Ik zit weer eens te wachten op ons vliegtuig. Vanwege de coronamaatregelen moesten we twee uur voor vertrek op luchthaven Eindhoven zijn en omdat ik altijd bang ben dat ik te laat kom en omdat er een nieuwe weg is werd dat dus meer dan twee en een half uur. Bij de bagage check mocht ik mijn schoenen aan houden maar Jan moest ze uit doen. Wel mocht hij zijn flesje water meenemen. Al met al duurde het nog geen tien minuten en moesten we nog bijna twee en een half uur wachten. Het is vast een goede oefening voor als we in september met de kinderen en kleinkind naar Indonesia gaan. Daar ben je al lang bij als het vliegtuig binnen twee en een half uur vertrekt.
Een paar weken geleden vroeg Jan of ik zin had om een weekje mee te gaan naar Malaga. Hij was het weer in Nederland spuug zat een had behoefte aan een weekje zon. Ik moest er wel even over nadenken maar een weekje Spaanse tapas en andere lekkernijen trok me wel aan en daarom zitten we nu te wachten op onze vlucht naar Malaga. De weerberichten voor Malaga worden wel elke dag slechter en ik hoop dat we nog wat zon zien.
We zitten ondertussen bij gate 3 waar over een halfuur het inchecken begint. Er staat al een hele rij maar wij blijven lekker zitten tot ze beginnen met inchecken , want ik heb een bloedhekel aan staan en iedereen heeft tenslotte een besproken plaats. Eerst zijn we over Breda gevlogen en meer dan een uur later vlogen we over Bordeaux. Ik kon de plek waar de Dordogne en de Garonne samenkomen duidelijk zien en dat kwam precies overeen met de kaart op mijn telefoon. Voor de rest zie je vrijwel niks als je zo hoog vliegt. Behalve dan de bewolking die steeds meer veranderende hoe verder we boven Spanje kwamen. De schapenwolkjes onder ons verdwenen en er kwam steeds meer hoge bewolking.
In Malaga waren we met onze Spaanse qr code zo door alle controles heen. Een vriendelijke dame wees ons de weg naar het station. De kaartjes automaat deed even moeilijk over mijn pinpas maar met behulp van een andere vriendelijke dame en een andere kaartjes automaat was dat probleem snel verholpen. Het was al donker toen we uit het station kwamen. Na nog een kwartiertje lopen waren we er. Jan had op het station gebeld naar het appartement en had de toegangscode voor de voordeur gekregen zodat we direct naar binnen konden want er was verder niemand.
Toen snel de stad in want het was al acht uur en we moesten nog eten en drinken. Nu is acht uur in Spanje wel erg vroeg om te gaan eten maar voor mijn eerst biertje is het al vrij laat, en ik moet zeggen dat ze in Spanje nu ook vroeger gaan eten. Het kan aan het seizoen liggen maar toen wij om tien uur klaar waren met eten zat er niemand meer in het restaurant en was de hele stad bijna leeg, terwijl toen wij voor de eerste keer in Barcelona waren het pas om tien uur etenstijd werd.
Het was wel heel leuk in de stad. Het was best druk en alles is mooi verlicht. Ons viel wel op dat als je in de stegen naast de drukke winkelstraten liep de sfeer heel anders was. Dat gaan we deze week nog verder bekijken. Morgen gaan we ons verder oriënteren op onze omgeving en naar het strand want het ziet er naar uit dat morgen voorlopig de laatste zonnige dag is.

Geschreven door Annekeenhans.op.reis