Het weer zag er goed uit vanochtend, blauw met wolken en zon. Louise belde dat ze vandaag moest werken, dus besloten we om een paar van de plekken in de buurt waar we graag komen te gaan bekijken. Er was nog steeds kans op buien en we wilden vandaag ook niet te lang in de auto zitten.
We gingen eerst naar Lerryn. Dat ligt vlak bij. De wandeling er naar toe is prachtig maar net iets te ver voor Anneke, zeker als je ook nog terug moet lopen. En om dat we ook nog naar Polperro wilden hebben we de auto genomen.
Lerryn is maar een heel klein dorpje, meer een gehucht, maar het ligt prachtig aan een kreek. De rivier stroomt daar bij laag water naar de zee maar bij hoog water net de andere kant op. Bij laag water kan je ook over de stepping stones een kleine wandeling maken en dan over de brug weer terug. Daar hadden we onze eerste bui. net toen we over de brug liepen precies halverwege. Omdat het prachtig weer was toen we uitstapten hadden we de paraplu en de regenjassen in de auto laten liggen. Het regende gelukkig niet hard en niet zo lang, het was dus een wijze les voor de rest van de dag.
Toen verder naar Polperro. Als je via Lerryn naar Polperro rijdt ga je echt over hele kleine weggetjes die diep verscholen liggen tussen de weilanden. Wij vinden dat wel spannend maar er zijn mensen die dit doodeng vinden. De weg is nauwelijks breed genoeg voor een auto en zit vol bochten. Als je een tegenligger tegenkomt moet er meestal een achteruit naar een uitwijkplaats waar je mekaar ook maar net kan passeren. Zeker als die tegenligger een bestelauto of een trekker is. Er is soms ook een ford waar je door het water moet, allemaal dingen die je in Nederland niet tegen komt.
In Polperro was het weer prachtig weer, maar we hebben toch maar de parapulu's en de regenjassen mee genomen. Polperro ligt in een nauwe vallei en je mag er niet parkeren. Aan het begin van het stadje is een grote parkeerplaats en van daar kan je het stadje in lopen. Er is een klein haventje dat bij laagwater helemaal droog staat. Helemaal aan het eind van het stadje, daar waar het coastal path begint heb je de "Blue Peter Inn", dat is onze favoriete pub om te eten. Anneke had fish en chips en de vis was weer erg goed met een perfecte 'batter' (korst). Ik had een heerlijke 'seafoof platter' met alles wat ik lekker vind uit de zee ( nou ja bijna alles).
Ik ben nog even stoer gaan doen door de rots voor de haven te beklimmen en de grot bij het strand te verkennen, terwijl Anneke is gaan winkelen. Toen was onze parkeertijd op en zijn we weer terug gegaan, dit maal langs de grote weg, die wel veel langer is maar ook veel sneller.
Om vijf uur hadden we afgesproken met onze buurman in de pub vlak bij ( de Globe). David is al zesentachtig, die hebben we de vorige keer dat we hier waren ontmoet. Toen leefde zijn vrouw nog. We hebben leuk zitten praten. Hij en zijn vrouw hebben lang in Frankrijk gewoond.
We hadden een eenvoudige 'supper' met wat dingen van gisteren en een paar dingen die ik bij de deli in het dorp gehaald heb. We hadden samen een quiche en brood met kaas. Ik heb een stuk Cornish blue gekocht. en een wite kaas van Hellford, dat is hiet ook in de buurt. Die was wel aardig maar de Cornish Blue was fantastisch. Dit is wel een van de lekkerste blauwe kazen die ik ooit geproefd heb. Pittig en toch heel zacht van smaak.

Geschreven door Annekeenhans.op.reis