Om half zes vertrokken we. Dat was voor ons best vroeg maar niet vroeg genoeg om ongehinderd door Antwerpen te komen. Voor Antwerpen was het al druk en door de tunnel reden we nog net met een slakkengangetje. Ook Parijs was half verstopt maar we hadden niet anders verwacht. Onze navigatie leidde ons over de westelijke periferique omdat de oostelijke route helemaal verstopt zat. Al met al waren we al om kwart voor elf door Parijs heen dus het viel toch wel mee.
Vlak voor Orléans stonden we weer in de file wat ons nog een kwartier kostte.
Bij Orléans wilden we wat lunchen en tanken maar dat ging niet erg gesmeerd. Eerst misten we een afslag en moesten we weer een eind terug, toen werden we bijna aangereden door een auto die links naast ons stond en rechts wilde afslaan terwijl wij recht door wilden. Hij dacht dat hij met zijn snelle BMW wel even voor ons langs kon.
Na de lunch misten we weer een afslag omdat onze navigatrice maar bleef volhouden dat we links moesten blijven en de afslag rechts was, dus weer keren bij de volgende afslag.
We waren toch nog iets na half drie bij ons hotel, maar daar hadden we het volgende debacle. We hadden zo'n doorreis hotel geboekt waar alles geautomatiseerd is. En toen ik met mijn visacard bij de incheck automaat drie maal de verkeerde pincode intoetste werd die geblokkeerd en konden we niet naar binnen. Ik gebruik die creditcard ook vrijwel nooit en heb ,denk ik, de pin van mijn vorige card gebruikt. Er was wel een hulp intercom maar die kon ons niet helpen. We moesten maar om vijf uur terug komen dan was de manager er. Dus dan maar Châtellerault in. Eerst maar naar de kroeg om alle tegenslag te boven te komen. Dan het stadje verkennen. Het is zo'n stadje waarvan er honderden in Frankrijk zijn. Alleen de brug met zijn twee torens is de moeite waard en die had ik al gezien toen ik thuis gegoogeld had naar Châtellerault.
Maar "elk nadeel heeft zijn voordeel" zegt onze vaderlandse voetbalfilosoof, want er bleek een hoedenzaak te zijn waar ik mijn eerste Franse Panama kon scoren van een degelijk merk tegen een onhollandse prijs.
Om vijf uur konden we ons hotel in. Kamer is op de eerst verdieping en er is geen lift. Dat komt er van als je vergeet dat te checken bij je reservering. En hoewel we tien procent korting krijgen op een paar restaurant hier in de buurt gaan we toch maar het stadje in, want daar hebben we een Georgisch restaurant ontdekt en dat willen we ook wel eens proberen. En we moeten toch met de auto want ook de restaurants in de buurt zijn nauwelijks te voet te bereiken omdat het hotel midden tussen grote wegen ligt.

Geschreven door Annekeenhans.op.reis