Voor vandaag hadden ze onweer voorspeld, maar als we tegenover het station een koffie met croissant gaan halen is het nog droog. Er is wel wat bewolking maar dat is alles. Voor het eerst hebben we een matige croissant en een zeer matige espresso. Het is hier allemaal halal. Zodra je hier buiten het centrum van Marseille komt is alles Arabisch en Afrikaans. De restaurantjes zijn Tunesies, Marokaans, Libanees, Turks of ook wel Vietnamees of Thais. Gek genoeg heb ik in Frankrijk nog nooit een Algerijns restaurant gezien. Ik denk dat rond het centrum de oudste en slechtste huizen staan en die zullen wel het goedkoopst zijn. Het is er ook donker en vaak heel smerig. Alleen de wijk Panier was anders. Die was duidelijk gegentrificeerd.
Om tien uur vertrokken we. Naar het noorden toe werd het steeds donkerder. Eerst begon het zachtjes te regenen maar daarna begon het te donderen en te plenzen. Gelukkig hoefden we nog niet door kloven want bij heftige regenbuien heb je meer kans op vallende stenen.
Onze eerste etappe ging tot Aups, ongeveer halverwege onze bestemming, Castellane. We waren er net voor twaalven. Eerst wilden we nog doorrijden omdat het nog zo vroeg was. Maar omdat de weg om het stadje afgesloten was en we toch door het stadje moesten en rijden door heftige buien met bliksem heel vermoeiend is zijn we toch maar in het eerste het beste restaurant gaan eten. Het bleek het beste te zijn. Anneke had hert met morieljes (daar kan je ze 's nachts voor wakker maken) en ik had een stuk varken met foie gras saus, het was prima. Toen we het restaurant in gingen regende het pijpenstelen, maar toen we twee uur later buiten kwamen was het droog. En toen we stopten bij de brug over de Verdon bij Lac Saint Croix kwam de zon er al door. En bij het eerste uitkijkpunt over de Gorges du Verdon was het al zo warm dat ik de pijpen van mijn broek heb afgeritst. We zijn vele malen uitgestapt en zijn zelfs nog gaan lopen over een glibberig pad naar een belvédère om te genieten van de prachtige uitzichten over de diepste kloof van Europa. Het was spectaculair, maar op een gegeven moment heb je het wel gezien het is steeds steil en diep. Dus op weg naar het hotel. Twaalf kilometer voor het hotel was de weg afgesloten vanwege een instorting. Dat betekent hier gauw een uur omrijden. Ik ontdekte op de kaart een afkorting van de omleiding. Het duurde wel een tijd voor de mevrouw van de navigatie door had wat ik wilde. Ze bleef maar roepen dat we moesten omkeren. Het weggetje dat ik gevonden had was ook alleen geschikt voor een personen auto. Het ging eerst over de berg en toen door een smalle kloof naar beneden. Tegenliggers waren wel een probleem, want de weg was maar heel smal, maar gelukkig waren dat er niet veel.
Het is hier een stuk kouder dan in Marseille, wamt we zitten hier ook een stuk hoger, op zo'n zeven honderd meter.

Frankrijk2021 17 Naar Castellane 9’56”: https://youtu.be/3iy9GOHDoww

Geschreven door Annekeenhans.op.reis