhaal ook in de folder die we hadden gekregen bij de kassa en nog wel in het Nederlands.
We zijn daarna in een half uurtje naar Weimar gereden. Onze accommodatie (een pension dit maal) ligt vlak buiten de binnenstad vlak bij een groot zwembad. We moesten uitladen voor het huis en daarna de auto naar een parkeerplaats vlak bij rijden. De fietsen mogen we in de tuin zetten. Wonder boven wonder kreeg ik mijn fiets weer van het slot. Zo'n dagje hobbelen achter op de auto had hem duidelijk goed gedaan. Zo zijn die Oost-Duitse kasseien toch nog ergens goed voor.
Na enige rust zijn we naar de Alt-stad gelopen. Het was ondertussen wel gaan regenen, dus hebben we de paraplu's maar meegenomen die we de hele avond nodig hebben gehad. Je ziet hier niet zo veel vakwerkhuizen. Het is meer Barok, alles in pastel tinten. We hebben onze eerst "Pfifferlingen"( cantarellen) gegeten. Ze waren wel lekker maar in een roomsaus zijn ze toch niet zo lekker als gebakken met een uitje en een beetje spek.
Morgen gaan we met de fiets een tochtje maken langs alle bezienswaardigheden van Weimar. Dat kan goed want het is hier weer vlak.

Geschreven door Annekeenhans.op.reis