Vandaag gaan we eerst naar Giverny, naar het huis en de tuin van Monet. We waren er al om kwart over tien. Dat was wel prettig want toen we weg gingen stond er al een flinke rij. Het was wel een mooi huis dat helemaal vol hing met schilderijen en Japanse prenten en ook de tuin was erg mooi. Alleen van de beroemde water lelies waren er maar twee kleintjes.
Toen naar Vernon. Daar is een oude watermolen en een kasteel. De watermolen is de enige overgeblevene van de negen die er op de de middeleeuwse brug hebben gestaan. De rest is weggespoeld, net als de brug.
Daarna naar de lunch.
Mijn maag is al weer wat beter en ik heb wel trek, ook een 'pression' gaat er weer in. Het eten was erg lekker. Buikspek op zijn oost Aziatisch. Nely had Andouillette, zij houdt daar wel van, ik niet. Zeker niet als je ziet hoe het er van binnen uitziet.
We gaan binnendoor weer terug naar Rouen. Er staan nog een groot kasteel en de ruïnes van een abdij op het programma.
Het kasteel was dicht en de abdij ook. Van het kasteel wisten we dat. Maar je hebt er een prachtig uitzicht over de Seine en van buiten is het ook erg mooi. We hebben maar een glimpje van de abdij gezien, maar een local vertelde ons dat iets verderop een ruïne van een oude fabriek was en dat was net een abdij. Hij was er aan het zwemmen met zijn zoontjes in een riviertje en dat had ik ook wel gewild. Want het is vandaag heel warm, zo'n 31 graden. Als troost kreeg ik een biertje in het volgend dorp.
Toen was het wel weer genoeg geweest we waren warm en moe en zijn weer terug naar Rouen gegaan.
Anneke en ik zijn nog even naar de abdijkerk gegaan die gisteravond al gesloten was. Het heeft een heel hoog schip maar is van binnen vrij kaal. Het wordt nu gerestaureerd.
Toen was het natuurlijk weer tijd voor een terrasje. We kwamen terecht op het terras van de 'Son de Con'. We vroegen ons direct af wie Con was en waarom zijn zoon zo geliefd was. Na wat gegoogle bleek dat het waarschijnlijk het geluid van de hoorn betekende. Zo zie je maar dat je niet altijd op je eerste indruk moet afgaan.
We zijn gaan eten in het restaurant waar A F&N gisteren ook gegeten hadden en dat ze heel goed vonden. Ik had eerst nog wat bedenkingen want bijna alle hoofdgerechten waren met zuurkool, zelfs de vis gerechten. Maar een van de weinige gerechten zonder zuurkool was Jarret in bier saus. En Jarret bleek na enig opzoek werk het zelfde te zijn als Stinco in Italië en Schweine Hackse in Duitsland. In Holland eten we dit niet want het malse vlees zit verstopt tussen een laag huid, lagen vet en pezen. Dat kan je gewoon net als het grote stuk bot laten liggen maar Hollanders willen altijd hun bord leeg eten en niks laten liggen waarvoor ze betaald hebben.
Anneke had natuurlijk wel zuurkool met grote stukken ham , spek en worst. Hoewel we er veel bier en wijn bij hadden konden we het niet op.
Toen nog naar de supermarkt. Daar wachtte mij weer een grote teleurstelling, geen Pelforth brune, mijn favoriete bier toen wij vroeger naar Frankrijk gingen. Dat was toen het enige bier behalve pils en tafelbier wat ze hadden.. Nu hebben ze alle soorten bier uit België, Duitsland, Italië en de rest van de wereld maar Pelforth brune kan je alleen nog in hypermarches vinden, zei de vakkenvuller tegen wie ik mijn gram spuide.
De trap in ons appartement heb ik nog net gehaald zonder dat ze de hulpdienst hoefden te bellen, maar daarna kon ik niet veel meer.
Mijn maag is door al het bier weer prima in orde en ik vermoed dat mijn maagproblemen het gevolg zijn van de twee alcoholvrije biertjes die ik in Abbeville heb gedronken. Mijn lichaam is daar totaal niet aan gewend.

Frankrijk2021 02 Buiten Rouen 11’49”: https://youtu.be/nYA-clhJK0I

Geschreven door Annekeenhans.op.reis