We zitten nu weer in een luxe hotel aan het Toba meer. Dat was een dagreis van zo'n 220 kilometer. We vertrokken om kwart voor negen en waren om kwart voor zes bij het hotel. Dat was best afzien want veel gestopt hebben we niet. Nog geen uur voor de lunch na drie uur rijden even een plaspauze onder de vulkaan die in de wolken verborgen bleef. Deze Sinabung is nog een heel active vulkaan. die regelmatig aswolken en lava uitstoot. In 2021 zijn er nog minstens zes mensen omgekomen. We kwamen ook langs spookdorpen waarvan de inwoners geëvacueerd zijn en nooit meer zijn teruggekomen. Nu lag hij gelukkig te slapen. We moesten wel een stuk omhoog. van honderd meter naar vijftienhonderd meter. Dat heeft het voordeel dat de temperatuur een stuk aangenamer is. De airco kon uit en de raampjes open. Dat rijdt een stuk prettiger. Alleen de chauffeur had het koud want het was maar drieëntwintig graden. Vooral op het eerste stuk was het afzien want daar moesten we eerst een stuk richting Medan. Dat stuk hadden we op de heenreis juist vermeden omdat het zo slecht is. Er reden daar veel vrachtauto's die de palmvruchten naar de palmoliefabriek brengen en die rijden de wegen daar kapot. Toen we dan ook de weg naar Medan verlieten werd hij wel smaller maar zaten er veel minder gaten in.
Op het hoogste stuk stond er langs de hele weg een hek om de tijgers buiten te houden. Die slapen graag op het warme asfalt en dat geeft problemen met het verkeer.
We hebben ook nog even gestopt bij een grote waterval vlak bij het Toba meer.
Het Toba meer is een heel groot, bijna negentig kilometer lang en meer dan veertig kilometer breed, kratermeer. In het midden ligt een schiereiland. Het is ontstaan door de uitbarsting van een supervulkaan zo'n zeventigduizend jaar geleden en het ligt op ongeveer negenhonderd meter hoogte. Het hele gebied rond de Sinabung en het Toba meer is heel vruchtbaar en er wordt vooral aan tuinbouw gedaan en er staan heel veel citrus bomen.
Zo'n reis is aan de ene kant best vermoeiend maar aan de andere kant ook heel fascinerend. Je komt namelijk door zeer verschillende gebieden. Niet alleen wat betreft landschap maar ook wat betreft cultuur. Je kunt dat zien aan de kleding van de mensen maar vooral aan het aantal moskeeën en kerken. Moskeeën vind je overal maar soms zijn ze groot en zijn het er veel en soms maar weinig. Dan zie je ook veel kerken. Waar veel kerken staan zie je ook vaak een of een paar graven bij elkaar op een stuk land. Dit is Batik land, die zijn in naam wel christelijk, maar houden er wel vreemde gewoontes op na. Batiks is eigenlijk een scheldwoord wat de moslims gebruikten en betekende zoveel als heidenen.
Geluncht hebben we in een stadje met veel moskeeën. Dat betekent geen varkensvlees en geen bier. Zodra er ook veel kerken staan kan je ook weer bier en varkensvlees krijgen. Het was dus voor het eerst in mijn leven dat ik de aanwezigheid van kerken wel kon waarderen.

Geschreven door Annekeenhans.op.reis