Ik zit lekker op het balkon van onze kamer het zout uit mijn mond te spoelen. Ons hotel ligt aan het strand dus ik ben gelijk gaan zwemmen. Er staat wel een flink windje maar het water is nog heerlijk.
We reden om half tien vanochtend weg. Eerst zijn we via de grote weg richting Brindisi gereden. Na Brindisi zijn we van de grote weg gegaan door het dal van de Iteria. Hier staan allemaal trulli. Vooral in Alberobello. En als je in Apulië geweest bent dan moet je een trulli gezien hebben.
Trulli's zijn ronde huisjes die hier al eeuwen geleden door achtergebleven Turkse soldaten gebouwd zijn. Ze staan op de wereld erfgoed lijst van de Unesco. Ze bestaan uit gestapelde stenen. Dat was heel handig als de belastinginners van de adel het dal in kwamen. Dan werd snel het dak er afgehaald, want voor een huis in aanbouw hoefde je nog geen belasting te betalen. En belastingontduiking is hier de nationale sport.
De laatste twee honderd kilometer hebben we de autostrade genomen want anders waren we hier pas om negen uur aangekomen.
We hadden nu nog tijd om te zwemmen en het stadje te bezoeken. Het oude deel ligt op een uitstekende rots in zee. Net als dat we in zuidoost Azië gezien hebben hadden ze hier lange steigers met een hutje om te vissen. Er is er nog een over en de resten van een andere steiger. Nu gebruiken ze boten want er is hier een haventje vol vissersboten. Er kwam net een boot binnen van de "Guardia a Finanza " met een groot 40 mm kanon op de voorplecht. Belastingontduiking wordt hier dus toch wel echt serieus genomen. In de oude stad was geen cafeetje open, dus we zijn de ook niet zo nieuwe stad in gegaan. Eerst zagen we niks maar toen kwamen we in een straatje vol restaurantjes en tafeltjes. De meeste waren nog leeg maar we konden er wel iets te drinken krijgen
In ons hotel heb ik één gast gezien, op het strand nog vijf mensen en in het stadje nog tien toeristen. Ik vraag me af hoe ze hier al die tafeltjes bezet krijgen vanavond.
Als we verder lopen blijkt dat we ons schromelijk vergist hebben. We waren te vroeg en niet op de goede plek. Als we de hoek om gaan en meer naar het centrum toe komen wordt het steeds drukker. Niet met toeristen maar gewoon met locali: de hele stad flaneert er op los. En het is hartstikke druk. Alle terrasjes zijn voor minstens tachtig procent vol. Kinderen voetballen, steppen, fietsen en spelen op de pleintjes. Het is hier echt gezellig. We nemen nog een glas wijn en een Margarita en krijgen er allemaal hapjes bij.
We hebben lekker gegeten vrijwel alle tafeltjes waren bezet.
Terug was nog even een probleem want we waren toch hoger in de stad uitgekomen dan we hadden gedacht. Ook was er nog een spoorlijn die onze terugweg afsneed en toen we dachten naar de kustweg te lopen kwamen we uit op een plateau ongeveer vijftien meter boven de weg en moesten we terug om ergens een trapje naar beneden te zoeken.
Al met al Was Termoli een heel ander stadje dan ik verwacht had maar wel heel leuk

Geschreven door Annekeenhans.op.reis